Η συμβολή του π. Χρυσοστόμου Παπασαραντοπούλου στην Ιεραποστολή της Αφρικής (Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής)

Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής



Ἡ προσφορὰ τοῦ π. Χρυσοστόμου Παπασαραντοπούλου εἰς τὴν ἱεραποστολικὴ προσπάθεια τοῦ Πατριαρχείου μας εἶναι σημαντική. Βέβαια ἀπὸ ὁρισμένους κύκλους ἐσκεμμένα ἤ ἄθελα ἔγινε προσπάθεια  νὰ μειωθεῖ, νὰ καλυφθεῖ ἤ νὰ ξεχασθεῖ  τὸ ἔργο τοῦ Παπαφλέσσα τῆς Ἱεραποστολῆς Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Παπασαραντοπούλου καὶ νὰ ἀγνοηθεῖ καὶ ἡ ἱεραποστολικὴ προσφορὰ τοῦ Ἀρχιμ. Νικοδήμου Σαρίκα. Καὶ οἱ δύο διακόνησαν κάτω ἀπὸ τὴν ὑπακοὴ στὸ Πατριαρχεῖο καὶ ὑπὸ τὶς εὐλογίες του.
Ὁ π. Χρυσόστομος ξεκίνησε γιὰ τὴν Ἀφρικὴ ἀφοῦ προηγουμένως ἐπῆγε στὴ Ἀλεξάνδρεια καὶ ζήτησε τὴν εὐλογία τοῦ Πατριάρχου Χριστοφόρου. Ὅσοι τὸν γνωρίσαμε ἤ εἴχαμε ἐπικοινωνία μαζί του μᾶς ὁδηγοῦσε στὴν ὑπακοή στὴν Ἐκκλησία, στὸν ἐπίσκοπο καὶ ὅτι μόνον μὲ τὴν εὐλογία του νὰ ἐργασθοῦμε καὶ νὰ διακονήσουμε. Τόνιζε σὲ ἕνα γράμμα του πρὸς τὸν π. Ἰωάννη Ἀθανασιάδη: « Ὅπως σᾶς εἶναι γνωστὸν, ἡ πρώτη “ἑστία” τῆς Ἑλληνικῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς ὑπήχθη ἤδη ἐν Οὐγκάντα τῆς Ἀνατολικῆς Ἀφρικῆς ὑπὸ τὴν εὐλογίαν τοῦ Μακ. Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας καὶ τὴν πνευματικὴν ἀρχηγίαν τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου Εἰρηνουπόλεως κ.κ. Νικολάου, τοῦ ὁποίου σᾶς διαβιβάζω τὰς εὐχὰς.»[1]
Ὁ π. Χρυσόστομος ἐγεννήθη τὸ 1903 στὸ Βασιλίτσιο Μεσσηνίας. Εἶχε μεγάλη ἀγάπη στὰ γράμματα ἀλλὰ λόγω τοῦ θανάτου τοῦ πατέρα του δὲν μπόρεσε νὰ συνεχίσει τὸ σχολεῖο καὶ διέκοψε στὴν 4^η Δημοτικοῦ.
Σὲ ἡλικία 16 ἐτῶν τὸ 1918, ἐκατὸ χρόνια δηλαδὴ πρίν, ἐπῆγε νὰ μονάσει στὸ Μοναστήρι Κορώνης καὶ στὴν συνέχεια στὸ ἀσκητήριο τοῦ Παναγουλάκη. Ὅταν τὰ ἀδέλφια του τὸ ἔμαθαν καὶ ἦρθαν νὰ τὸν πάρουν, δὲν ἐδέχθη νὰ τοὺς ἀκολουθήσει καὶ τοὺς εἶπε: «τώρα πλέον εὑρῆκα αὐτὸ ποὺ ποθοῦσε ἡ ψυχή μου, τὴν μελέτη καὶ τὴν προσευχή»[2].
Τὴν 4^η Μαΐου τοῦ 1926 ἐχειροτονήθη διάκονος καὶ κατόπιν ἱερομόναχος ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Μεσσηνίας Μελέτιο καὶ ἔλαβε τὸ ὄνομα ἀπὸ Χρῆστος σὲ Χρυσόστομο. Ἐν συνεχείᾳ διορίζεται ἡγούμενος στὴν Ἱ. Μονὴ Γαρδικίου. Μαζί του πῆρε καὶ τὴν μητέρα του, τὴν ὁποίαν ἔκειρε μοναχὴ δίδοντάς την τὸ ὄνομα ἀπὸ Σταυρούλα σὲ Σεβαστιανή. Σύντομα μετετέθη στὴν Μονὴ τῆς Χρυσοκελλαριᾶς καὶ τότε ἔλαβε τὸ ἀπολυτήριο τοῦ Δημοτικοῦ «ὡς κατ’ οἶκον διδαχθείς». Τὸ 1938 ἀνῆλθε στὸν θρόνου τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν ὁ Χρύσανθος, ὁ ὁποῖος τὸν ἐκάλεσε στὴν Ἀθήνα καὶ τὸν ἐνέγραψε στὸ μοναχολόγιο τῆς Μονῆς Πετράκη. Κατόπιν τὸν διόρισε ἡγούμενο στὴν Ἱ. Μονὴ Φανερωμένης Σαλαμίνος.

Συνέχεια... https://ierapostoles.gr/2019/10/%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%cf%87%cf%81%cf%85%cf%83%ce%bf%cf%83%cf%84%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b1%cf%80%ce%b1%cf%83%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%bd%cf%84%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb/