On 25th March 2016, His Beatitude Theodoros II, Pope and Patriarch of Alexandria and All Africa, officiated at Orthros and conducted the Divine Liturgy at the celebrating Community Church of the Annunciation of the Theotokos in Alexandria, concelebrating with His Eminence Damaskinos Metropolitan of Johannesburg and Pretoria and His Grace Meletios Bishop of Naucratis, Abbot of the Holy Patriarchal Monastery of ST Savvas in Alexandria, while on the eve of the Feat he officiated at Great Vespers together with the above-named Hierarchs and His Eminence the Elder Metropolitan Gabriel of Leontopolis, Patriarchal Vicar General.
Present at the Eucharistic gathering were the Honourable Consul General of Greece in Alexandria Mr. Emm Kakavelakis, the Chairman of the Hellenic Community of Alexandria Mr. Ioannis Papadopoulos, Chairmen of Hellenic Societies and Associations, the teaching staff and pupils of the Hellenic Schools of the Great City, the Scouts and many faithful Christians from the Greek and Arabic speaking Communities.
During his homily His Beatitude spoke fervently of the meaning of the double feast of the Annunciation and the National Rebirth, particularly speaking of the 160th anniversary since the inauguration of the majestic church of the Annunciation (1856-1916) as well as the 10th anniversary since its renovation and its inaugurations (2006-2016).
Prior to the dismissal of the patriarchal Divine Liturgy, the Doxology for National Day took place in the Church, together with the memorial prayers for those who fought and lost their lives during our Nation’s struggles.
On the evening of the same day His Beatitude the Patriarch officiated at the post-festal Vespers for the Feat of the Annunciation and the 2nd Stasis of the Salutations of the Most Holy Theotokos were sung in the same church.
Note that this marble church was built through the initiative of the first Chairman of the Hellenic Community in the city of Alexander, Michael Tositsas, during the tenure of Patriarch Ierotheos II.
For its beautification, chandeliers were bought from Russia, windows from the Parisian house of Jean Gaudin, sculptured marble icon stands from Constantinople, and the clock on the bell tower was manufactured in London in 1861 by Frederick Dent, who also made the clock in Westminster in London, known as Big Ben.
From then till today, the few remaining Greek gather there, as do all those who visit Alexandria, particularly though the older Egyptian Greeks who reminisce about the glorious days of the prosperity of Hellenism in Egypt.
According to tradition throughout the past decades, it is in this beautiful church that the enthronement of the New Patriarch is conducted because of the large capacity of the church.
The inauguration on the occasion of the maintenance and restoration of the Holy Church of the Annunciation took place on the 25th March 2006, by His All Holiness Bartholomaios the Ecumenical Patriarch and the Alexandrian Primate Theodoros II, in the presence of His Excellency the President of the Hellenic Republic Mr. Karolos Papoulias, and the entire project was realised by the kind and generous donations of the Onassis Public Benefit Organization, under the Chairmanship of Mr. Antony Papadimitriou, a Greek from Egypt.
On Sunday 20 March, the first Sunday of Lent, His Eminence Archbishop Sergios, Metropolitan of Cape Town, officiated at the service of the Holy Eucharist, which also included the commemoration of the Sunday of Orthodoxy. With him were the parish priest of Cape Town, Father Nikolaos Giamouridis, Father Deacon Michael Simos, and Father Deacon Nicholas Esterhuizen.
The Liturgy was well attended and all the congregants took part in a procession around the outside of the church. Carrying icons, they followed the clergy and psaltis in a symbolic walk to commemorate the victory of the Orthodox Faith over the heresy of Iconoclasm.
In his homily after the Liturgy, Archbishop Sergios said that we had heard the Gospel reading of Christ calling His first Apostles. He called Phillip and then Nathaniel, who skeptically questioned whether anything good could come out of Nazareth. However, his eyes were opened when Christ told him that He had seen him under the fig tree. Nathaniel then acknowledged that Christ is truly the Son of God. His Eminence said that the message for us in this reading and that we meet Christ in many different ways.
Jesus Christ gave His life for the salvation of all people – Orthodox Christians, other Christians, and those of other beliefs. We should pray for those who make our lives difficult, and for those Christians who are being persecuted. His Eminence insisted that we need not fear because nothing and no one has ever managed to take our Faith from us – and no one will ever manage to do so.
His Eminence said that in this coming week we will witness the celebration of the western Easter, but as Orthodox Christians we continue in the forty-day period of Great Lent. This is a difficult time for all of us when we persevere in prayer and fasting, preparing for the events leading up to the celebration of Christ’s resurrection at Pascha. He said that the services held during Lent support us in our struggle. His prayer is that God will be with each and every one of us, and enable us to win the fight.
His Eminence noted that we also celebrated the triumph of Orthodoxy over the heresy of the Iconoclasm. He wished the president of the Hellenic Community of Cape Town many years for the Orthodox Christian Community of Cape Town.
Ο Ιωάννης γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1797 στην επαρχία Ιρκούτσκ (Σιβηρία) από φτωχούς γονείς, τον Ευσέβιο και την Θέκλα. Όταν ήταν μικρό παιδί ακόμα, στην ηλικία των πέντε ετών, κοιμήθηκε ο πατέρας του και την ανατροφή του ανέλαβε ο θείος του, ιερομόναχος Δαυίδ, ο οποίος τον έστειλε στο θεολογικό σεμινάριο της επαρχίας Ιρκούτσκ. Το 1817, σε ηλικία είκοσι ετών, νυμφεύθηκε την Αικατερίνη και στην συνέχεια – τον ίδιο χρόνο – χειροτονήθηκε διάκονος. Με αυτόν τον βαθμό της ιεροσύνης υπηρέτησε την Εκκλησία του Χριστού για τέσσερα συναπτά έτη, στο τέλος των οποίων τελέστηκε η εις πρεσβύτερον χειροτονία του.
Ορόσημο στη ζωή του Αγίου Ιννοκεντίου υπήρξε η στιγμή που η ιερά σύνοδος της εκκλησίας της Ρωσίας αναζήτησε εθελοντές ιερείς με σκοπό τον φωτισμό της Αλάσκας και των νησιών που την περιέβαλαν. Την ιερή αυτή πρόσκληση μόνο μια καρδιά που χόρευε στον ρυθμό της Θείας Αγάπης μπορούσε να την αποδεχτεί. Μια καρδιά σαν του Ιωάννη.Και η οικογένεια; Τι θα απογίνονταν η γυναίκα του, το παιδί του, η χήρα μητέρα του; Εδώ ακριβώς βρίσκεται το μεγαλείο του ανθρώπου. Ο Ιωάννης δεν διανοήθηκε να εγκαταλείψει τους οικείους του. Κατάφερε,όμως, να μετατρέψει το προσωπικό του ιδεώδες σε οικογενειακό. Κατόρθωσε να μεταγγίσει τη φλόγα της καρδιάς του, στις καρδιές των δικών του και να θεωρήσουν όλοι, τελικά, την υπόθεση της ιεραποστολής, την υπόθεση του Θεού, οικογενειακή τους υπόθεση. Έτσι, τον Μάιο του 1823, με ομόφρονες συνοδοιπόρους τα μέλη της οικογένειας του-την γυναίκα του, τον γιο του, τον αδελφό του και την μητέρα του-αναχώρησε μέσω Σιβηρίας για την Αλάσκα, ένα ταξίδι που διήρκησε περισσότερο από ένα χρόνο.
Στην Αλάσκα ο Ιωάννης ανακάλυψε «ψήγματα» χριστιανών, βαπτισμένων μεν, αλλά εγκαταλελειμμένων για δεκαετίες από την επίσημη εκκλησία. Αμέσως, άρχισε την ιεραποστολική του δράση αξιοποιώντας ένα ερειπωμένο εκκλησάκι. Ανοικοδόμησε ναούς, δημιούργησε υπηρεσίες της ιεραποστολής, νοσοκομεία και σχολεία. Έμαθε την γλώσσα των Αλεούτιων και επιχείρησε μεταφράσεις λειτουργικών κειμένων και περικοπών της Αγίας Γραφής. Έπειτα, ως άλλος Κύριλλος, συνέταξε την πρώτη γραμματική και το αλεουτιανό αλφάβητο. Εκπόνησε μελέτες για την φυσιογνωμία της περιοχής και των ντόπιων κατοίκων των νήσων Ουναλάσκα, ως πολύτιμο εγχειρίδιο αναγνώρισης και κατανόησής τους από τους διαδόχους του.
Ποιούς τόπους και τί είδους μέσα όμως χρησιμοποίησε ο Άγιος, για να πραγματοποιήσει την ιεραποστολική του δραστηριότητα;
Με έλκηθρα που σέρνονταν από σκυλιά, καγιάκ, αλλά και περπατώντας, πορεύθηκε στον παγωμένο τόπο, περιοδεύοντας από χωριό σε χωριό και από νησί σε νησί, για να ζεστάνει και να φωτίσει τις κρύες και σκοτεινές από την ειδωλολατρίακαρδιές των ανθρώπων. Ούτε ένας ιθαγενής δεν παρέμεινε στην πλάνη της ειδωλολατρίας μετά από δέκα χρόνια διακονίας του πρεσβυτέρου Ιωάννη. Παρ’ όλο που οι οικογενειακές του υποχρεώσεις αυξάνονταν, διότι είχε αποκτήσει επτά τέκνα, συνέχισε απρόσκοπτα την διακονία του. Μάλιστα, μετέφερε το ευαγγέλιο και σ’ ένα απομακρυσμένο νησί που κατοικείτο από ινδιάνους. Πέντε χρόνια χρειάστηκε να τους εκχριστιανίσει, αλλά με την Χάρη του Θεού και την υπομονή τουυλοποίησε τον στόχο του.
Η επιτυχημένη, καρποφόρα και συνεχώς αυξανόμενη ιεραποστολική του προσπάθειατον ανάγκασε να επιστρέψει προσωρινά στην Ρωσία αναζητώντας συνεργάτες. Στην Μόσχα αντιμετώπισε μία απρόσμενη και δυσάρεστη δοκιμασία, τόσο γι’ αυτόν όσο και για το έργο του. Η πρεσβυτέρα Αικατερίνη αναπαύτηκε, αφήνοντάς τον χήρο με επτά παιδιά. Δεν εγκατέλειψε όμως το έργο του. Δεν δίστασε ν’ ακουμπήσει στο Θείο έλεος τον εαυτό του και την οικογένειά του. Υπάκουσε στην προτροπή του μητροπολίτη Μόσχας Αγίου Φιλαρέτου και εκάρη μοναχός με το όνομα Ιννοκέντιος. Αμέσως, μετά την κουρά του, εξελέγη επίσκοπος από την ιερά σύνοδο και του ανατέθηκε η πνευματική φροντίδα ολόκληρης της ιεραποστολής στην Αμερική! Επέστρεψε στην Αλάσκα, ως επίσκοπος πλέον και συνέχισε με αμείωτο ρυθμό να αναλώνεται στο έργο της καλλιέργειας των ψυχών στον αγρό της παγωμένης ηπείρου. Ο απολογισμός του έργου του ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Έκτισε 9 ναούς, 37 οίκους προσευχής και απέκτησε ποίμνιο που υπερέβαινε τους 15.000 πιστούς.
Στα εβδομήντα του χρόνια ο Άγιος Ιννοκέντιος, παρ’ όλα τα προβλήματα υγείας που τον βασάνιζαν και ενώ σκεφτόταν να συνεχίσει την ιεραποστολική του προσπάθεια αποσυρόμενος σε μοναστήρι, ώστε να προσφέρει με την προσευχή του μέχρι την κοίμησή του, εξελέγη μητροπολίτης Μόσχας. Δέκα ολόκληρα χρόνια -μέχρι την οσία κοίμησή του- ως μητροπολίτης Μόσχας θυσιάστηκε με τον ίδιο συστηματικό και απαράμιλλο ζήλο για σπουδαία εκκλησιαστικά ζητήματα, όπως την λειτουργία ευαγών εκκλησιαστικών ιδρυμάτων, την μόρφωση των ιερέων, την υποστήριξη της εξωτερικής ιεραποστολή και πλήθος άλλων.
Έγγαμος ιεραπόστολος;
Μελετώντας τον βίο του Αγίου Ιννοκεντίου, ψηλαφώντας τον φλογερό ιεραποστολικό του πόθο και το θαυμαστό του έργο, ενώ ταυτόχρονα ήταν έγγαμος και είχε αποκτήσει πολύτεκνη οικογένεια, βασανίζουν την σκέψη μου «λογικά» ερωτήματα. Αν κάποιος έγγαμος οικογενειάρχης μαζί με την οικογένειά του, πάρουν την απόφαση να διακονήσουν την Εκκλησία του Χριστού στα έθνη, σε ποια κοινωνία θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους; Θα βαστάξουν το βάρος των δυσκολιών και των πειρασμών που θα συναντήσουν; Μπορούν οι γονείς να στερήσουν από τα παιδιά τους αγαθά, όπως πατρίδα, παιδεία και ανέσεις για τα οποία, αργότερα, είναι πολύ πιθανόν να στραφούν εναντίον τους;
Νομίζω πως όλοι οι άνθρωποι – τα παιδιά μας, η γυναίκα μας ακόμα και ο ίδιος μας ο εαυτός – «χορτάσαμε» λόγια που τόσο εύκολα προφέρονται. Μας λείπουν όμως τα έργα, έργα που μας ωθούν να ξεπεράσουμε τον όμορφο αλλά γεμάτο πάθη γυάλινο κόσμο που φτιάξαμε, έργα που ευαρεστούν τον Κύριο. Διστάζουμε να πηδήξουμε στο «κενό της Θείας αγκαλιάς», αδυνατούμε να εμπιστευτούμε χωρίς όρια και προϋποθέσεις όχι μόνο την ζωή την δικιά μας, αλλά ολόκληρης της οικογένειάς μας στα χέρια του Θεού, έχοντας την βεβαιότητα ότι εφαρμόζουμε το θέλημά Του, όπως ακριβώς έπραξε ο Άγιος Ιννοκέντιος. Μας λείπει η Θεϊκή «τρέλα» της πλήρους εγκαταλείψεώς μας στο έλεος και την φροντίδα της Θείας Αγάπης.
Αναρωτιέμαι, λοιπόν, γιατί όχι έγγαμος ιεραπόστολος;
Η μνήμη του Αγίου Ιννοκεντίου Βενιαμίνωφ τιμάται στις 31 Μαρτίου.
Απολυτίκιον Τον τάφον σου Σωτήρ. Ήχος α΄
Αλάσκας φωτιστά, Μοσκοβίας το κλέος, διδάσκαλε σοφέ, Ιννοκέντιε Θείε, τους πάγους κατέτηξας και την πλάνην διέλυσας, Χριστόν Ήλιον, νυκτός εν μέσω υψώσας: Όθεν άπασα η του Θεού Εκκλησία, συμφώνως δοξάζει σε.
Father Nicodemus Chilembwe, Orthodox clergyman from Blantyre, Malawi : an indigenous missionary
"7 years ago I was a Protestant in religion and a translator in profession., says father Nikodemus I liked to read and translate texts from English into Chichewa, (the native language of Malawi). One day, as I was crossing the city, my eyes fell. upon an Orthodox church. I found the spectacle rather strange. In some way it looked like a mosque, but the cross indicated that it was something related to Christianity. Curiosity prompted me to go in and observe its interior. I got confused. Although I was a faithful Protestant, that place was totally unfamiliar to me. A deep sense of awe came over me. Suddenly, I saw a black figure approaching me from the north side of the church. I wanted to run away, but an Orthodox priest stopped me. It was Fr. Ermolaos Iatrou. “Who are you? What made you come here?” he asked. “I wanted to know some things about this church,” I said and started to ask questions. After some discussion, I asked him to accept me for catechesis. Some time later, Fr. Ermolaos asked me what I did professionally. Once I told him that I was a translator, he suggested that I should work in the translation and printing office of the Mission. It came as a blessing to me. At the same time, he gave me a stack of books on the Orthodox faith to study at home. Little by little, some of my friends were interested in what I was doing and wanted to come for catechesis themselves. I was baptized one year later. Initially, it was difficult for my family to understand my conversion, but by the grace of God that changed. On May Day 2009 I was ordained priest. This was a blessing as well as a new opportunity for me to get to know my faith better. In the Orthodox Church we can never learn it all. We always learn something new.
Then, I was assigned the ministry of catechesis. In time, I came to realize that the doctrines of our Holy Church are very strong because Orthodoxy originated in the Apostolic Age, the age of the Bible. It is not like the other churches that sprang up suddenly out of nowhere, without roots. In the Orthodox Church, when we pray, we feel the power of the prayer. The protestants know nothing about the Holy Mysteries. Neither do they talk about the Holy Trinity. They perform baptism just by sprinkling with water and not according to the teachings of the Bible. Our pastors were afraid of getting wet with the water. They do not practice the Sacrament of Confession, neither do they have a spiritual father. However, when one wants to meet a President, one has to follow a protocol. Likewise, we should keep the protocol set by God for the remission of our sins. This is true Faith. And the people who are serious eventually come to realize that, whether they turn to Orthodoxy or not. Unfortunately, Orthodoxy is something new for my country. They constantly ask me, “Where have these people been for so many centuries?” This is a difficult question to answer. My reply is that it was God’s plan. Today there are 2,000 people who have already been baptized Orthodox and many others who are being monitored and catechized for at least one year. Our main activity is catechesis. Naturally, this involves a lot of traveling from the city to the villages. Getting around is really difficult. Problems like having no petrol or getting stuck on the road are very common. We have 25 parishes across the country, with the exception of the northernmost part, but so far we have only managed to erect a Sacred Church in 10 of them.
"Μαθητεύσατε πάντα τα έθνη" . Όχι μόνο τους εκλεκτούς Ιουδαίους· ούτε μόνο τους εκλεπτυσμένους Έλληνες· ούτε μόνο τους κοσμοκράτορες Ρωμαίους· αλλα και όλους τους λαούς της γης: τους μονοθεϊστές και τους ειδωλολάτρες· τους αβροδίαιτους και τους ανθρωποφάγους· τους «δικαίους» και τους αμαρτωλούς της γης· τους «πατρικίους» και τους «πληβείους». Όλους, όλους. Λευκούς, μαύρους, κίτρινους, ερυθρούς. Ευγενείς και αγενείς. Την «ελίτ» του πνεύματος και «τα μωρά και εξουθενημένα του κόσμου τούτου». Τους υγιείς και τους αναπήρους. Όλα τα φύλα και τις φυλές. Χωρίς διάκριση. Μόνο προτέρημα, η αποδοχή της κλήσης του Θεού. Για να εγγραφούν πολίτες της πανανθρώπινης αυτής κοινωνίας, δεν χρειάζεται να προσκομίσουν άλλους τίτλους κοσμικής ισχύος. Φτάνει ένας μονάχα· η διάθεση να γίνουν μαθητές του Χριστού, να δεχτούν με το βάπτισμα την υιοθεσία που ο Θεός προσφέρει· και να ‘χουν σαν κώδικα στην ατομική τους ζωή και στις κοινωνικές τους σχέσεις το Ευαγγέλιο· «όσα ενετειλάμην υμίν» (Ματθ. κη΄ 16-20).
Την Κυριακή Β’ Νηστείων, 27η Μαρτίου 2016, ο Θεοφιλ.Επίσκοπος Μπραζαβίλ και Γκαμπόν κ.Παντελεήμων προέστη της Θείας Λειτουργίας και εκήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Δημητρίου Pointe-Noire.
Προ του πέρατος της Ευχαριστιακής Συνάξεως ετελέσθη επίσης το ετήσιο μνημόσυνο του μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου Bernard Diafouka.
Ο π.Bernard εγεννήθη την 3η Ιανουαρίου 1959 στo χωρίο Mbamba της περιφερείας Pool του Κονγκό. Εφοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Μπραζαβίλ. Εγνώρισε... και ασπάσθηκε την Ορθοδοξία από τον πρώτο ιεραπόστολο και κατόπιν πρώτο γηγενή ιερέα του Κονγκό, μακαριστό Floribert Tchizibou. To έτος 1988 εχειροθετήθη Αναγνώστης και Υποδιάκονος από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Άκκρας κυρό Ειρηναίο, ενώ το έτος 1994 εχειροτονήθη Διάκονος και Πρεσβύτερος από τον αοίδιμο Μητροπολίτη Καμερούν κυρό Πέτρο, μετέπειτα Πατριάρχη Αλεξανδρείας (1997-2004). Το έτος 2013 έλαβε το οφφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου και προεχειρίσθη σε Εξομολόγο από τον Θεοφιλ. Επίσκοπο Μπραζαβίλ και Γκαμπόν κ.Παντελεήμονα.
Ο εκλιπών, ο οποίος εξέπνευσε τις πρώτες πρωινές ώρες της 27ης Μαρτίου 2015 σε νοσοκομείο της Γαλλίας, υπήρξε ο αρχαιότερος ιερεύς της τοπικής Εκκλησίας, διακονήσας επί εικοσαετία την Ενοριακή Κοινότητα της πρωτεύουσας του Κονγκό-Μπραζαβίλ.
Την 27η Μαρτίου 2016, Β΄ Κυριακή των Νηστειών, η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’ εχοροστάτησε κατά τον Όρθρο, προηξήρχε της Πατριαρχικής Θείας Λειτουργίας και κατά την διάρκεια αυτής ετέλεσε την χειροτονία του Θεοφ.Επισκόπου Νιτρίας κ.Νικοδήμου, στον Ιερό Πατριαρχικό καί Καθεδρικό Ναό Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας.
Στην Ευχαριστιακή Σύναξη και την χειροτονία του Θεοφιλεστάτου συμμετείχαν οι Σεβ.Μητροπολίτες Γέρων Λεοντοπόλεως κ.Γαβριήλ, Γεν. Πατριαρχικός Επίτροπος του Πατριαρχείου, Αρκαλοχωρίου κ.Ανδρέας εκ της Εκκλησίας της Κρήτης, Ιωαννουπόλεως κ.Δαμασκηνός, Μέμφιδος κ.Νικόδημος, Πηλουσίου κ.Νήφων, Ηγούμενος της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Αγίου Γεωργίου Καΐρου και ο Θεοφ. Επίσκοπος Ναυκράτιδος κ.Μελέτιος, Ηγούμενος της Ιεράς Πατριαρχικής Μονής Αγίου Σάββα Αλεξανδρείας.
Ολίγον προ της χειροτονίας, ο Εψηφισμένος Επίσκοπος κ.Νικόδημος ευχαρίστησε εκ βάθους καρδίας τον Αλεξανδρινό Προκαθήμενο και την περί Αυτόν Ιεράν Σύνοδον για την πρόκριση και την εις Επίσκοπον προαγωγή του και δήλωσε την διά βίου υπακοή και αφοσίωσή του στον Μακ. Πατριάρχη και τον Θρόνο του Αποστόλου Μάρκου.
Εν συνεχεία, ο Μακαριώτατος με παραινετικούς λόγους αναφέρθηκε στο μέγα αξίωμα της Αρχιερωσύνης καθώς και στην θυσιαστική διάθεση των Ποιμένων της Εκκλησίας, ενώ με συγκίνηση μίλησε για τα χαρίσματα του Εψηφισμένου Επισκόπου κ.Νικοδήμου, τονίσας χαρακτηριστικά ότι δεν είναι χθεσινός μέσα στον χώρο της Εκκλησίας, αλλά διακονεί αυτήν επὶ 37 συναπτά έτη, εκ των οποίων τα 22 έτη υπηρέτησε τον Απόδημο Ελληνισμό της Νοτίου Αφρικής.
Την παραμονή της χειροτονίας, ο Θεοφιλέστατος έδωσε το Μεγάλο Μήνυμα στο Πατριαρχικόν Παρεκκλήσιον των Αγίων Θεοδώρων του Πατριαρχικού Μεγάρου, παρουσία της Α.Θ.Μ. και Ιεραρχών του Θρόνου, ενώ μετά το πέρας της Ακολουθίας, ο Μακαριώτατος καλοσώρισε τον Σεβ.Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου κ.Ανδρέα, εγκωμιάσας την προσωπικότητα και την ακαδημαϊκή προσφορά αυτού και ευχαριστήσας αυτόν διά την ποικιλότροπη βοήθεια που παρέχει στο παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και τους Αρχιερείς αυτού.
Με την Ανώτατη Τιμητική Διάκριση της Τοπικής μας Εκκλησίας, τον Χρυσό Σταυρό μετά Διπλώματος, τιμήθηκε σήμερα από τον Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, ο σπουδαίος Ιεραπόστολος, Σεβ. Μητροπολίτης Πενταπόλεως κ. Ιγνάτιος Μαδενλίδης, Ιεράρχης του Παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, ο οποίος επί σαράντα (40), τουλάχιστον, χρόνια αφιέρωσε τη ζωή του στην μετάδοση του Ευαγγελίου στην Αφρική.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της ΓΕΧΑ Βόλου, παρουσία πλήθους κληρικών και λαϊκών και ήταν ενταγμένη στην Εβδομάδα, την αφιερωμένη στην Εξωτερική Ιεραποστολή.
Ο Σεβ. κ. Ιγνάτιος επεσήμανε ότι ο Σεβ. Πενταπόλεως «αφιέρωσε την ζωή του στη «Μαύρη» Ήπειρο, για να φέρει τον Χριστό στις καρδιές των αδελφών μας, που διψούν για την αλήθεια του Χριστού. Του ζητούμε να δεχθεί αυτή την τιμή, ως ελάχιστο αντίδωρο του σπουδαίου έργου του. Ο ίδιος δεν έχει ανάγκη από τέτοιες τιμές. Εμείς νιώθουμε την ανάγκη να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας, γιατί σε μια τέτοια εποχή, όπου κυριαρχεί η βία και η τρομοκρατία, άνθρωποι σαν κι εκείνον γίνονται αγγελιοφόροι της ειρήνης του Χριστού, που σπέρνουν τον λόγο του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων, για να βρίσκουν τον αληθινό σκοπό της ζωής τους…».
Ο Σεβασμιώτατος τόνισε, επίσης, ότι «στο πρόσωπο του Ιεραποστόλου Ιεράρχου τιμούμε και όλους τους Ιεραποστόλους, που θυσίασαν τη ζωή τους, για να φέρουν το μήνυμα του Χριστού στον κόσμο…».
Από την μεριά του ο Σεβ. Πενταπόλεως εξέφρασε την έκπληξή του για την τιμή και ευχαρίστησε από καρδιάς.
Τόνισε, μεταξύ άλλων: «έχω την αυτογνωσία ότι είμαι ανάξιος, αλλά όπου πήγα και ό,τι έκανα προσκεκλημένος το έκανα καίτοι τοποθετώ τον εαυτό μου κάτω του μετρίου, ό,τι έχω το δίνω με την καρδιά μου και αν ξαναγεννιόμουν, θα ήθελα να επαναλάβω το ίδιο έργο μέσα στην Εκκλησία του Χριστού…».
Ακολούθησε ομιλία του τιμηθέντος Ιεράρχου με επίκαιρο πνευματικό θέμα.
Την 25ην Μαρτίου 2016, η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’ χοροστάτησε κατά τον Όρθρο και τέλεσε την Θεία Λειτουργία στον εορτάζοντα Κοινοτικό Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξανδρείας, συλλειτουργούντων του Σεβ. Μητροπολίτου Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας κ.Δαμασκηνού και του Θεοφ. Επισκόπου Ναυκράτιδος κ.Μελετίου, Ηγουμένου της Πατριαρχικής Ι.Μονής Αγίου Σάββα Αλεξανδρείας, ενώ την παραμονή της εορτής χοροστάτησε κατά τον Μεγ. Εσπερινό, συμπαραστατούμενος υπό των ανωτέρω Ιεραρχών και του Σεβ. Γέροντος Μητροπολίτου Λεοντοπόλεως κ.Γαβριήλ, Γενικού Πατριαρχικού Επιτρόπου. Στην λατρευτική Σύναξη προσήλθαν ο Εντιμ. Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ.Εμμ. Κακαβελάκης, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας κ.Ιωάννης Παπαδόπουλος, Πρόεδροι ελληνικών Συλλόγων και φορέων, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές των ελληνικών σχολείων της Μεγάλης Πόλεως, οι Πρόσκοποι και πιστοί της Ελληνικής και Αραβοφώνου Κοινότητος. Κατά την ομιλία του ο Μακαριώτατος με θερμότατα λόγια αναφέρθηκε στο νόημα της διπλής εορτής του Ευαγγελισμού και της Εθνικής Παλιγγενεσίας, εξαιρέτως δε, μίλησε για την 160η επέτειο από τα εγκαίνια του μεγαλοπρεπούς Ναού του Ευαγγελισμού, (1856 – 2016) καθώς και για την 10η επέτειο από την ανακαίνιση και τα θυρανοίξια αυτού (2006 – 2016). Προ της απολύσεως της Πατριαρχικής Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε, εντός του Ιερού Ναού, η Δοξολογία για την Εθνική Επέτειο και η καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των αγωνισαμένων και πεσόντων κατά τους αγώνες του Έθνους. Το εσπέρας της ιδίας ημέρας, ο Μακ. Πατριάρχης χοροστάτησε κατά τον μεθέορτο Εσπερινό της εορτής του Ευαγγελισμού και έψαλλε την Β΄ Στάση των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου εις τον ως άνω πανηγυρίζοντα Ναό. Να σημειωθεί, πως ο καλλιμάρμαρος αυτός Ναός οικοδομήθηκε με πρωτοβουλία του πρώτου Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητος στην πόλη του Αλεξάνδρου, Μιχαήλ Τοσίτσα, επί Πατριάρχου Ιεροθέου Α΄ και εγκαινιάσθηκε την 25η Μαρτίου 1856 επί Πατριάρχου Ιεροθέου Β΄. Για τον εξωραϊσμό του αγοράσθηκαν πολυέλαιοι από τη Ρωσσία, υαλώματα (βιτρώ) από τον παρισινό οίκο Jean Gaudin, μαρμαρόγλυπτα εικονοστάσια από την Κωνσταντινούπολη, ενώ το ωρολόγιον του κωδωνοστασίου κατασκευάστηκε στο Λονδίνο το 1861 από τον Frederick Dent, ο οποίος τελειοποίησε και το ωρολόγιο του Westminster του Λονδίνου, γνωστού και ως Big Ben. Από τότε έως τις ημέρες μας, ο Ναός συγκεντρώνει τους λίγους εναπομείναντες Έλληνες, αλλά και όσους επισκέπτονται την Αλεξάνδρεια. Κυρίως όμως, τους παλαιούς Αιγυπτιώτες που αναπολούν τις ένδοξες ημέρες ακμής του Ελληνισμού στην Αίγυπτο. Στον περικαλέστατο αυτό Ναό κατά τη συνήθεια των τελευταίων δεκαετιών τελείται και η ενθρόνιση του εκάστοτε νεόυ Πατριάρχου Αλεξανδρείας λόγω της μεγάλης χωριτικότητoς του Ναού. Τέλος, τα θυρανοίξια επ΄ευκαιρία της συντηρήσεως και αναπαλαιώσεως του Ιερού Ναού του Ευαγγελισμού, τελέσθηκαν την 25ην Μαρτίου 2006, υπό του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ.Βαρθολομαίου και του Αλεξανδρινού Προκαθημένου κ.κ.Θεοδώρου Β΄, παρόντος του Εξοχ.Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ.Καρόλου Παπούλια, ενώ το έργο πραγματοποιήθηκε με την ευγενή και γενναία χορηγία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ωνάση, επί προεδρίας του αιγυπτιώτου Αντ. Παπαδημητρίου.
Μπορεί να μην είχε πολύ κόσμο ο Άγιος Κωνσταντίνος Καΐρου την Κυριακή της Ορθοδοξίας, αλλά είχε παροίκους με μεγάλη αγάπη για την ίδια την εκκλησία. Ανάμεσά τους, ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Στέφανος Αργυρίου, ο Πρόεδρος της Χιακής Αδελφότητας Καΐρου κ. Λάμπρος Μπενοβίας και ο πρώην Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Καΐρου κ. Τάσος Ρούσσος, στη λειτουργία που ετέλεσε ο Μέγας Εκκλησιάρχης της Αλεξανδρινής Εκκλησίας π. Θεόδωρος Δριδάκης.
Ανήμερα της Εθνικής μας εορτής, της 25ης Μαρτίου, η ελληνική παροικία στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα, θα εορτάσει τη μεγάλη ημέρα της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821.
Στις 9 και μισή το πρωί, θα ξεκινήσει στον Άγιο Κωνσταντίνο Καΐρου η Θεία Λειτουργία για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, όπου και θα προστεί ο Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου, Μητροπολίτης Μέμφιδος κ. Νικόδημος.
Θα ακολουθήσει, στις 11 ακριβώς, η Δοξολογία χοροστατούντος του Μητροπολίτου κ. Νικοδήμου και παρόντων των διπλωματικών, προξενικών και παροικιακών μας αρχών, των προσκόπων και μαθητών του Καϊρινού Ελληνισμού.
Αμέσως μετά, όλοι οι παρεβρισκόμενοι θα έχουμε τη δυνατότητα να θαυμάσουμε τους Αιγυπτιώτες νέους μας, προσκόπους και μαθητές της Αχιλλοπουλείου και Αμπετείου Σχολής.
Το ΠΥΡΑΜΙΣ, πάντα κοντά στον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό, θα μεταδώσει ζωντανά όλες τις εκδηλώσεις.
Πραγματοποιήθηκε χθες 23 Μαρτίου 2016 στην Λουσάκα της Ζάμπια, η καθιερωμένη δεξίωση για τον εορτασμό της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821, μετά από πρόσκληση του Εντιμ. Γενικού Πρόξενου της Ελλάδας στην Ζάμπια κ.Μιχαήλ Κρούπνικ.
Κεντρικά πρόσωπα της βραδυάς ήταν ο Εντιμ. Γενικός Πρόξενος με την σύζυγό του κα.Σάρα Κρούπνικ, ο οποίοι υποδέχθηκαν και φιλοξένησαν με πολύ αγάπη όλους τους προσκεκλημένους.
Στην εν λόγω εκδήλωση συμμετείχε πλήθος Ελλήνων ομογενών της Ζάμπιας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ζάμπιας και Μαλάουι κ.Ιωάννης, εκπροσωπόντας την ΑΘΜ τον Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρο και ο οποίος μετέφερε τις ευχές του Σεπτού Αλεξανδρινού Προκαθημένου για την Εθνική Επέτειο, ο εκπρόσωπος του Εξοχ. Προέδρου της Ζάμπια Υπουργός Τοπικής Αυτοδιοίκησης κ. Mulenga, Πρέσβεις Κρατών και εκπρόσωποι του Διπλωματικού Σώματος της Χώρας και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας στην Λουσάκα κ.Ανδρέας Δάμαλης.
Τον πανηγυρικό λόγο εκφώνησε ο Εντιμ. Πρόξενος κ.Κρούπνικ, ενώ αμέσως μετά αντιφώνησε ο εκπρόσωπος του Εξοχ. Προέδρου Υπουργός Τοπικής Αυτοδιοίκησης κ. Mulenga.
Στο κλείσιμο της τελετής απαγγέλθηκαν οι Εθνικοί Ύμνοι της Ελλάδας και της Ζάμπιας
Timotheos Ntumba Dimanche de l’Orthodoxie 2016, le soir après les grandes Vêpres de Carême à Bunia. L’archevêque de Kinshasa converse avec les jeunes de l’Eglise locale de Bunia.
Κυριακή της Ορθοδοξίας 2016, το βράδυ μετά τον κατανυκτικό Εσπερινό στη Μπούνια. Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κινσάσα συνομιλεί με τη νεολαία της τοπικής Εκκλησίας της Μπούνια.
Με κάθε ιεροπρέπεια και τάξι εκκλησιαστική εορτάσθηκε χθες η εορτή της Ορθοδοξίας της αναστήλωσης των Αγίων Εικόνων εις το ιεραποστολικό Κέντρο στον Άγιο Γεώργιο του Κολουέζι.
Μετά την Θεία Λειτουργία σύσσωμος κλήρος και λαός λειτάνευσαν τις άγιες Εικόνες πέριξ της ιεραποστολής και στο τέλος διαβάσθηκαν τα προβλεπόμενα του Τιπικού και όλο το χριστεπώνυμο πλήρωμα έψαλλαν το «τις Θεός Μέγας».
Είχαμε αυτές τις μέρες την ιδιαίτερη ευλογία να έχουμε ανάμεσά μας, εδώ στην Μπούνια, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Νικηφόρο. Ο Σεβασμιώτατος έφτασε στην Μπούνια την Παρασκευή, 18/03/2016, συνοδευόμενος από τον οσιολογιώτατο μοναχό π. Γεράσιμο Belesi.
Στο αεροδρόμιο, τον υποδέχθηκαν ο ιερέας της Μπούνια, τα μέλη της Ελληνικής Κοινότητας και μια ομάδα Ορθοδόξων πιστών. Κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο, έδωσε μια συνέντευξη τύπου μπροστά σε μια δεκάδα δημοσιογράφων διαφόρων καναλιών και τοπικών τηλεοράσεων.
Στη συνέχεια, ο Μητροπολίτης κατευθύνθηκε στο Ι. Ναό «Άγιος Νικόλαος», όπου ένα πλήθος πιστών τον περίμενε για την τελετή υποδοχής-δέησης, η οποία ακολουθήθηκε από τους Πρώτους Χαιρετισμούς στην Παναγία μας, μετά τους οποίους ο Ιεράρχης απεύθυνε πατρικό λόγο στους Ορθόδοξους πιστούς, συγκεντρωμένους για την περίσταση, αναφερόμενος στην ιστορική σημασία του καθορισμού από την Εκκλησία μας της Ακολουθίας των Χαιρετισμών στην Παναγία και του Ακαθίστου Ύμνου.
Το Σάββατο το πρωί χοροστάτησε στον Όρθρο και στην Θ. Λειτουργία, επί τη μνήμη του θαύματος του Αγίου Θεοδώρου. Το ίδιο βράδυ χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε στους πιστούς, απευθύνοντάς τους κατηχητικό λόγο προς την εκπαίδευση και πνευματική τους οικοδομή.
Επαίνεσε επίσης ο Μητροπολίτης τη παρουσία των πολιτικών και διοικητικών αρχών της Μπούνια, που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της τοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Αναφέρθηκε στην φυσική παρουσία στο Ναό του Βοηθού Ειδικού Επιτρόπου της Μπούνια και αρμοδίου για Πολιτικά, Νομικά και Διοικητικά Θέματα, κ. UNEGA EGE Etienne και του Δημάρχου της πόλεως, καθώς και των μελών της Ελληνικής Κοινότητας.
Ιδιαίτερα χαιρέτισε την μαζική συμμετοχή, στις Ιερές Ακολουθίες, των χριστιανών Ορθόδοξων της Μπούνια, που είχαν κατακλείσει τον Ιερό τους Ναό, ήδη από τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής για να δούνε τον Ποιμενάρχη τους, να παρακολουθήσουν την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, να ακούσουν τον Θ. λόγο και να κοινωνήσουν, από το χέρι του Μητροπολίτου μας, τα Άχραντα Μυστήρια.
Την Κυριακή της Ορθοδοξίας, χοροστάτησε στον Όρθρο και Λειτούργησε.
Μετά την οπισθάμβωνο ευχή, ακολούθησε η λιτανεία των ιερών εικόνων, και το τρισάγιο υπέρ των προαναπαυσαμένων μελών της Ελληνικής Κοινότητας, στο Κοιμητήριο της Εκκλησίας.
Στη συνέχεια, τον τελευταίο λόγο προσφώνησε ο Εξοχότατος Βοηθός Ειδικός Επίτροπος, κ UNEGA ΕGE Etienne, ο οποίος ευχαρίστησε επισήμως τον Σεβασμιώτατο για την επίσκεψή του στην Μπούνια, για την ενεργό παρουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Μπούνια και για το σεβασμό που αυτή απολαμβάνει εντός του τοπικού πληθυσμού.
Οι ποιμαντικές δραστηριότητες του Σεβασμιωτάτου επισφραγίστηκαν από την τελετή του Μέγα Εσπερινού, την Κυριακή το απόγευμα, όπου χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος, μπροστά σε πλήθος πιστών Ορθοδόξων, που ακούραστα είχαν έλθει να ακούσουν τον Επίσκοπό τους. Μετά τον Εσπερινό, ο Σεβασμιώτατος είχε μια συνάντηση με νέους της τοπικής Εκκλησίας της Μπούνια, άκουγε τα αιτήματά τους και απαντούσε στις ανησυχίες τους.
Στη συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος, συνοδευόμενος από τον ιερέα της Μπούνια και από μια ομάδα νέων Ορθοδόξων, ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Ειδικού Επιτρόπου του Ιτούρι, του κορυφαίου κυβερνητικού αξιωματούχου της Επαρχίας μας, Εξοχότατου κ. Jefferson Abdallah, που τον προσκάλεσε τιμητικώς στη κατοικία του, αναστέλλοντας όλες τις επείγουσες συναντήσεις που είχε με αντιπροσωπείες από την Κινσάσα, δίδοντας έτσι προτεραιότητα στη συνάντησή του με τον Μητροπολίτη μας. Η συνομιλία... των δύο επισήμων ανδρών έγινε με ανοικτό πνεύμα, με αμοιβαία εκτίμηση και τονίστηκε επανειλημμένως η καλή συνεργασία που υπάρχει μεταξύ της εκκλησιαστικής Κοινότητας της Μπούνια και των τοπικών αρχών της Επαρχίας. Το πρωί της Δευτέρας, χθες, 21/3/2016, ο Σεβασμιώτατος συνοδεύτηκε και αποχαιρετίστηκε στο αεροδρόμιο από τον ιερέα, την Ελληνική Κοινότητα και τους Ορθόδοξους πιστούς.
On 20th March 2016, the Sunday of Orthodoxy, His Beatitude Theodoros II, Pope and Patriarch of Alexandria and All Africa, officiated during Orthros and conducted the Divine Liturgy at the Holy Church of the Annunciation of the Theotokos in Alexandria, concelebrating with His Eminence Elder Metropolitan Gabriel of Leontopolis, Patriarchal Vicar General and His Grace Meletios Bishop of Naucratis, Abbot of the Holy Patriarchal Monastery of St Savvas in Alexandria.
Immediately thereafter the procession of the Icons took place within the Church together with the established memorial service for the repose of the souls of the late Chairmen, Great Benefactors and Members of the Hellenic Community of Alexandria. Present at the Eucharistic gathering were the Honourable Consul General of Greece in Alexandria Mr. Emm. Kakavelakis, the Chairman of the Hellenic Community Mr. Ioannis Papadopoulos, Chairmen of Community organizations and societies and many faithful.
During the sermon, His Beatitude spoke with passionate enthusiasm to faithful on the meaning of Orthodoxy and orthopraxy in the life of Christians, highlighting that the present year is the “year of the Glory of Orthodoxy”, because after so many centuries the Holy and Great Synod of our Orthodox Church will be convened.
In conclusion he referred to the concern and the tireless efforts made by the Patriarchate of Alexandria to appease the Light of Christ on the African Continent, healing the spiritual pursuits, and at the same time the material needs of our African brothers and sisters “who seek the Lord”.
Themistocles Adamopoulo The final stages of the Orthodox Mission orphanage project's retaining wall in Freetown (Sierra Leone). When completed the orphanage will house children whose parent(s) died as a result the recent Ebola outbreak.
