"Ανοικτό παράθυρο στην Ιεραποστολή του Μαλάουϊ ..."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

loadi

Το φωτογραφικό υλικό εστάλη στον Πανελλήνιο Χριστιανικό Όμιλο Ορθοδόξου Ιεραποστολής από τον ιεραπόστολο π. Ερμόλαο Ιατρού.

Περισσότερες φωτογραφίες...   http://www.ierapostoli.gr/%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%b9%ce%ba%cf%84%cf%8c-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%b8%cf%85%cf%81%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b9%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%cf%84%ce%bf/ 

Η παγκοσμιότητα της Ορθοδόξου Ιεραποστολής... Η ανάπτυξη της Ορθοδοξίας στην Αφρική...

Του Σεβ. Μητρ. Ζιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ Κυκκώτη

Το έργο της Ιεραποστολής συνδέεται με τη ζωή της πρώτης Εκκλησίας. Στην πραγματικότητα είναι το άγιο έργο του Ευαγγελισμού των Εθνών που άρχισε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός με τη θεία διδασκαλία του και τη Σταυρική του Θυσία και γενικά με το όλο απολυτρωτικό του έργο. Αυτό το άγιο έργο της Ιεραποστολής συνέχισαν οι Απόστολοι και Μαθητές του Χριστού, υπακούοντας στην εντολή του κατά την ημέρα της Αναλήψεως του εις τους ουρανούς «Πορευθέντες ούν, μαθητεύσατε πάντα τα Έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν, και ιδού, εγώ μεθ’ ημών ειμί πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος, αμήν»[1]. Έτσι η Ορθόδοξη Ιεραποστολή είναι αναπόσπαστον χαρακτηριστικό γνώρισμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Οι άγιοι Απόστολοι κινήθησαν σε όλα τα γνωστά μήκη και πλάτη της Οικουμένης για την υπόθεση του Ευαγγελίου, αφήνοντας γονείς, συγγενείς και φίλους, πατρίδα και εργασία, για να συμβάλουν στη εν Χριστώ σωτηρία των συνανθρώπων τους. Κατάφεραν με την αγάπη τους και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος να δημιουργήσουν και να οργανώσουν την τοπική Εκκλησία στο τότε γνωστό κόσμο. Το επιστέγασμα της Ιεραποστολής τους ήταν μάλιστα ο μαρτυρικός τους θάνατος, η θυσία της ίδιας τους της ζωής.

Η παγκοσμιότητα της Ορθοδόξου Ιεραποστολής

Αναφερόμενος στην παγκοσμιότητα του Ιεραποστολικού έργου της Εκκλησίας ο γνωστός Καθηγητής Χρήστος Κρικώνης εκφράζοντας τη κοινή συνείδηση της Εκκλησίας μας τονίζει ότι « η Ιεραποστολή ως εντολή του Χριστού προς τους μαθητάς του υπήρξε ανέκαθεν παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας, πηγάζει από τη φύση της ως σώματος του Χριστού, εκδηλώνει την αγάπη του Θεού προς όλον τον κόσμον και κηρύττει Χριστόν αναστάντα εκ νεκρών. Με τον ευαγγελισμόν προσκαλεί τους ανθρώπους να προσέλθουν στον Χριστόν και να τον αποδεχθούν στη ζωή τους. Έτσι αφετηρία τους κηρύγματος της είναι ο εσταυρωμένος και αναστημένος Χριστός και αυτό αποτελεί τον πυρήνα της αποστολής της στον κόσμον»[2].

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Ορθόδοξη Ιεραποστολή διακρίνεται στην εσωτερική και στην εξωτερική. Η πρώτη αναφέρεται στην προσπάθεια της τοπικής Εκκλησίας να στηρίξει και να ενισχύσει τα υφιστάμενα μέλη της κι η Εξωτερική Ιεραποστολή να μεταφέρει το ευαγγελικό της μήνυμα προς όσους ακόμη εκ των ανθρώπων δεν το έχουν ακούσει. Αυτό έγινε στη ζωή της αρχαίας Εκκλησίας, στην χιλιόχρονη Ιστορία του Βυζαντίου, τον 19^ον αιώνα στην Ιστορία της Εκκλησίας της Ρωσίας και κατά τον 20^ον και 21^ον πρώτον αιώνα από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής και στη συνέχεια κι από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως με την στήριξη των αδελφών Ορθοδόξων Εκκλησιών της Ελλάδος, της Κύπρου, της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αμερικής και της Φιλλανδίας.

Ο κορυφαίος σύγχρονος Ιεραπόστολος του αιώνα μας μακαριστός Πατριάρχης Αλεξανδρείας Πέτρος Ζ’, τόνιζε ότι «σήμερα, το Παλαίφατο αποστολικό Πατριαρχείο Αλεξανδρείας δικαιώνει με ουσιαστικό τρόπο και το τίτλο ‘και πάσης Αφρικής’. Η συρρίκνωση του Ελληνόφωνου ποιμνίου δεν σημαίνει και παρακμή μιας Εκκλησίας, η οποία πάντοτε πορεύθηκε μέσα στην ατμόσφαιρα του ‘έλληνες εισί οι της ημετέρας μετέχοντες παιδείας’. Το Ιεραποστολικό έργο προς τους γηγενείς αφρικανούς πληθυσμούς προσδίδει νέα δυναμική ειδικότερα στον Αλεξανδρινό θρόνο, αλλά γενικώτερα στην Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό»[3].

Η ανάπτυξη της Ορθοδοξίας στην Αφρική.

Όταν αναφερόμαστε στην Ορθοδοξία στην Αφρική, έχουμε μπροστά μας δύο ιστορικές πραγματικότητες.

Η πρώτη ιστορική πραγματικότητα είναι όταν αναφερόμαστε στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού μέχρι τα νεώτερα χρόνια, όπου μία από τις πρώτες Αποστολικές Εκκλησίες που οργανώθησαν κατά τον πρώτον αιώνα ήταν η Εκκλησία της Αλεξάνδρειας που η δράση της κάλυπτε περισσότερο την Βόρειο Αφρική και προς τα νότια το σημερινό Σουδάν, την Σομαλία και την Αιθιοπία.

Η δεύτερη ιστορική πραγματικότητα είναι η εξάπλωση της Ορθοδοξίας στην υπόλοιπη Αφρικανική Ήπειρον πολύ μεταγενέστερα, κατά τα νεώτερα χρόνια, όταν οι συνθήκες το επέτρεψαν. Στην αρχή το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής έστελλε κληρικούς σε μακρινές χώρες της Αφρικής που δεν είχε ακόμη οργανώσει Μητροπόλεις και Επισκοπές, όπου έφθαναν Έλληνες μετανάστες για μια καλύτερη ζωή. Μαζί μ’ αυτούς έφθαναν κι Ορθόδοξοι μετανάστες κι από άλλες Ορθόδοξες χώρες, όπως από Ρωσία, Λευκωροσία, Ουκρανία, Γεωργία, Σερβία, Βουλγαρία, Πολωνία και Ρουμανία.

Ενώ στη περιοχή της Βορείου Αφρικής η Ορθοδοξία από τον έβδομον αιώνα και μετά έμεινε εγκλωβισμένη ανάμεσα στο Ελληνικό και Αραβικό στοιχείο λόγω της βίαιης παρουσίας του Ισλάμ, στις χώρες που αναπτύχθηκε η Ορθοδοξία κατά τα τέλη του 19^ου αιώνα και περισσότερο κατά τον 20^ον αιώνα, άρχισε να γίνεται γνωστή και ενδιαφέρουσα και για τους ιθαγενείς του τοπικού πληθυσμού.

Όπως τόνιζε ο μεγάλος οραματιστής της Ορθόδοξης Ιεραποστολής μακαριστός Πατριάρχης Πέτρος Ζ’, «το μήνυμα του Ευαγγελίου, που πραγματικά για δυό ολόκληρες χιλιετίες σαγηνεύει το ποίμνιο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Έλληνες και Άραβες, αυτό το ίδιο ευαγγελικό μήνυμα πορεύεται σήμερα και προς κάθε γωνιά της Αφρικής. Εδώ και εξήντα χρόνια ένας νέος πνευματικός άνεμος πνέει στους λαούς της Αφρικής. Το Ευαγγέλιο του Κυρίου οικοδομεί ψυχές και τροφοδοτεί με δύναμη τους Αφρικανούς αδελφούς μας, εκπληρώνοντας έτσι την θεία εντολή του Κυρίου, ώστε το Ευαγγέλιο να «κηρυχθεί πάση τη κτίσει». Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας με την Ιεραποστολική του προσπάθεια πορεύεται προς τα Έθνη με συναίσθηση ευθυνών «έως εσχάτου της γης» και δικαίως σήμερα ονομάζεται Παναφρικανικό. Η ακούραστη και υπεράνθρωπη προσπάθεια των Ιερωτάτων του Θρόνου Ιεραρχών και των συνεργατών τους θυμίζει εποχές πρωτοχριστιανικές και τα οδοιπορικά τους ταξίδια Αποστολικές πορείες. Η Εκκλησία αισθάνεται αυτή την υποχρέωση προς τους λαούς της Αφρικής, εξ αιτίας της πολυευπλαχνίας που έχει ο ίδιος ο Θεός προς το ανθρώπινο γένος. Η σκέψη μας λοιπόν και η προσευχή μας καθημερινά είναι πώς να οδηγήσουμε περισσότερους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, προς τον εν Χριστώ φωτισμόν… Πρέπει να παραδεχθούμε ότι ομιλώντας περί Ιεραποστολής στις αχανείς εκτάσεις της Αφρικής εννοούμε ότι τούτο επιτελείται με πολλές θυσίες. Είναι ένα έργο μαρτυρικό, μια μαρτυρία Χριστού, μία αφιέρωση πλήρης χωρίς μέση οδό, προσφέρει δηλαδή κανείς τα πάντα, γίνεται ολοκαύτωμα για να υπηρετήσει τον αδελφόν του, τον στερημένον συνάνθρωπόν του. Κι όλα αυτά διά την δόξαν του Κυρίου και μόνον. Ολοκληρώνεται έτσι το Αποστολικό έργον και αποκαλύπτεται ο Θεός της αγάπης προς όλους τους λαούς» [4].

Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής σήμερα αποτελείται, εκτός από την Αρχιεπισκοπή Αλεξανδρείας, όπου είναι η έδρα του Πατριαρχείου μας, από 22 Μητροπόλεις και πέντε επισκοπές. Σε 11 Μητροπόλεις του Πατριαρχείου Καμπάλας, Κένυας, Ζιμπάπουε και Αγκόλας, Ιωαννουπούλεως και Πρετορίας, Καλής Ελπίδος, Ειρηνουπόλεως, Καμερούν, Κεντρώας Αφρικής, Νιγηρίας, Μουάντζας, Άκκρας, Ζάμβιας και Μαλάουϊ και σε έξι Επισκοπές Μαδαγασκάρης, Κατάγκας, Μπουρούντι και Ρουάντας, Μοζαμβίκης, Σιέρρα Λεόνε και Μπραζαβίλ ασκείται σήμερα Ιεραποστολή, όπου μεταξύ αυτών υπηρετούν δύο ιθαγενείς επίσκοποι και 285 ιθαγενείς ιερείς και διάκονοι. Σε περισσότερες από 20 χώρες της Αφρικής υπάρχει σήμερα η παρουσία Ορθόδοξης Ιεραποστολικής δράσης και σε άλλες τόσες υπάρχει θετική προοπτική για το μέλλον.

4 Πάνταινος 32, σελ. 120, 2000.

Περισσότερα... http://www.ptaisp.co.za/greekorthodox-zimbabwe/

 

 

 

 

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ

30/12/2012

Εγκαινιάζουμε την ειδική σελίδα ειδήσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Ζιμπάμπουε με την ευχή ότι με τη βοήθεια του Θεού θα μπορέσουμε να ενημερώνουμε τα μέλη της Εκκλησίας μας και τους φίλους της Ορθόδοξης Ιεραποστολής με ενδιαφέρουσες ειδήσεις και πληροφορίες.

Οι δικές σας παρατηρήσεις και επιστολές θα μας βοηθήσουν ιδιαίτερα.

Μετ' ευχών και ασπασμών αγάπης

+ Ο Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε Σεραφείμ

http://www.ptaisp.co.za/greekorthodox-zimbabwe/

Προβληματισμοί για την παρουσία της Ορθοδοξίας στο Κονγκό, στην Αφρική, στον κόσμο...

"... Παρά τη σημαντική, όμως, πνευματική πρόοδο και την δημιουργία δεκάδων ορθοδόξων εκκλησιών σε όλο το Κονγκό, η Ορθόδοξη Εκκλησία υστερεί σημαντικά σε αριθμούς ακόμα και από τις νεοφανείς αφρικανικές αιρέσεις του Κογκό και τις ακραίες χριστιανικές αιρέσεις.

Με πενιχρά μέσα ( υλικά και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας ) οι λίγοι Ορθόδοξοι Ιεραποστόλοι “παλεύουν” – στη κυριολεξία- με την πανσπερμία χριστιανικών και παραχριστιανικών ομολογιών, καθώς και με τις άλλες θρησκείες. Ο προβληματισμός, όμως, υπάρχει. Πως μπορεί ένας “προφήτης” να ιδρύει μια νέα “εκκλησία” , όπως η ονομαζόμενη “Κιμπάνγκουιστ church” και να αποκτά τόση επιρροή σε εκατομμύρια ανθρώπους, και η αληθινή Εκκλησία του Ιησού Χριστού, η Ορθόδοξη, να υστερεί αριθμητικά ; Το “ποιοτικά”, όπως αναφέρουμε και στα άλλα άρθρα, δεν μπορούμε να το δούμε εμείς, παρά μόνο ο Θεός.

Προβληματιστήκαμε, λοιπόν, να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε ; Πως μπορούμε να πλησιάσουμε τους κατοίκους του Κονγκό και να τους μιλήσουμε για την Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ; Είμαστε στο 2013 και το 95% των κατοίκων του Κονγκό, πιθανόν, να μην έχουν ακούσει ποτέ για την Ορθόδοξη Εκκλησία ! Και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, πιθανόν, να συγχέει τον Χριστιανισμό με τις παλιές ανιμιστικές – παγανιστικές θρησκείες ! Γιατί οι άλλοι μπορούν και η Ορθόδοξη Εκκλησία φαίνεται να υπολείπεται, παρά τη σημαντική πρόοδο τα τελευταία 40 χρόνια ;

Υπάρχει αρραγής ενότητα μεταξύ των Ορθοδόξων Χριστιανών του Κονγκό ; Σκεφτήκαμε ποτέ πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη Ορθόδοξου Πανεπιστημίου στη Κινσάσα ; Σκεφτήκαμε ποτέ πώς μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη επιτυχία στο Ιεραποστολικό έργο και σε αυτή τη χώρα ; Και πως βοηθούν οι αρχέγονες Ορθόδοξες Εκκλησίες της Ευρώπης το ιεραποστολικό έργο στο Κονγκό και στις άλλες χώρες ; Μόνο οικονομικά ( και τώρα σε περίοδο κρίσης οι πόροι- δωρεές για τις ιεραποστολές μειώνονται ) ; Γιατί υστερούμε σε ανθρώπινο δυναμικό ; Γιατί υστερούμε σε ιεραποστόλους και κατηχητές ; Δεν πρέπει, άμεσα, μέσα στο 2013, να προβληματισμούμε ; Πότε περιμένουμε να κηρύξουμε τα “πιστεύω” της πρωτοχριστιανικής, αρχαίας, Ορθόδοξης Εκκλησίας στα έθνη ; Γιατί κάποιοι άνθρωποι βαπτίζονται Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αλλά στη συνέχεια, λόγω έλλειψης κατήχησης, χάνονται στη πανσπερμία των χριστιανικών ομολογιών και αιρέσεων ;

Πάει και ο Ιανουάριος του 2013 ( σχεδόν ) και οι Ορθόδοξες Εκκλησίες δεν έχουν κάνει σχεδιασμό για το πως θα βοηθήσουν ( εκτός μεμονωμένων περιπτώσεων ) το ιεραποστολικό έργο. Ούτε απολογισμός για το 2012. Να δούμε τις ελλείψεις, τις παραλείψεις, τα λάθη μας, να βρούμε ή να μιμηθούμε τρόπους επικοινωνίας με τους λαούς της Αφρικής και όλου του κόσμου..."

 

http://ierapostoli.wordpress.com/2013/01/23/religion_congo/

Μέσα από τον Ελληνισμό διαδίδεται το μήνυμα της Ορθοδοξίας στον τοπικό πληθυσμό της Αφρικής

Οι οικονομικές ανάγκες που οδήγησαν πολλούς Έλληνες από την Ελλάδα και τη Κύπρο για μια καλύτερη ζωή στην Αφρική έγιναν αφορμή να φθάσει η Ορθοδοξία ανάμεσα στον τοπικό πληθυσμό. Το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας στη προσπάθεια του να προσφέρει την ποιμαντική του διακονία στους απόδημους αδελφούς μας φρόντιζε να οργανωθούν οι πρώτες ελληνικές κοινότητες με το κτίσιμο Ναού, ελληνικού σχολείου και αίθουσας εκδηλώσεων. Σήμερα που οι Έλληνες φεύγουν ή λιγοστεύουν στο ελάχιστον οι Ναοί αυτοί και οι άλλοι χώροι του Απόδημου Ελληνισμού γίνονται Ορθόδοξα Ιεραποστολικά κέντρα για τον τοπικό πληθυσμό.
Ένας τέτοιος Ναός είναι του Ευαγγελισμού στο Σιλίκουε, μια πόλη 350 χιλιόμετρα από το Χαράρε, τη πρωτεύουσα του Ζιμπάμπουε, όπου κάποτε ζούσαν χιλιάδες Έλληνες και σήμερα μόνο πέντε οικογένειες. Σε ποιμαντική του επίσκεψη ο Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε Σεραφείμ προχώρησε στη χειροτονία ιθαγενούς για να λειτουργεί ο ιερός ναός του Ευαγγελισμού ξανά κάθε Κυριακή και στις μεγάλες εορτές όπως ξεκίνησε το 1934 που τον εγκαινίασε ο πρώτος Μητροπολίτης Ιωαννουπόλεως Ισίδωρος. Στην πρώτη αρχιερατική θεία λειτουργία μετά από πολλά χρόνια, αρκετά ήσαν και τα Μέλη της Παροικίας μας που τον συνόδευσαν από το Χαράρε.




Στη συνέχεια ο Μητροπολίτης Σεραφείμ μετέβη οδικώς στο Μπουλαβάγιο (450 χιλιόμετρα από το Χαράρε), όπου τέλεσε αρχιερατική θεία λειτουργία στο Ορθόδοξο Ιεραποστολικό Κέντρο του αγίου Αυγουστίνου και χειροτόνησε τον ιθαγενή Ιεροδιάκονο Γλάυκο-Γεώργιο σε πρεσβύτερο για τις ποιμαντικές ανάγκες των ορθοδόξων του τοπικού πληθυσμού που υπερβαίνουν τους χιλίους, ανάμεσα σ’ αυτούς και πολλά άπορα και ορφανά παιδιά που ευσεβείς χριστιανοί από την Κύπρο και την Ελλάδα τους βοηθούν με υποτροφίες για να έχουν ίσες ευκαιρίες μόρφωσης. Στο τέλος της θείας λειτουργίας με τη βοήθεια του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Μπουλαβάγιο κ. Παναγιώτη Λεοντίου και της συζύγου του Σοφίας και της κ. Κικής Διβάρης, με εισφορά της οικογένειας του νέου Προέδρου του Συνδέσμου «Φίλοι της Ιεραποστολής Ζιμπάμπουε» κ. Σπυρίδωνος Μαραγκού, που επισκέπτεται το Ζιμπάμπουε, αγοράσθησαν τρόφιμα και μοιράσθησαν σε άπορες οικογένειες.



Τα παιδιά του Προέδρου μας, ο Χρήστος Μαραγκός, αρχηγός της Ανόρθωσης, μαζί με τον αδελφό του Ανδρέα Μαραγκό, υπεύθυνος της γυναικείας ποδοσφαιρικής ομάδος του Απόλλωνα, μας έστειλαν δωρεά αθλητικές στολές και ποδοσφαιρικά παπούτσια για τις Ιεραποστολικές ποδοσφαιρικές μας ομάδες, μια κίνηση για να κρατήσουμε τους νέους μας μακρυά από το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, αλλά και για να δημιουργηθούν οι απαραίτητοι πυρήνες των νέων για διαφώτιση για πρόληψη του έϊτς και την ενθάρρυνση της κοινωνικής προσφοράς στους αναξιοπαθούντες. Τις ποδοσφαιρικές μπάλες πρόσφερε δωρεά ο κ. Δημήτριος Παύλου εκ της Αθηναίου της Κύπρου, που ζει στο Ζιμπάμπουε για περισσότερα από σαράντα χρόνια και έχει το μεγαλύτερο σούπερμάρκετ με το όνομα «Αθηναιϊτης».

http://www.elliniki-gnomi.eu/archives/18866

Διαχρονικές αξίες... Οι Ελληνες που βοηθούν την Αφρική

Γνωριμία με τέσσερις μετανάστες που ούτε το απαρτχάιντ δεν τους εμπόδισε να προσφέρουν υλικά και ηθικά στον ντόπιο πληθυσμό...

 

 

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ στα χρόνια της μετανάστευσης έφυγαν φτωχοί και δημιούργησαν περιουσίες στη χώρα του απαρτχάιντ.
Περισσότεροι από 30.000 επέστρεψαν στην Ελλάδα και στην Κύπρο μετά την πτώση του ρατσιστικού καθεστώτος, τρομαγμένοι μήπως χάσουν αυτά που έφτιαξαν με τα χέρια των «μαύρων».Κάποιοι παρέμειναν συνεχίζοντας τη ζωή τους με
Αφρικανούς πλέον στο προσωπικό τους, σύμφωνα με τον νέο νόμο.Κάποιοι όμως,ακόμη και όταν τα χρόνια ήταν «πέτρινα», «παρανομούσαν» εναντίον του καθεστώτος, στηρίζοντας με τον δικό τους τρόπο τον ντόπιο πληθυσμό.
Σεραφείμ
Μητροπολίτης Γιοχάνεσμπουργκ
Στην τενεκεδούπολη και στην παροικία 

Στη Μονή Κύκκου ο νεαρός τότε Σεραφείμ φιλοξένησε την Ιντιρα Γκάντι ενώ σε συνέδριο γνώρισε τον Δαλάι Λάμα. Σήμερα τηλεφωνεί τρεις φορές την εβδομάδα στους πάμπλουτους ενορίτες και ζητεί ψωμί, λαχανικά, σαπούνι, γλυκίσματα, τετράδια, ρούχα. Ποιος να αρνηθεί; Μπαίνει στην τενεκεδούπολη, όπου οι κάτοικοι στήνουν ουρές. Μοιράζει χέρι με χέρι την τροφή, αψηφώντας τον κίνδυνο της εγκληματικότητας.

«Συναντάμε ανθρώπους κατάκοιτους και μόνους. Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας οργανώνει την ίδρυση σχολείου και ορφανοτροφείου για τα ορφανά του ΑΙDS» λέει. «Εχουμε δύο γηροκομεία όπου διαμένουν άποροι Ελληνες.Με τις ευλογίες της Μητρόπολης κατόπιν εισφοράς ανωνύμου ευσεβούς χριστιανούδιαθέτουμε 500 εισιτήρια δωρεάν σε απόρους» σημειώνει ο σεβασμιότατος, ώστε να μη νομίζουν οι Ελληνες ότι νοιάζεται μόνο για τους αυτόχθονες.

Λούλη Καλλίνικου
Ιστορικός,συγγραφέας, φιλόλογος,αγωνίστρια κατά του απαρτχάιντ και ενεργό μέλος του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου (ΑΝC)

Η γυναίκα που δεν ήθελαν να ξέρουν

Γεννήθηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ από θρακιώτες γονείς. Εμαθε να αγαπά τους μαύρους λόγω της στοργικής παραμάνας της. Διέκοψε τις σπουδές φιλολογίας για να παντρευτεί με προξενιό. «Η πολιτική και οι κόρες μας ήταν το μόνο που μας ένωσε με τον σύζυγό μου» λέει. Τον έπεισε να ψηφίσει ένα μικρό κόμμα μαύρων εργατών- η ίδια ήταν ακόμη νέα για να έχει δικαίωμα ψήφου. Σε λίγο έγιναν μέλη του τότε παράνομου ΑΝC που σήμερα κυβερνά. «Στην Αφρική το χρώμα σου έχει μεγαλύτερη αξία από την τάξη σου» τονίζει.

Δίδαξε σε κολέγια για τα προς το ζην, αλλά και σε φτωχά παιδιά και εργάτες, μαγείρεψε φαγητό σε πολιτικούς κρατουμένους. Το 1968 γνώρισε τον δεύτερο σύζυγό της, καθηγητή Κοινωνιολογίας Εντι Γουέπστερ, η μητέρα του οποίου ήταν ιεραπόστολος, δασκάλα του μικρού Μαντέλα. «Τότεκατάλαβα πόσο συντηρητικοί ήταν οι Ελληνες της Αφρικής, που ζούσαν ακόμη στη δεκαετία του 1930» εξηγεί. «Οταν έγινε η δολοφονία των παιδιών στο Σοβέτο,έγραφα σε μια εφημερίδα μαύρων που την έκλεισαν. Αποφάσισα να γράψω το πρώτο μου βιβλίο». Κέρδισε το Βραβείο Νόμα με το δεύτερο βιβλίο της, στο οποίο έγραψε την ιστορία της κοινωνίας της Νότιας Αφρικής. Η ελληνική κοινότητα δεν ήθελε να την ξέρει. Γυναίκα, χωρισμένη και με το μέρος των μαύρων! Μετά το απαρτχάιντ τής είπαν ότι φοβόντουσαν. Η ίδια δεν φοβήθηκε, ίσως γιατί διάβαζε πολύ, ίσως γιατί οι γονείς της περιέγραφαν τα 400 χρόνια σκλαβιάς των Ελλήνων και τα συνδύασε με τα 300 χρόνια του ζυγού των μαύρων. «Τώρα έχουμε πολιτική δημοκρατία, αλλά η παγκοσμιοποίηση έφερε πίσω την ξενοφοβία» αναφέρει. Αισθάνεται δικαιωμένη που οι παρέες των παιδιών της είναι πολύχρωμες και που τα εγγόνια της έχουν άλλο χρώμα.

Αβα Παπαθεοφίλου
Δασκάλα,θεατρική παιδαγωγός σε σχολεία του Σοβέτο, ιδρύτρια του κέντρου πολιτισμικών ανταλλαγών CΙΡ
Γαλούχησε δασκάλους εθελοντές

Ηρθε για να παντρευτεί τον παιδικό της έρωτα, τον πολυμήχανο ερευνητή κ. Βασίλη Παπαθεοφίλου . Δούλεψε σε σχολείο της ελληνικής παροικίας και έχτισε ένα νησιώτικης αισθητικής σπιτικό σε λόφο του Γιοχάνεσμπουργκ. Μπήκε μια μέρα στον λευκό Σκαραβαίο της και χάθηκε στους λασπωμένους δρόμους του Σοβέτο. Τι ζήτησε από τους γέροντες αρχηγούς; Να ανταλλάξει τις γνώσεις της και τον ελληνικό πολιτισμό με τον δικό τους. Μπήκε σε ένα νηπιαγωγείο. Τραγούδησε. Χόρεψε.

Απήγγειλε ποιήματα και θέατρο. Εδωσε έμπνευση και κίνητρα στα μικρά παιδιά, στις δασκάλες και στους γονείς.

Η σκηνή, πριν από 15 χρόνια, παραμένει ανεξίτηλη στη μνήμη: Στο νηπιαγωγείο χτυπούσε το κουδούνι και ένας μαύρος μαθητής άρχισε να λέει το «Πάτερ ημών» στα ελληνικά και τα Δικαιώματα του Παιδιού στα αγγλικά. Αυτά τα παιδιά σήμερα είναι εθελοντές δάσκαλοι μεταλαμπαδεύοντας όσα γνωρίζουν στα λεγόμενα «παιδιά του δρόμου». Αυτή ήταν η μοναδική «πληρωμή» που είχε ζητήσει από τα τότε μαθητούδια της.

Εχει ανεβάσει υπό μορφή τραγωδιών τα βάσανα των καταπιεσμένων μαύρων και τους βιασμούς των γυναικών. «Η ελληνική γλώσσα» λέει «ως φωνητική,μαθαίνεται εύκολα από τους Αφρικανούς». Αυτό που προσπαθεί είναι να υπάρξουν στο μέλλον αφρικανοί δάσκαλοι της ελληνικής γλώσσας. Ελένη Βουγιουκλή
Ιδρυτής του χριστιανικού κέντρου περίθαλψης άπορων παιδιών Grace Community Center
Επέστρεψε για τα παιδιά

Οταν η Θεσσαλονικιά έφθασε στη Νότια Αφρική, νιόπαντρη το 1966, νόμισε ότι δεν θα έμενε πολύ. Η πρώτη της εικόνα στο αεροδρόμιο ήταν ο ξυλοδαρμός του βαστάζου που δέχθηκε το φιλοδώρημά της. Επέστρεψαν στηνΕλλάδα, «αλλά πάλι εδώ είμαστε. Το 1999 η κόρη μας, που είναι ψυχολόγος με ειδίκευση στον ιό ΗΙV,μας χτύπησε το καμπανάκι. Στις παραγκουπόλεις ο κόσμος πέθαινε από τον ιό,από την πείνα.Πηγαίναμε κάθε εβδομάδα με ρούχα, τρόφιμα, προφυλακτικά. Στις εκκλησίες περνούσαμε το μήνυμα της “αποχής” από την πολυγαμία».
Μετά ήρθαν οι πρόσφυγες. «Πρόσφυγες παντού. Μα και εμείς πρόσφυγες δεν ήμασταν; Ενοικιάσαμε ένα τριάρι όπου μαγειρεύαμε για τους μετανάστες από τη Ρουάντα και το Κονγκό». Τότε εμφανίστηκε ο Μητροπολίτης Γιοχάνεσμπουργκ κ. Σεραφείμ και με κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών και της «Αλληλεγγύης» «αγοράσαμε το σπίτι και περιμένουμε τα υπόλοιπα χρήματα για την ανακαίνισή του». Το ονόμασαν Κοινοτικό Κέντρο της Χάρης (Grace Community Center) και περιθάλπουν 20 παιδιά. «Εξασφαλίσαμε τις υποτροφίες τους,αφού η Παιδεία δεν είναι δωρεάν.Βέβαια,μερικά σχολεία είναι 12 χιλιόμετρα μακριά και τα παιδιά πηγαινοέρχονται με τα πόδια. Οταν έχουμε, τους δίνουμε να πάρουν το λεωφορείο». «Οι Ελληνες της παροικίας δίνουν γάλα,ρύζι και έπιπλα που δεν χρειάζονται, αλλά σπανίως δίνουν χρήματα. Ομως τα παιδιά θέλουν ρεύμα, φως και βιβλία να διαβάσουν».

ΜΑΡΩ ΚΟΥΡΗ

 

http://www.tovima.gr/sports/article/?aid=338725

 

 

 

     

Στιγμιότυπα από το ιεραποστολικό έργο του αειμνήστου π. Χαρίτωνος Πνευματικάκη στην Κανάγκα του Κογκό

33:34

 

http://www.youtube.com/watch?v=sTjcMSzn8Ok

"Παγκόσμιος πόλεμος για τον έλεγχο της Αφρικής..." (Να γιατί η Ορθοδοξία είναι η ελπίδα για την αληθινή αφρικανική απελευθέρωση!)

Τετάρτη, 23 Ιανουαρίου 2013 Η στρατιωτική επέμβαση της Γαλλίας στο Μάλι δεν ήταν φυσικά κεραυνός εν αιθρία. Οσο και αν ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ είχε υποσχεθεί ως «σοσιαλιστής», τον περασμένο Οκτώβριο σε ομιλία του στο Κοινοβούλιο της Σενεγάλης, ότι θα «θάψει» την αποικιοκρατική πολιτική της «Γαλλο-Αφρικής», το Παρίσι δείχνει ότι δεν μπορεί να ξεχάσει τις μεγάλες περιοχές της Μαύρης Ηπείρου. Το πρόσχημα της αντιμετώπισης της «ισλαμικής τρομοκρατίας» δεν πείθει ούτε καν τους πλέον αδαείς. Η κρίση στο Μάλι έδωσε στη Γαλλία την ευκαιρία να επιχειρήσει να παίξει ξανά τον ρόλο του χωροφύλακα της Αφρικής, σε μια περίοδο που εντείνεται η παγκόσμια διαπάλη για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Μαύρης Ηπείρου. Ηνωμένες Πολιτείες, Γαλλία, Γερμανία και Κίνα έχουν επιδοθεί το τελευταίο διάστημα σε ένα αδίστακτο «μπρα ντε φερ» για την επέκταση της επιρροής τους στην Αφρική. Οι Ηνωμένες Πολιτείες καλύπτουν σήμερα από την Αφρική το 18% των ενεργειακών τους αναγκών και ώς το 2015 το ποσοστό αυτό θα ανέλθει στο 25%» γράφει ο Αμερικανός οικονομολόγος Κον Χέιλιναν. «Η Αφρική προμηθεύει επίσης το ένα τρίτο της ενέργειας που χρειάζεται η Κίνα, συν τις τεράστιες ποσότητες χαλκού, πλατίνας και σιδηρομεταλλευμάτων». Σύμφωνα με το Ερευνητικό Ινστιτούτο Οκλαντ της Καλιφόρνιας, μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια επένδυσαν γύρω στα 500 εκατ. δολάρια για να αγοράσουν τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις στην υποσαχάρια Αφρική με σκοπό να καλύψουν τις διατροφικές ανάγκες του μέλλοντος. Η έρευνα αφορά επτά αφρικανικές χώρες (Αιθιοπία, Σουδάν, Νότιο Σουδάν, Τανζανία, Μοζαμβίκη, Μάλι και Σιέρα Λεόνε) και έδειξε ότι το Χάρβαρντ, το Βάντερμπιλτ και αρκετά άλλα αμερικανικά πανεπιστήμια έχουν επενδύσει πολλά σε αφρικανικές εκτάσεις τα τελευταία χρόνια. Η Ουάσιγκτον, σε συνεργασία με άλλες δυτικές «δορυφορικές» δυνάμεις, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει αμερικανική στρατιωτική δύναμη για να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας στη Μαύρη Ηπειρο. Η Κίνα έχει ξεπεράσει τόσο τις ΗΠΑ όσο και την Ευρωπαϊκή Ενωση και είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Αφρικής. Οι εμπορικές σχέσεις της Κίνας με τις αφρικανικές χώρες από 11 δισεκατομμύρια δολάρια το 2000 έφτασαν τα 160 δισεκατομμύρια δολάρια το 2011 και αναμένεται φέτος να υπερβούν τα 200 δισεκατομμύρια. Οπως εξηγεί ο ιστορικός Μαξιμίλιαν Φόρτε «τα κινεζικά συμφέροντα θεωρούνται μάλιστα άκρως ανταγωνιστικά ως προς τα Δυτικά σε ό,τι αφορά την πρόσβαση σε πλουτοπαραγωγικές πηγές, αλλά και στην πολιτική επιρροή. Η αμερικανική Στρατιωτική Διοίκηση Αφρικής (AFRICOM) και μια σειρά άλλες αμερικανικές υπηρεσίες έχουν στόχο να αντιμετωπίσουν αυτό το φαινόμενο». Αυτοί είναι οι πραγματικοί λόγοι για τις επεμβάσεις στην Αφρική και όχι φυσικά η «ισλαμική τρομοκρατία» ή η δήθεν «αποκατάσταση της δημοκρατίας». Το «Εκόνομιστ» στην ετήσια έκθεσή του χαρακτήρισε μάλιστα «πλήρη δημοκρατία» μόνο μία υποσαχάρια αφρικανική χώρα – κι αυτή δεν είναι άλλη από το μικρό νησί Μαυρίκιος που βρίσκεται στον Ινδικό Ωκεανό! Οπως γράφει ο Ζαν Μπρικμόντ στο βιβλίο του «Ανθρωπιστικός Ιμπεριαλισμός» «η ιδεολογία της εποχής μας, τουλάχιστον όταν πρόκειται να νομιμοποιήσει έναν πόλεμο, καταφεύγει στα… ανθρώπινα δικαιώματα και στη δημοκρατία. Δεν ήταν όμως το ΝΑΤΟ που όπλισε τους ακραίους ισλαμιστές σαλαφιστές για να ανατρέψουν τον Καντάφι στη Λιβύη; Οπως τώρα η Δύση ενισχύει τους σαλαφιστές αντάρτες για να ανατρέψουν τον Ασαντ στη Συρία, ενώ την ίδια ώρα τούς βομβαρδίζουν στην Υεμένη, τη Σομαλία και τώρα στο Μάλι». Σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», το αμερικανικό Πεντάγωνο δαπάνησε την τελευταία τετραετία περίπου μισό δισεκατομμύριο δολάρια για να ενισχύσει στρατιωτικά τις κυβερνήσεις των χωρών της Δυτικής Αφρικής, δίνοντας μάλιστα τη μερίδα του λέοντος στο Μάλι. Αμερικανοί στρατιωτικοί σύμβουλοι εκπαίδευσαν, άλλωστε, τους ισλαμιστές αντάρτες του πολέμαρχου Αμαντού Χάγια Σανόγκο, που ανέτρεψε τον πρόεδρο Αμαντού Τουμανί Τουρέ. Ταξιαρχία «Στιλέτο» Το Πεντάγωνο σχεδιάζει μέσω της AFRICOM να αναπτύξει χιλιάδες στρατιώτες σε 35 διαφορετικές χώρες της Αφρικής το 2013. Η επονομαζόμενη και «Ταξιαρχία Στιλέτο», η οποία διαθέτει 3.500 στρατιώτες, έχει ήδη προγραμματίσει 104 ξεχωριστές αποστολές που αρχίζουν τον επόμενο Μάρτιο. Μετά το Αφγανιστάν, η μεγαλύτερη βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών τύπου Predator -με 16 πτήσεις την ημέρα- βρίσκεται στο στρατόπεδο Λεμονιέ, στο Τζιμπουτί. Η «Ουάσινγκτον Ποστ» αποκάλυψε επίσης έκθεση του Πενταγώνου σύμφωνα με την οποία αμερικανικά αεροπλάνα επιτήρησης σταθμεύουν σήμερα «παρανόμως» σε βάσεις στην Μπουρκίνα Φάσο, την Μαυριτανία, την Ουγκάντα, την Αιθιοπία, το Τζιμπουτί και την Κένυα, ενώ σχεδιάζεται ν” ανοίξει μια νέα βάση στο Νότιο Σουδάν. Η «Ποστ» αναφέρει ότι «το Πεντάγωνο ξοδεύει 8,1 εκατομμύρια δολάρια για την αναβάθμιση μιας βάσης στη Μαυριτανία, στο δυτικό άκρο της Σαχάρας. Η βάση βρίσκεται κοντά στα σύνορα με το πολύπαθο Μάλι». Ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του αμερικανικού στρατού, στρατηγός Ρέιμοντ Οντιέρνο, δήλωσε στους «Ουάσινγκτον Τάιμς» ότι η AFRICOM είναι μέρος μιας νέας παγκόσμιας στρατιωτικής στρατηγικής, γνωστής ως «Περιφερειακές Συμμαχικές Δυνάμεις». Σύμφωνα με τον σύμβουλο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Πίτερ Φαμ, που υπήρξε μόνιμο μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής της AFRICOM από την ίδρυσή της, βασική αποστολή της νέας διοίκησης είναι «η προστασία της πρόσβασης σε υδρογονάνθρακες και άλλους στρατηγικούς πόρους, τους οποίους η Αφρική έχει σε αφθονία, και η διασφάλιση ότι άλλα ενδιαφερόμενα τρίτα μέρη, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ιαπωνία ή η Ρωσία, δεν θα έχουν προνομιακή μεταχείριση από τις αφρικανικές κυβερνήσεις». http://www.liofa.org/enter/index.php?option=com_content&view=article&id=382%3A2013-01-23-10-15-32&catid=16%3Aafrica-news&Itemid=181&lang=el

Σιέρα Λεόνε: Εμφύλιος, Θύματα, Ορθόδοξη Ιεραποστολή, Ανακούφιση, Πίστη, Ελπίδα...

18:39

 

http://www.youtube.com/watch?v=7IFXfj-NzpI

 

Θεοφάνεια 2013 στην Κιμάμπα της Τανζανίας

1:32

Kimamba, St. George's Greek Orthodox Church

http://www.youtube.com/watch?v=AS2XXmBJpkI

 

Η ελληνική εκκλησία στην Αντίς Αμπέμπα

13:24

The Greek Orthodox Church in Addis Ababa (Ethiopia)

http://www.youtube.com/watch?v=SCi90FDIu-0

 

Μόλις κυκλοφόρησε.. "Ένα ταξίδι, ένα όνειρο στην Ουγκάντα"

 

Το μεγάλο Αφρικανικό φεγγάρι «το φανάρι του φτωχού» το λένε στην Ουγκάντα και τα ελάχιστα φώτα, έκρυβαν την θλίψη του τόπου. Νωρίς στην πόλη ξεκινούσε το εμπόριο της μπανάνας και οι άνθρωποι μαζεύονταν σε ομάδες μικρές . Κάποιο φως στο πουθενά ζωγράφιζε τιε φιγούρες από τις παράγκες που ο π.Γεώργιος είπε πως ήταν τα καταστήματα. Φτάσαμε στο σπίτι και τακτοποιηθήκαμε με την πολλή αγάπη των ανθρώπων από την οικογένεια του .
Ένα μικρό Οδοιπορικό στη θλίψη της
Ουγκάντας και την ελπίδα της Ορθόδοξης Ιεραποστολής.Τα έσοδα από την πώληση του βιβλίου διατίθενται για την Ίδρυση ενός Ιεραποστολικού κέντρου στη περιοχή Μπουσούγκιου της Ουγκάντας.
Μικρό εύχρηστο βιβλίο με έγχρωμες φωτογραφίες.Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χρυσοπηγή. Τιμή 5 ευρώ.
Τηλέφωνο επικοινωνίας 2295022228.Φαξ 2295022560
Email ekdoseisxrysopigi@yahoo.gr
Εάν η παραγγελία σας αφορά πάνω από 5 τεμάχια ,τα ταχυδρομικά τέλη είναι δωρεάν.

 

http://synodoiporia.blogspot.gr/2013/01/blog-post_7389.html#more

Ιερά Μητρόπολη Γουινέας

 

Μητροπολίτης ο Σεβασμιώτατος κ. Γεώργιος. Η Ιερά Μητρόπολη Γουινέας ιδρύθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2010. Συμπεριλαμβάνει τις χώρες Γουινέα, Σιέρρα Λεόνε, Γκάμπια, Λιβερία, Σενεγάλη και Γουινέα Μπισάο.
Στη Σιέρρα Λεόνε, ήδη αποπερατώνονται οι ανεγέρσεις δύο Ιερών Ναών, ενώ ολοκληρώθηκε η ανέγερση του Ιεραποστολικού Κέντρου στη Freetown. Στο Waterloo ανεγέρθηκαν έξι κατοικίες αναπήρων, κλινική και δύο οικίες φιλοξενίας εθελοντών. Περατώνονται οι εργασίες ανεγέρσεως Ορθόδοξης Ακαδημίας. Στην πρωτεύουσα χτίζεται διώροφο Ορθόδοξο Σχολείο. Στη Γουινέα, γίνονται απόπειρες εδραίωσης της Ιεραποστολής.
Στη Γκάμπια λειτουργεί Ορθόδοξη Ιεραποστολική Βάση με Κλινική στην περιοχή Brufut-Banjul.

http://ierapostoles.gr/

"Μουέλαμπά"... Απόσπασμα από το βιβλίο που κυκλφορεί από τις εκδόσεις "Χρυσοπηγή"

"Μουέλαμπά" Η ζωή αλλιώς....

 

Το απόγευμα σε κάποια γειτονιά της Ναμουγκόνα. Σε ένα σπιτάκι μικρό που μέσα μεγαλώνουν δέκα και πλέον άνθρωποι. Μα πώς γίνεται, ρωτάς, επηρεασμένος από τις δυτικές νοοτροπίες που δικαιολογούν σπίτι ακόμα και για το σκύλο. Κι όμως γίνεται. Στην Αφρική γίνεται. Οι δουλειές μοιρασμένες, τα μεγαλύτερα παιδιά θα προσέξουν τα μικρότερα. Το απόγευμα βρήκαμε τα παιδιά να πλένουν ρούχα και παπούτσια.

 

Φαγητό σε μια κατσαρόλα. Όλοι μαζί και στην χαρά και στον πόνο και ο πόνος στην Ουγκάντα είναι πολύς. Αν κάποιο παιδί χάσει τους δικούς του θα αναλάβει το μεγάλωμά του μία άλλη συγγενική οικογένεια. Θα το πάρει κοντά της και θα το αναθρέψει παιδί δικό της με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις ενός δικού της παιδιού. Η μάνα μου μού έλεγε κάποτε ότι και στην Ελλάδα προπολεμικά και μεταπολεμικά είχαμε τέτοιες συνήθειες. Μετά χαθήκαμε στις προτεραιότητες και τους στόχους μας.Ήταν τότε που οι οικογένειες και οι καρδιές μίκραιναν και μεγάλωναν τα σπίτια .

 

Οι Ουγκατέζοι είναι ευχαριστημένοι με αυτά που έχουν. Ζουν μόνο για την σημερινή ημέρα. Αν έχουν να φάνε είναι πολύ χαρούμενοι. Δεν είναι ποτέ λίγο αυτό. Άλλωστε πολλές χώρες στην αφρική δεν έχουν ούτε αυτό. Αν αρρωστήσουν θα ψάξουν τότε για τα χρήματα του νοσοκομείου.

 

Είναι πάντα χαρούμενοι και τραγουδάνε .Δεν είδα ανθρώπους λυπημένους και καταθλιπτικούς. Τους αρέσει το τύμπανο και η μουσική. Μουσική ατέλειωτη κάποτε φερμένη από τα γκέτο των Αφροαμερικανών και πάντως ξένων με την παράδοση της Ουγκάντα.

 

http://orthodoksiierapostoli.blogspot.gr/2013/01/blog-post_21.html#more

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΧΑΤΖΗ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟ ΘΕΑΝΩ ΣΤΟ ΚΟΛΟΥΕΖΙ ΣΤΟ ΚΟΝΓΚΟ.

58:53

http://www.youtube.com/watch?v=BV1LC_90APg

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/

 

 

Τα Επιφάνεια στην Αιθιοπία

από την Ιερά Μητρόπολη Αξώμης

 

 

Η εορτή αυτή εις την από αιώνων Χριστιανική Αιθιοπία έχει ιδιαίτερη σημασία και εορτασμό διότι συμμετέχει όλος ο λαός με πολύ χαρά και ευσέβεια στην Αδδίς Αμπέμπα με πληθυσμό 4 εκατομμυρίων Χριστιανών τελείται προεξάρχοντος του Πατριάρχου Αιθιοπίας , της Ιεράς Συνόδου και τελείται εις ένα μόνο μέρος ιδίαν δεξαμενήν την οποίαν συγκεντρώνονται εν λιτανεία από τον Πατριαρχικόν Ναόν της Παναγίας φέροντες λείψανα Αγίων από 7 Ιερούς Ναούς. Η εορτή διαρκεί 3 ημέρες θρησκευτικώς, παρίστανται Υπουργοί του κράτους, Πρέσβεις διαφόρων κρατών και εκπρόσωποι Εκκλησιών διαφόρων Ομολογιών. Το ανοικτό γήπεδο έχει χωρητικότητα περίπου 2 εκατομμυρίων λαού και διατηρείται εις αρίστην κατάστασιν.

Εφέτος προεξήρχεν ο Τοποτηρητής του Θρόνου Μητροπολίτης κ Ναθαναήλ με Αρχιερείς και δεξιά του εις εξέχουσαν θέσιν ο Μητροπολίτης Αξώμης Πέτρος ο οποίος έλαβε μάλιστα μέρος εις την ευλογίαν του Αγιασμού των υδάτων. Είχε άμεσην αναμετάδωσιν από το ΜΜΕ της Αιθιοπίας που εκράτησε 3 και πλέον ώρες.

 

 

Μετά το πέρας ο Τοποτηρητής του Θρόνου παρεκάλεσε επισήμως τον Σεβ Μητροπολίτη Αξώμης Πέτρο να απευθύνει λόγο εις τον Αιθιοπικόν λαόν όπερ και εγένετο και ήταν και μεγάλος ο ενθουσιασμός των χιλιάδων πιστών. Ομίλησαν επίσης και ο εκπρόσωπος της Συνόδου και ο τοποτηρητής. Ο Σεβ Μητροπολίτης κ Πέτρος Τοποτηρητή του Θρόνου Μητροπολίτης κ Ναθαναήλ επροσέφερε επιστήθιο πολυτελή σταυρόν δημοσίως διότι δεν είχε.

Ο Σεβ Μητροπολίτης Αξώμης φιλοξένησε τους εξ Ελλάδος Ιατρούς του Νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν κα Ελπίδα Πάσσου Ωτορινολαρυγγολόγον, Ακουωλόγον, κα Ειρήνη Πάσσου Μικροβιολόγον, κον Άγγελον Καραγεωργόπουλον, Ωτορινολαρυγγολόγον, Βασίλειον Κoυλουκίδην Μηχανικ Iατρικών Μηχανημάτων, επεσκέφθησαν την Ελλ. Κοινότητα Αδδίς Αμπέμπα , τα Σχολεία, τα παιδιά των Σχολείων, εθαύμασαν το έργον που επιτελεί η Κοινότης υπό τον ακούραστον και διαπρεπή τ. Εκπαιδευτικόν Αντιπρόεδρον της Κοινότητος κ Δημ Συκά επιστήμονα με άριστες διοικητικές και μορφωτικές ικανότητες.

 

 

Έτυχον δε ευγενών περιποιήσεων εκ μέρους του Εξωχ Πρέσβεως της Ελλάδος κ Νικ. Πρωτονοτάριου, εγνώρισαν την Α.Ε Αθλητική Ένωσιν «Ολυμπιακός» και ενθουσιάστηκαν πολύ από την παρουσία έστω και των ολίγων Ελλήνων που υπάρχουν εις την Αδδίς Αμπέμπα όπως και από την πόλι της Αδδίς Απμέμπας και τους προκάλεσαν ιδιαίτερα αισθήματα η θρησκευτικότης του Αιθιοπικού λαού που παρήκολουθησαν κατά την εορτήν των Θεοφανείων. Σημειωτέον δε, ότι συμπτωματικά ότι η λιτανεία δια την μετάβασιν εις τον τόπον της εορτής και την παραμονήν και δια την επιστροφήν των δύο επομένων ημερών διέρχεται έμπροσθεν του Μητροπολιτικού Μεγάρου Αξώμης.

 

Περισσότερα...   http://www.amen.gr/article12089

Από την Ορθόδοξη Ιεραποστολή στη Νότια Αφρική

14:34

The Orthodox mission in South Africa

The Orthodox Christian Mission Center (OCMC) is the official international missions agency of the Standing Conference of Canonical Orthodox Bishops in America (SCOBA).
OCMC SOUTH AFRICA SOSHANGUVE ORTHODOXY IN SOUTH AFRICA
SELIMIR VAGIC
Православна мисија у Јужноафричкој републици. Православни мисионарски центар у Америци. Православно Хришћанство

 

http://www.youtube.com/watch?v=eC0PyFjexsE

Συνάντηση Πατριάρχη Αλεξανδρείας με Μελχίτη Πατριάρχη Αντιοχείας

Εκ του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας

Την 19η Ιανουαρίου 2013 η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄, δέχθηκε εθιμοτυπικώς στην Πατριαρχική Έδρα, τον ευρισκόμενον εν Αιγύπτω, Μελχίτη Πατριάρχη Αντιοχείας και πάσης Ανατολής κ. Γρηγόριον Γ΄.
Κατά την συνάντηση αντελάγησαν ευχές διά το νέον έτος και συζητήθηκε η κατάσταση των χριστιανών στη Μέση Ανατολή.
Ο Μακαριώτατος είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει τις ιεραποστολικές και φιλανθρωπικές δραστηριότητες του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας ενώ ο κ. Γρηγόριος εξέφρασε διά θερμών λόγων τον θαυμασμό του για το επιτελούμενο ιεραποστολικό έργο της Αλεξανδρινής Εκκλησίας στην Αφρικανική Ήπειρο.

http://www.romfea.gr/arthra-apopseis/15288-2013-01-19-19-18-10

Από το έργο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στην Μαδαγασκάρη

4:50

 

http://www.youtube.com/watch?v=1nUa74KuRYo

 

5:05

 

http://www.youtube.com/watch?v=PGsMA-zZRCw

 

 

8:22

 

http://www.youtube.com/watch?v=8y-MfPAHE-8

 

 

Εκφράσεις ευγνωμοσύνης στην Μουάνζα (Τανζανία)

6:03

 

OCMC Executive Director Fr. Martin Ritsi Visits East Africa

http://www.youtube.com/watch?v=YPvcFQ1Yb4k

 

Εικόνες Ορθόδοξης Ιεραποστολής στην Μαδαγασκάρη...

Ορθόδοξος Ιερός Ναός...





Βαπτίσεις...



Λίγο ζεστό γάλα, με πολλή Αγάπη...



Ορθόδοξος Ιερός Ναός...



Ορφανοτροφείο...

Περισσότερα...   https://www.facebook.com/?ref=tn_tnmn#!/pages/Orthodox-Mission-of-Madagascar/340660436004533

Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

 

Την τύχη της ιστορικής πορείας στο διάβα του χρόνου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας ακολούθησε και η αρχαία και ιστορική Πατριαρχική Βιβλιοθήκη Αλεξανδρείας. Ανθρώπινες επεμβάσεις αλλά και οι κατά καιρούς φυσικές καταστροφές ήταν αιτία να απολεσθούν σημαντικοί πνευματικοί θησαυροί και χειρόγραφοι κώδικες ανεκτίμητης αξίας.

Η Πατριαρχική Βιβλιοθήκη Αλεξανδρείας, θα μπορούσε να λεχθεί, ότι έχει πρωτοχριστιανικές ρίζες και αποτελεί πιθανόν προέκταση της αρχαίας, πλούσιας και ξακουστής Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας.

 

Η πρωταρχική αυτή βιβλιοθήκη στεγάστηκε στην αρχή στον ναό του Αγίου Θεωνά. Από την εποχή του Μ. Αθανασίου μέχρι και την αραβική κατάκτηση (642), βρισκόταν στο Καισάρειο, την "Μεγάλη Εκκλησία" της Αλεξάνδρειας. Μετά την αραβική κατάκτηση ο Πατριαρχικός Θρόνος έμεινε κενός άνευ ορθοδόξου Πατριάρχη (642-727) και πολλά βιβλία και κώδικες καταστράφηκαν και χάθηκαν. Ο πρώτος Πατριάρχης μετά την αραβική κατάκτηση, Κοσμάς Α΄, κατάφερε να διασώσει αρκετά χειρόγραφα και κώδικες της Βιβλιοθήκης. Ουσιαστικά όμως ο Πατριάρχης ο οποίος αναδιοργάνωσε τη Βιβλιοθήκη και την έθεσε στην υπηρεσία του Πατριαρχείου και των πιστών ήταν ο Πατριάρχης Ευτύχιος (933-940), πολύ μορφωμένος κληρικός και συγγραφέας αρκετών έργων, με κυριότερο από αυτά τη χρονογραφία του.

Το έτος 1252, και επί Πατριάρχη Νικολάου του Α΄ η Βιβλιοθήκη ακολούθησε την μεταφορά της έδρας του Πατριαρχείου και μεταφέρθηκε στο Κάιρο στην συνοικία Χάρετ ελ Ρούμ (Συνοικία των Ρωμιών). Καθ΄ όλο το διάστημα οι κατά καιρούς Πατριάρχες Αλεξανδρείας ενδιαφέρθηκαν ζωηρά για τη βιβλιοθήκη, τη συντήρηση των θησαυρών της και τον εμπλουτισμό της. Μάλιστα το έτος 1796 έχουμε και τον πρώτο επίσημο κατάλογο των περιεχομένων χειρογράφων, κωδίκων και βιβλίων της από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Παρθένιο τον Β΄ τον Πάτμιο. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι μεγάλη ατυχία για τη Βιβλιοθήκη αλλά και για την καθόλου ορθόδοξη εκκλησία αποτελεί η απώλεια από την κατοχή της του περίφημου μεγαλογράμματου Αλεξανδρινού Κώδικα (Codex Alexandrinus) του 4^ου αιώνα, ο οποίος περιέχει το κείμενο της Αγίας Γραφής. Ο κώδικας αυτός δωρήθηκε από τον Πατριάρχη Κύριλλο Λούκαρι στον Βασιλιά της Αγγλίας και σήμερα βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο. Μαζί με αυτόν ο ίδιος Πατριάρχης δώρισε σε βασιλείς της Ευρώπης και ανωτάτους κληρικούς (κυρίως αγγλικανούς) και άλλα σπάνια χειρόγραφα του 3^ου & 4^ου αιώνα.

Πέρα από τα ανωτέρω η Βιβλιοθήκη δέχθηκε και πολύτιμες δωρεές φιλόμουσων Πατριαρχών, Αρχιερέων και λαϊκών, βιβλίων και χειρογράφων, οι οποίες πλούτισαν τις συλλογές της. Μεγάλοι δωρητές προς αυτήν υπήρξαν: ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Μητροφάνης Κριτόπουλος (1636-1639), ο Μητροπολίτης Θηβαΐδος Αρσένιος, ο Μητροπολίτης Τριπόλεως Θεοφάνης, ο Μέγας Υπομνηματογράφος του Πατριαρχείου Γ. Κηπιάδης, ο Αλ. Κάσδαγλης, ο Παν. Αριστόφρωνος και πολλοί άλλοι.

Η Βιβλιοθήκη το έτος 1830, επί Πατριάρχη Ιεροθέου Α΄ μεταφέρθηκε στη συνοικία του Καΐρου Χαμζάουι, όπου σήμερα βρίσκονται τα γραφεία αλλά και τα ενδιαιτήματα των κληρικών της Πατριαρχικής Επιτροπείας Καΐρου και ο Πατριαρχικός Ναός του Αγ. Νικολάου. Το έτος 1928, επί Πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη, μεταφέρθηκε στην Αλεξάνδρεια, μόνιμη πλέον έδρα των Πατριαρχών Αλεξανδρείας από του Πατριάρχη Σωφρονίου (1870-1899) και ύστερα. Το έτος 1947 στεγάσθηκε σε ιδιόκτητο κτήριο στη συνοικία της Ιμπραημίας και το έτος 1971 μεταφέρθηκε μόνιμα πλέον στην πρώην Τοσιτσαία Σχολή, όπου σήμερα βρίσκεται και ο Πατριαρχικός Οίκος.

Βεβαίως όλες αυτές οι κατά καιρούς μετακινήσεις αποδιοργάνωναν τη Βιβλιοθήκη και προκαλούσαν προβλήματα τόσο στη λειτουργία της, όσο και στη συντήρηση και διαφύλαξη των πολυτίμων θησαυρών της. Γι' αυτό μετά τη μεταφορά της στην Αλεξάνδρεια ο Πατριάρχης Μελέτιος ανέθεσε στον Θ. Βολίδη να εκπονήσει μελέτη για την αναδιοργάνωση της Βιβλιοθήκης και τον εκσυγχρονισμό των προσφερομένων υπηρεσιών της. Το έτος 1930 διορίσθηκε επίσημος βιβλιοφύλαξ ο Ν. Φιλιππίδης, ο οποίος εργάσθηκε σκληρά, μέχρι το έτος 1942, για την οργάνωσή της. Εκείνος όμως ο οποίος έθεσε τις βάσεις για να καταστεί η Βιβλιοθήκη γνωστή σε ολόκληρο τον επιστημονικό κόσμο όπου γης ήταν ο Θ. Μοσχονάς, ο οποίος αναδιόργανωσε πλήρως τη Βιβλιοθήκη και πρόβαλε τους θησαυρούς της, διοργανώνοντας, ή συμμετέχοντας σε διεθνή συνέδρια. Το ίδιο έπραξε και ο γιος του Δ. Μοσχονάς ο οποίος υπήρξε ο συνεχιστής του έργου του πατέρα του στην Πατριαρχική Βιβλιοθήκη μέχρι το 1998.

 

Σταθμός μεγάλης ιστορικής σημασίας που αξίζει να αναφερθεί αποτελεί το γεγονός του εορτασμού της χιλιετηρίδας της Βιβλιοθήκης το 1952. Ως terminus post quem για το καθορισμό της χιλιετηρίδας ορίσθηκε ο αρχαιότερος χειρόγραφος κώδικας της Βιβλιοθήκης (αρ. 34), ο οποίος είναι των μέσων του 10^ου αι. Ο εορτασμός έλαβε πανηγυρικό χαρακτήρα και δόθηκε μεγάλη λαμπρότητα με την παρουσία και συμμετοχή στις εκδηλώσεις πλήθους πνευματικών ανθρώπων από μεγάλα πανεπιστήμια του κόσμου και εκπροσώπων των μεγαλυτέρων βιβλιοθηκών, όπως του Βατικανού, του Εσκοριάλ, του Λονδίνου, του Κογκρέσου, των Παρισίων κ.ά.

Από το έτος 2000 η Βιβλιοθήκη εισήλθε σε νέα φάση χωροταξικής αναδιοργάνωσης, ψηφιοποίησης των συλλόγων της και της διασύνδεσής της με διεθνείς βάσεις δεδομένων. Έργο το οποίο σήμερα βρίσκεται εν εξελίξει.

 

Σήμερα η Πατριαρχική Βιβλιοθήκη Αλεξανδρείας καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του ισογείου και του πρώτου ορόφου του οριζοντίου άξονα του Πατριαρχικού Οίκου. Οι δύο όροφοι εκσυγχρονίσθηκαν, οργανώθηκαν και εξοπλίσθηκαν με δαπάνη της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, διά της μέριμνας και της αγάπης για το παλαίφατο Πατριαρχείο του Αλεξανδρινού διοικητού της κ. Τάκη Αράπογλου. Περιλαμβάνει σαράντα χιλιάδες (40.000) και πλέον τόμους βιβλίων. Τρεις χιλιάδες (3.000) παλαιοτύπων από το 1460 μέχρι το 1800. Όλα αυτά είναι τοποθετημένα στα κυλιόμενα βιβλιοστάσια των έξι μεγάλων αιθουσών του ισογείου και του πρώτου ορόφου. Στον ισόγειο χώρο και καθώς εισέρχεται ο επισκέπτης, αριστερά, υπάρχει ευρύχωρο, άνετο και σύγχρονο αναγνωστήριο. Δίπλα από το αναγνωστήριο βρίσκεται μικρή και φροντισμένη αίθουσα συσκέψεων και προβολών. Στον πρώτο όροφο ανέρχεται ο επισκέπτης ερευνητής από την κομψή ξύλινη σκάλα. Το τμήμα αυτό του πρώτου ορόφου έχει διαμορφωθεί ως χώρος επιστημονικών συναντήσεων υψηλών προδιαγραφών. Στον ίδιο χώρο υπάρχουν όμορφες προθήκες στις οποίες εκθέτονται παλαίτυπα της Βιβλιοθήκης και παλαιά οθωμανικά έγγραφα.

Στο βάθος του πρώτου ορόφου μια αίθουσα έχει διαμορφωθεί ως αρχειοφυλακείο και κωδικοφυλακείο. Η αίθουσα αυτή περιλαμβάνει συστήματα υψίστης ασφαλείας καθώς και συστήματα υψηλής τεχνολογίας για την προστασία των χειρογράφων και του αρχείου, από κλοπή, πυρκαγιά και τις κλιματικές και καιρικές αλλαγές. Εδώ φυλάσσονται τα 530 χειρόγραφα του Πατριαρχείου τα οποία αποτελούν το κόσμημά του αλλά και τους αψευδείς μάρτυρες της πολυετούς ιστορίας του. Οι χειρόγραφοι κώδικες είναι περγαμηνοί, βομβύκιοι και χάρτινοι. Χρονολογικά ξεκινούν από τα μέσα του 10^ου αι. και φθάνουν μέχρι τα μέσα του 19^ου. Υπάρχουν βεβαίως και ορισμένα φύλλα από το επονομαζόμενο «πορφυρούν χειρόγραφο» (αρ. 491) το οποίο είναι του 5^ου αιώνος, περγαμηνό με μεγαλογράμματη γραφή.

Τα αρχαιότερα χειρόγραφα είναι τα αρ. 12, 34, 59, 289, 477, όλα του 10^ου αι. Ως προς το περιεχόμενο αποτελούν Ευαγγελιστάρια (π.χ. αρ. 59), βίοι αγίων (π.χ. αρ. 15 και 24), μουσικά (π.χ. αρ. 59), κ.ά.

Ακόμη στη συλλογή περιλαμβάνονται και χειρόγραφα που περιέχουν τραγωδίες του Αισχύλου του Ευρυπίδη κ.ά. (π.χ. αρ. 18). Φιλοσοφικά έργα του Πλάτωνα (αρ. 193), του Αριστοτέλη. Για παράδειγμα το χειρ. αρ. 87, του 13^ου αι., περιλαμβάνει τα έργα του Αριστοτέλη με σχόλια του Θεόδωρου Μετοχίτη (+1332). Σπάνια χειρόγραφα, όπως το αρ. 248, που αποτελεί μελέτη του ηλιακού και σεληνιακού κύκλου, με έτος γραφής το 1902, και το χειρόγραφο αρ. 430, που περιέχει μύθους του Αισώπου και είναι από τα σπανιότερα στον κόσμο.

Επίσης στη συλλογή υπάρχουν και έργα βυζαντινών συγγραφέων, όπως του Ι. Ζωναρά (π.χ. αρ. 13, 36, 62), του Μ. Ψελλού (π.χ. αρ. 71, 81, 216, 229), Γ. Ποχυμέρη (π.χ. αρ. 23, 99), Γεωργίου Γεμιστού Πλήθωνος (αρ. 193) και πολλών άλλων.

Τέλος, πρέπει να επισημανθεί ότι αρκετά χειρόγραφα φέρουν εξαιρετικές πολύχρωμες μικρογραφίες, αρίστης Βυζαντινής τέχνης και τεχνοτροπίας, πολύπλοκες διακοσμημένες επικεφαλίδες, πλούσια έγχρωμα επίτιτλα και αρχιγράμματα. Τέτοιας ανεκτίμητης αξίας κοσμήματα περιέχουν για παράδειγμα τα χειρόγραφα αρ. 35 (βίοι αγίων Μαΐου - Αυγούστου), αρ. 65 (Θείες Λειτουργίες Χρυσοστόμου, Μ. Βασιλείου και Προηγιασμένων), αρ. 66 (με ίδιο περιεχόμενο) και αρ. 86 (Ευαγγελιστάριο).

Εκτός από τα χειρόγραφα στο χώρο αυτό φυλάσσονται και 157 κώδικες του ιστορικού αρχείου του Πατριαρχείου, οι οποίοι παρουσιάζουν ολόκληρη την διοικητική, ποιμαντική, κοινωνική και γενικότερη εκκλησιαστική μέριμνα και φροντίδα του Πατριαρχείου υπέρ του ποιμνίου αλλά και για τα γενικότερα εκκλησιαστικά ζητήματα από τον 16^ο αι. μέχρι τις αρχές του 20^ου αι. Σε αυτούς μπορεί κάποιος να βρει έγγραφα Πατριαρχικά, ιδιόχειρες σημειώσεις Πατριαρχών, αρχιερέων και βιβλιοφυλάκων. Σιγίλια, Πατριαρχικά Πιττάκια και Εγκυκλίους. Ακόμη πιστοποιητικά γάμων, βαπτίσεων, θανάτων, διαθήκες, συμβόλαια κ.ά. Σε όλους αυτούς τους κώδικες παρουσιάζεται ανάγλυφα ο πολυκύμαντος βίος της Εκκλησίας Αλεξανδρείας, η αγωνία των Πατριαρχών για τη διαφύλαξη του ποιμνίου και διασφάλιση του μέλλοντος της Εκκλησίας του Αγίου Μάρκου, καθώς και η ατομική και συλλογική κοινωνική έκφραση του ποιμνίου.

Το αρχείο των κωδίκων συμπληρώνουν και οι φάκελοι της πατριαρχικής αλληλογραφίας από του 17^ου αι. και μετέπειτα. Ένας όγκος εγγράφων που πλουτίζουν την ιστορία του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και σήμερα ταξινομούνται με σύγχρονα ψηφιακά συστήματα, ώστε να δοθούν προς χρήση των ερευνητών.

 

Η Πατριαρχική Βιβλιοθήκη Αλεξανδρείας, διασώζοντας διαχρονικά τα ιστορικά στοιχεία της πορείας του ορθοδόξου γένους στη Νειλοχώρα και συνεκδοχικώς σε ολόκληρη την Αφρική και αποτελώντας τον λύχνο εκείνον ο οποίος με το τρεμάμενο και λιγοστό του φως φώτιζε αδιάκοπα ακόμη και μέσα στους ζοφερούς και σκοτεινούς αιώνες της ιστορικής πορείας της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, ίσταται, σήμερα περήφανη στον πλήρως ανακαινισμένο χώρο της, έτοιμη να συνεχίσει την πολυδιάστατη αποστολή της και να δεχθεί τον κάθε άνθρωπο όπου γης, ερευνητή ή φιλόμουσο μελετητή.

(Κείμενο από το βιβλίο για τα Ιερά Προσκυνήματα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, που υπογράφει ο κ. Παναγιώτης Τζουμέρκας)

 

http://www.patriarchateofalexandria.com/index.php?module=content&cid=002004

Μουέλαμπά...Θα πει στα Ουγκαντέζικα "γειά σου"

 

 Προδημοσίευση από το νέο βιβλίο των Εκδόσεων Χρυσοπηγή

Aπό μικρός βλέποντας εκείνους τους σελιδοδείκτες της Αποστολικής Διακονίας για την εξωτερική ιεραποστολή , σταματούσα σε κείνα τα μεγάλα αφρικανικά παιδικά μάτια που περίμεναν από την Ελλάδα κάποιο φως .Όταν μεγάλωσα και όταν έγινα κληρικός κατάλαβα ποιο φως καρτερούσαν. Πολλά χρόνια μετά πραγματοποίησα το παιδικό όνειρο κάνοντας ένα ταξίδι στην Ουγκάντα ,στις αρχές Ιουλίου του 2012.Η Ευρώπη τούτον τον καιρό λέει δεν θα γίνουμε Ουγκάντα. Πήγαμε λοιπόν να δούμε τι δεν θέλει η Ευρώπη να γίνουμε μα κυρίως να επισκεφθούμε την Ορθόδοξη εκκλησία της Ουγκάντας και να χαρούμε από κοντά την ευλογημένη συναναστροφή με Ορθοδόξους αυτής της Αφρικανικής χώρας.

Φύγαμε από την Αθήνα για το Κάιρο και από κει τέσσερις ώρες για την Ουγκάντα. Μέρες πριν προετοιμασία με εμβόλια για κίτρινο πυρετό και χάπια για την Μαλάροια. Πρώτη φορά έρχεσαι με λέξεις που δεν τις ξέρεις που δεν τις είχες ακούσει πουθενά.Κι όμως η Μαλάρια είναι γνωστή λέξη στην Αφρική.

Και μετά τα φάρμακα, αγωνία και προσμονή όλα μαζί. Στην Αθήνα μας χαιρετούσαν με τη φράση «να προσέχεις ».Ακριβώς δεν ξέρεις τι πρέπει και τι δεν πρέπει να προσέχεις. Όταν γυρίσεις από την Αφρική το καταλαβαίνεις αυτό που σου είπαν. Στην πτήση έχεις ώρες πολλές να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου. Άφιξη στο Ετέμπε που θα πει στα Ουγκαντέζικα θρόνος ή καθέδρα, όνομα φερμένο από τους Άγγλους που είχαν στην κατοχή τους τη χώρα για πολλά χρόνια .Στο παράθυρο το απόλυτο σκοτάδι. Φως πουθενά .Τα νερά της λίμνης Βικτώρια έσπαγαν την απόλυτη ακινησία .Ασήμια του φεγγαριού πάνω στα νερά.

Φτάσαμε στην Αφρική.Ο π. Γεώργιος με καλωσόρισε από το διπλανό κάθισμα με τρόπο επίσημο. Καλώς ήρθατε στην Ουγκάντα!! Καλώς σας βρήκα απάντησα .Εδώ δεν είχε λεωφορείο που θα σε μεταφέρει στο κτίριο για τον έλεγχο και τις αποσκευές. Η πρώτη της εικόνα αμέσως σε έβαζε με τρόπο δυνατό στην αλήθεια της.¨Όλα όσα ξέρεις στην Αφρική τα ξεχνάς. Φτάσαμε γύρω στις 3.00π.μ. στο Αεροδρόμιο. Συντροφιά από την Ελλάδα είχαμε τον π.Γεώργιο Νυόμπι που σπουδάζει Θεολογία στην Ελλάδα και η οικογένειά του είναι στην Αφρική. Πολλοί συγγενείς στο αεροδρόμιο μας περίμεναν κάτι που θύμιζε μία εικόνα από την δεκαετία του 50 και του 60 στην Ελλάδα. Η παπαδιά του π.Γεωργίου Φλάβια, η Μητέρα του ,παιδιά και πολλοί πολλοί συγγενείς που μας χαιρετούσαν σαν να γνωριζόμαστε από χρόνια. Δροσιά βραδυνή μέχρι και ψύχρα.Πήραμε το δρόμο για την Ναμουγκόνα ,μία πόλη 5 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα την Καμπάλλα. και κάπου 35 χιλιόμετρα από το Ετέμπε.

Το σκοτάδι μπορεί να σε κάνει να μην βλέπεις το καλό μα σε κάνει να μην βλέπεις και το κακό. Το μεγάλο Αφρικανικό φεγγάρι «το φανάρι του φτωχού» το λένε στην Ουγκάντα και τα ελάχιστα φώτα, έκρυβαν την θλίψη του τόπου. Νωρίς στην πόλη ξεκινούσε το εμπόριο της μπανάνας και οι άνθρωποι μαζεύονταν σε ομάδες μικρές . Κάποιο φως στο πουθενά ζωγράφιζε τιε φιγούρες από τις παράγκες που ο π.Γεώργιος είπε πως ήταν τα καταστήματα. Φτάσαμε στο σπίτι και τακτοποιηθήκαμε με την πολλή αγάπη των ανθρώπων από την οικογένεια του . Μας έφερναν τσάι μας έβαζαν να καθήσουμε και ένα μεγάλο γλυκό στολισμένο μας περίμενε .Στο δωμάτιο μας περίμενε η περίφημη κουνουπιέρα απαραίτητη για κάθε σπίτι αφού η μαλάρια θερίζει από το τσίμπημα των κουνουπιών. Και κοντά σε αυτές πολλές μολυσματικές αρρώστιες που η φτώχεια και η άγνοια των ανθρώπων δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν.

Δεν κοιμηθήκαμε πολύ .Είχε ξημερώσει ο Θεός στη χώρα του Αφρικανικού Παραδείσου -έτσι την είπαν πάλι οι Άγγλοι- και σκεφτήκαμε να πάμε στον επίσκοπο της Ουγκάντα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιωνά, έναν θαυμάσιο άνθρωπο ιθαγενή που παλεύει με ψυχή στο τόπο αυτό. Μεγαλωμένος στην Ελλάδα συνδέεται με τους Έλληνες και πιο πολύ με τους Κρητικούς. Θελήσαμε να πάρουμε την ευλογία του και να τον ενημερώσουμε για ότι πρόκειται να κάνουμε ή εν πάσει περιπτώσει σκεφτόμαστε,και για να ακριβολογούμε αυτά που ο Θεός θα αποφασίσει για να γίνουνε.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκόσεις Χρυσοπηγή.

 

πηγή:Τρελογιάννης

 

http://orthodoxcongo.blogspot.gr/

Η Eλληνική Kοινότητα της Αιθιοποίας 1930 - 1960

 

 

Οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν κατά την εποχή της αποικιοκρατίας αρχικά στα λιμάνια της Ερυθράς Θάλασσας και εκτός απ’ το εμπόριο αναμίχθηκαν και σε άλλες δραστηριότητες. Η πρώτη Ελληνική παρουσία, εντοπίζεται στις αρχές του 18ου αιώνα, όταν έφτασαν στην τότε Αβησσυνία, Έλληνες βιοτέχνες και ναυτικοί, ενώ επισφραγίζεται με την ίδρυση, το 1908, από το πατριαρχείο Αλεξανδρείας, της Μητροπόλεως Αξώμης.
Το πρώτο κύμα μαζικής μετανάστευσης προς την Αιθιοπία πραγματοποιήθηκε γύρω στο 1880 και στην πόλη Μασάουα το 1887, βρίσκουμε 100 περίπου Έλληνες που συγκροτούσαν τη μεγαλύτερη ομάδα ξένων. Άλλοι Έλληνες εγκαταστάθηκαν στο Τζιμπουτί και από εκεί επέκτειναν τη δράση τους και στην παλιά πόλη του Χαράρ. Στα τέλη του 19ου αιώνα απ’ τους 200 ξένους που ζούσαν στο Χαράρ οι 60 ήταν Έλληνες. Μεταξύ αυτών ήταν και οι ιατροί Ιάκωβος Ζερβός και Κ. Κοσμάς, ενώ το μοναδικό ξενοδοχείο της πόλης ανήκε στο Σαμιώτη Σ. Πλακιώτη. Οι Έλληνες είχαν αναλάβει την εξαγωγή του εξαιρετικής ποιότητας καφέ που παράγει η περιοχή του Χαράρ. Μια από τις μεγαλύτερες εξαγωγικές επιχειρήσεις καφέ ήταν αυτή που έστησαν οι Κεφαλλονίτες αδελφοί Λιβιεράτου, οι οποίοι ξεκίνησαν ως έμποροι σιτηρών στη Ρουμανία, μεταφέρθηκαν αργότερα στην Αίγυπτο, πήγαν στην Υεμένη για να φτάσουν στην Αιθιοπία και να δημιουργήσουν στη συνέχεια υποκαταστήματα σ’ όλα τα μεγάλα λιμάνια της Ερυθράς Θάλασσας, στη Μασσαλία και στη Νέα Υόρκη.

Οι ελληνικοί εμπορικοί οίκοι, όπως του Κάλου, του Λιβιεράτου, του Ευθυμιάτου, του Ασημακόπουλου, του Γεωργακά κ.α., μεσολαβούσαν στις αγγλικές τράπεζες ως εγγυητές υπέρ του αιθιοπικού κράτους.

Μυθιστορηματική ήταν και η ζωή του Φίλιππου Ζαφειρόπουλου ο οποίος γεννημένος το 1874 στη Κωνσταντινούπολη δούλεψε αρχικά στο φαρμακείο του θείου του στο Κάιρο για να μεταβεί το 1896 στην Αιθιοπία συνοδεύοντας ως διερμηνέας και ταριχευτής αγρίων ζώων έναν Αμερικανό εκατομμυριούχο. Οργανωτής στην αρχή κυνηγετικών σαφάρι ο Ζαφειρόπουλος διορίστηκε το 1904 από τον Βρετανό πρέσβη στην Αιθιοπία ως επιθεωρητής συνόρων, αντιμετώπισε μεγάλες συμμορίες ατάκτων που κυνηγούσαν ελέφαντες για το ελεφαντοστό, έμαθε τις γλώσσες των ιθαγενών της περιοχής μεταξύ των συνόρων Αιθιοπίας και Κένυας για να προσληφθεί στη συνέχεια ως διερμηνέας και γραμματέας αιθιοπικών υποθέσεων στη βρετανική πρεσβεία της Αντίς Αμπέμπα και να συνοδεύσει το 1934 τον αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ στο ταξίδι του στη Βρετανία, από την οποία παρασημοφορήθηκε.

Μεταξύ των άλλων γνωστών Ελλήνων εκείνης της εποχής ήταν ο προσωπικός γιατρός του Χαϊλέ Σελασιέ Ιάκωβος Ζερβός από την Κεφαλονιά, ο Κλεάνθης Μοσχόπουλος που είχε διοριστεί επικεφαλής της ασφάλειας του κράτους και ο Αριστείδης Βούλτσης, που ήταν διευθυντής του τμήματος τηλεφώνων στο υπουργείο Ταχυδρομείων της Αιθιοπίας, ενώ ο Βασίλης Διαμαντούρος είχε διατελέσει υφυπουργός στο υπουργείο Γεωργίας και Εμπορίου.

Δεν ήταν λίγοι οι συμπατριώτες μας που διακρίθηκαν για τις επιδόσεις τους στις επιχειρήσεις, στην επιστήμη και τις τέχνες. Εκδότης της πρώτης εφημερίδας που κυκλοφόρησε στην Αιθιοπία ήταν ο Κεφαλονίτης Ανδρέας Καββαδίας ενώ Έλληνες μηχανικοί, εργολάβοι και κτίστες ανήγειραν τις πρώτες μεγάλες οικοδομές από πέτρα και τούβλο. Ήταν επίσης από τους πρώτους που άνοιξαν εργοστάσια ποτοποιϊας, σαπουνοποιϊας, ελαιόμυλους, αλευρόμυλους, υφαντουργεία και άλλα. Το 1935 η ελληνική παροικία είχε ξεπεράσει τα 3.000 μέλη και όταν το 1936 οι Ιταλοί μπήκαν στην Αντίς Αμπέμπα το 90% των καταστημάτων στο κέντρο της πόλης ανήκαν σε Έλληνες. Ελληνικές κοινότητες και σχολεία ιδρύθηκαν εκτός απ’ την Αντίς Αμπέμπα και σε άλλες πόλεις, όπως στην Ντίρε Ντάουα και στο Ντέμπι Ντόλο στην οποία είχε δημιουργηθεί μια κοινότητα μιγάδων, γόνων Ελλήνων και Κυπρίων που έφθασαν εκεί μέσω Σουδάν χωρίς γυναίκες.

Στη μεταπολεμική περίοδο ο αριθμός των ομογενών στην Αιθιοπία διπλασιάστηκε κι έφτασε τις 7.000 περίπου. Η επανάσταση που ανέτρεψε το Χαϊλέ Σελασιά το 1974 έθεσε τέλος και στην ευημερία της ελληνικής παροικίας. Οι περισσότεροι Έλληνες, επαναπατρίστηκαν, καθώς έχασαν τις περιουσίες που διέθεταν εκεί λόγω εθνικοποιήσεων, χωρίς να λάβουν καμία αποζημίωση. Σήμερα, απέμειναν λιγότερα από 500 άτομα, από τα οποία τα περισσότερα ζουν στην πρωτεύουσα Αντίς Αμπέμπα, ενώ γύρω στους 50 διαμένουν στην περιοχή της Ντίρε Ντάουα.

 

http://synodoiporia.blogspot.gr/2013/01/e-k-1930-1960.html#more

Η βασιλόπιττα της ελληνικής κοινότητας του Χαρτούμ (2013)

από την Ι.Μ.Χαρτούμ

Το απόγευμα της Δευτέρας 14 Ιανουαρίου 2013 έγινε η καθιερωμένη κοπή της βασιλόπιττας στα γραφεία της ελληνικής κοινότητας στο Χαρτούμ. Σύσσωμο το κοινοτικό συμβούλιο με επικεφαλής τον πρόεδρο της κοινότητας κ. Εμμανουήλ Παπαπαναγιώτη και τους υπάλληλους της κοινότητας. Στην τελετή αυτή παρευρέθη και ευλόγησε ο σεβασμιότατος μητροπολίτης μας κ. Εμμανουήλ.
Απλά σεμνά και απέριττα … μέσα σε κλίμα συγκίνησης στο τέλος της τελετής και αφού κόπηκαν τα πρώτα κομμάτια του Χριστού και της Παναγίας αμέσως δε του Πατριάρχου μας ο σεβασμιότατος μετέφερε την αγάπη και τις ευχές του Μακριωτάτου καταθέτοντας συγχρόνως και τις δίκες του ευχές και τοποθετήσεις για τη νέα χρονιά.
Όλοι μαζί κάναμε ευχή και δέηση σ΄ Αυτόν που "καιρούς και χρόνους ποιεί..." να μας κρατήσει ενωμένους μέσα σε αυτό το χρόνο. Μέσα στην ενότητα "οι ολίγοι" φαίνονται και γίνονται πολλοί.Δεν είναι τυχαίο τόνισε ο σεβασμιότατος ότι στο κέντρο αυτού του ένδοξου ιστορικού ελληνικού τετραγώνου βρίσκεται η εκκλησία. Ωσάν άλλο μοναστήρι…
Υποδεικνύοντας και υπενθυμίζοντας σε όλους ότι το κέντρο της ζωής όλων μας είναι πάντοτε ο Χριστός. Αυτός που μπορεί πάντα να μας ενοποιεί. Αυτός που μπορεί πάντα να ενώνει τα διεστώτα και να επισυνάγη τα εσκορπισμένα …
Ενωμένοι και λίγοι – λίγοι αλλά ενωμένοι θα αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις στο μέλλον σ΄ αυτούς τους δύσκολους καιρούς προκειμένου το καντήλι του ελληνισμού και της πίστης να μην σβήσει από αυτή τη γωνιά της γης.. που για μας λέγεται Χαρτούμ – Το Χαρτούμ της καρδιάς μας … Το Χαρτούμ που νυχθημερόν ευχαριστεί το Θεό και διακηρύσσει τη μεγαλοσύνη Του….
        
ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ

http://www.amen.gr/article12020

Ομιλία με θέμα: 'Η Ορθοδοξία στη μακρινή Μαδαγασκάρη'

Στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Γλυφάδας θα πραγματοποιηθεί ομιλία τη Κυριακή 27 Ιανουαρίου και ώρα 10.30 από τον π. Κων/νο Μαργώνη με θέμα: "Η Ορθοδοξία στη μακρινή Μαδαγασκάρη". Θα προβληθούν σχετικές διαφάνειες.

http://www.enoriaka.gr/index.php?option=content&task=view&id=2129&Itemid=51

Άλλη μια ενορία στο πλευρό της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στην Μαδαγασκάρη...

Την Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012 λειτούργησε στον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μαδαγασκάρης κ. Ιγνάτιος, ο οποίος και μίλησε προς το εκκλησίασμα για την ορθόδοξη ιεραποστολή στη μακρινή Μαδαγασκάρη.

Με στόχο την ουσιαστική και έμπρακτη βοήθεια της ορθόδοξης ιεραποστολής σε όλο τον κόσμο, έχει δημιουργηθεί στη συγκεκριμένη ενορία Ομάδα συμπαράστασης στην ορθόδοξη ιεραποστολή και προβολής αυτής.
Ακολούθησε εκδήλωση στο ενοριακό Πνευματικό Κέντρο, με προβολή ταινίας γύρω από την ιεραποστολή και παρεμβάσεις του Θεοφιλέστατου Επισκόπου Μαδαγασκάρης.

Τέθηκαν έτσι οι βάσεις για τον ιεραποστολικό σύνδεσμο που δημιουργείται στην ενορία του Χολαργού.

http://www.agioritikovima.gr/eklisia-elados/11888-o-epikopos-mad

Η εορτή των Χριστουγέννων στην Αιθιοπία

από την Ιερά Μητρόπολη Αξώμης

 

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Αξώμης κ. Πέτρος ετέλεσε την Θ. Λειτουργίαν κατά τας εορτάς των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανείων , ομίλησε προς τους Χριστιανούς που προσήλθον , όσοι βρίσκονται ακόμη στην Αδδίς Αμπέμα, παρόντος καθ΄ όλας του Εξοχ. Πρέσβεως της Ελλάδος κ Νικ. Πρωτονοταρίου ο οποίος ανέγνωσε και το διάγγελμα του Προέδρου της Ελλ. Δημοκρατίας ενώ ο Μητροπολίτης ανέγνωσε το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα της Α.Θ.Μ του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ κ Θεοδώρου.

Δεν παρέλειψε όμως καθ΄ όλας τας εορτασίμους ημέρας να κηρύξει προκαλώντας μάλιστα πολλήν ευχαρίστησιν εις τον λαόν του. Διακριτική είναι πάντοτε και η παρουσία Χριστιανών από διάφορα κράτη, Ρωσία , Ουκρανία , Σερβία, Ρουμανία κα διότι η μόνη Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Ελληνική στην Αδδίς Αμπέμπα και εις όλην την Αιθιοπία.

Το φιλανθρωπικόν έργον που διεξάγεται από την Φιλόπτωχο Αδελφότητα με αναπληρωτή Πρόεδρο τον π. Χρυσόστομο παρά την οικονομικήν κρίσην εν τούτοις εγένετο με επιτυχίαν και εβοηθήθησαν 100 οικογένειες.

Αλλά και η Ελλ. Κοινότης που από την δημιουργία της δεν έπαυσε να ενισχύει άπορες οικογένειες και να διατηρεί το οικοτροφείο δια 75 μαθητάς με τις ωραίες εγκαταστάσεις του δεν έπαυσε τα τελευταία χρόνια να ενισχύει επί μονίμου βάσεως περίπου 100 οικογένειες και δεν έκλεισε το 15ημερο την λειτουργία του μαθητικού οικοτροφείου.

Προσέφερε επίσης δώρα και σε Αιθίοπας αναξιοπαθείς που είχαν σχέσεις με Ελληνικές επιχειρήσεις και οικογένειες. Διότι πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα κοινωνικά καθεστώτα σε διάφορες χώρες δεν λειτουργούν υπέρ του ανθρώπου.

Εις την Αιθιοπίαν, την κατ΄ εξοχήν Ορθόδοξον χώραν ανάμεσα στις 54 χώρες της Αφρικής η Εκκλησία 40.000.000 πιστών ακολουθεί το παλαιόν ημερολόγιον και κατά συνέπειαν σήμερον 7ην Ιανουαρίου ήταν η εορτή των Χριστουγέννων. Κατά το έθος ο Μητροπολίτης κύριος Πέτρος μετά του π. Χρυσοστόμου μετέβησαν εις την μεγάλη αίθουσα του Πατριαρχείου όπου ο Τοποτηρητής Σεβ Μητροπολίτης κ Ναθαναήλ παρίστατο επικεφαλής κλήρου και λαού.

Αφιχθέντος του Μητροπολίτου αντήλαξαν τον ασπασμόν και την ευχήν και παρεκάθησε δεξιά του Τοποτηρητού και εόρτασαν με Αιθιοπικόν τρόπον την εορτήν δεδομένου ότι η Λειτουργία τελείται κατά τις νυκτερινές ώρες 12-5 πρωινήν.

Μετ΄ ολίγον αφίχθη ο Εξ. Πρέσβυς της Αιγύπτου συνοδευόμενος από τον Έξαρχον του Κοπτικού Πατριαρχείου που παραμένει εις το Πατριαρχείον της Αιθιοπίας και εκάθησεν αριστερά του Τοποτηρητού.

Την στιγμή που διεκόπησαν οι εορτάσιμοι βιβλικοί χοροί των κατηχητικών σχολείων και των Εκκλησιαστικών Σχολών σπουδασταί, ο Μητροπολίτης Πέτρος Γ.Π.Ε εγερθείς επήρε τον λόγον και εξέφρασε τις ευχές της Α.Θ.Μ του Παπα και Πατριάρχου Αλέξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου, εξήρε το ποικίλο έργο του Μακαριστού Πατριάρχου Αιθιοπίας Παύλου επίσης την ζωήν του της Εκκλησίας στην Αιθιοπία υπέρ του ανθρώπου, ανεφέρθη εις την ανάγκη εκλογής Πατριάρχου σοβαρού και απαραιτήτου έργου, ομίλησε δια τον Μητροπολίτην Τοποτηρητήν με τον οποίον επί 32 έτη έχουν σχέσεις αδελφικές, τον συνεχάρη δια το έργον του Τοποτηρητού που επιτελεί μετά πολλής προσοχής και ενδιαφέροντος και ηυχήθη την ειρήνην, την ευπορίαν, την αγάπην και την εκλογήν του Πατριάρχου Αιθιοπίας.

Η ομιλία του Μητροπολίτου διεκόπτετο από τα χειροκροτήματα των παρισταμένων. Εν συνεχεία ομίλησε ο Εξ. Πρέσβυς της Αιγύπτου δια τις σχέσεις των δύο κρατών και των δύο Εκκλησιών ως επίσης ανεφέρθη εις το σπουδαίο έργο του Πατριάρχου Παύλου και το τοιούτον δια τον Πατριάρχη Σενούντα και ηυχήθη δια την σημερινήν εορτήν.

Μετά ταύτα ο Τοποτηρητής του Θρόνου ηυχαρίστησε τον Μητροπολίτην Αξώμης κ Πέτρον διότι επί 32 χρόνια είναι αδελφός της Αιθιοπικής Εκκλησίας και παρίστατε εις τας εκδηλώσεις αυτής αλλά και συμπαρίσταται εμπράκτως εις το έργον της Αιθιοπικής Εκκλησίας δια τον λαόν της, ηυχαρίστησε τον Εξ. Πρέσβυ της Αιγύπτου δια την παρουσίαν του ( παρουσία του Πρέσβεως της Αιγύπτου χρονολογείται μόλις 3-4 χρόνια).

Απηύθυνε προς τον Αιθιοπικό λαό σύντομο κήρυγμα και εκ του Ευαγγελίου στίχους δια την αγάπη, δια την ειρήνη και ευχήθη δια την σημερινήν εορτήν.

Το Σάββατο 12/1 ο Σεβ Μητροπολίτης , ως κατ΄ έτος προσεκάλεσε την παροικία δια την κοπή της Βασιλόπιτας εις το Μητροπολιτικόν Μέγαρον.

Προσήλθον ο Εξοχ Πρέσβυς της Ελλάδος μετά της συζύγου του εκπρώσοποι της Ελλ. Κοινοτητος, της Αθλ. Ενώσεως «Ολυμπιακός» και μέλη της παροικίας. Μετά την κοπή της Βασιλόπιτας κατά την καθιερωμένην τάξιν ομίλησε ο Μητροπολίτης και απηύθυνε ευχάς διά το Νέον Έτος.

Εν συνεχεία απηύθυνε ευχάς και ο Εξοχ Πρέσβυς της Ελλάδος και μάλιστα μας εξήγησε κατά την πρόσφατον συνάντησιν που είχε με τον Υπουργόν Οικονομικών της Αιθιοπίας που ευρίσκετε το θέμα των αποζημιώσεων ή της επιστροφής των Ελληνικών περιουσιών που ανυρπάγησαν το 1974 από τον Δικτάτορα του Κομουνιστικού καθεστώτος Megistou.

Εν συνεχεία πρσεφέρθησαν διάφορα αναψυκτικά και η παροικία ηυχαρίστησε τον Μητροπολίτη.

Την Κυριακή 13/1 λειτούργησε ο Μητροπολίτης και προέστη του ετησίου μνημοσύνου του αειμνήστου Κοινότητος Θεοδωρου Ασημακόπουλου που υπήρξε επί υπέρ την δεκαετίαν , την δύσκολήν εκείνην περίοδον , Πρόεδρος της Ελλ. Κοινότητος Αδδίς Αμπέμπα και ανεφέρθη εις το τέλος ο Μητροπολίτης εις το ευαγές έργον που επετέλεσε. 

 

http://www.romfea.gr/patriarxeia/patriarxeia/patriarxeio-alexandreias/15210-2013-01-13-17-23-31