Εκζήτηση συγγνώμης από τον Άγιο Νεκτάριο τον Θαυματουργό
Εβδομήντα επτά
έτη μετά την κοίμησή του, εκατόν οκτώ μετά την αναχώρησή του από την Αλεξάνδρεια
και τριάντα επτά μετά την επίσημη αναγνώρισή του ως Αγίου της Ορθοδόξου
Εκκλησίας από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ο Άγιος Νεκτάριος ο
Θαυματουργός, ο οποίος αδίκως είχε κατηγορηθή και εκδιωχθή από την θέση του στο
Πατριαρχείο της Αλεξανδρείας, αποκατεστάθη διά ακυρώσεως και εξαφανίσεως της
άδικης ποινής η οποία του είχε επιβληθή. Συγκεκριμένα ο τότε Πατριάρχης
Αλεξανρείας Πέτρος Ζ´ (+2004) και η περί αυτόν Ιερά Σύνοδος την 15.1.1998
εζήτησαν κατά την διάρκεια συνοδικής συνεδρίας και ενώπιον της εικόνος του Αγίου
συγνώμη από τον Άγιο, εκ μέρους της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας.
Στην ανακοίνωση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας διαβάζουμε: «Την Α.Θ.Μ. από μακρού απησχόλησε το θέμα της αδίκου ποινής αποπομπής εκ της δικαιοδοσίας και του κλίματος της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, του εν Αγίοις πατρός ημών Νεκταρίου Πενταπόλεως του Κεφαλά. Το γεγονός τούτο ήγαγεν Αυτήν να εισηγηθή εις την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον, όπως αυτή επιληφθή του σοβαρού τούτου θέματος. Μετά προσοχής πολλής η Αγία και Ιερά Σύνοδος διασκεψαμένη, εν φόβω Θεού, και της εικόνος του Αγίου ευρισκομένης εν τη Συνοδική Αιθούση, απεφήνατο διά την αποκατάστασιν της διαλευθείσης κανονικής τάξεως και εξητήσατο την συγχώρησιν παρά του Αγίου Πατρός ημών Νεκταρίου διά τον διωγμόν και την αδικώτατην κατ αυτού μήνιν, επηρεία του πονηρού».
Η απόφαση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας είναι ιστορική. Όχι διότι ο Άγιος του εικοστού αιώνος είχε ανάγκη από την ενέργεια αυτήν, αλλά διότι η πράξη αυτή είναι δείγμα γενναιότητος, μετανοίας και δικαιοσύνης. Είναι μία πράξη πού τιμά τον Πατριάρχη Πέτρο και την Σύνοδο του Πατριαρχείου, οι οποίοι θέλησαν να αποκαταστήσουν κυρίως την διασαλευθείσα κανονική τάξη και το τρωθέν κύρος των τότε προκατόχων τους.
Το φωτεινό παράδειγμα του βίου και το έργο του Αγίου Νεκταρίου μπορεί να αποτελέση στην διαχρονική πορεία της Εκκλησίας, και στους σημερινούς δύσκολους καιρούς ιδιαίτερα, σημείο αναφοράς για τους εκκλησιαστικούς ηγέτες και για κάθε χριστιανό. Θα μιμηθούμε ή θα μείνωμε στους εγκωμιαστικούς λόγους;
Στην ανακοίνωση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας διαβάζουμε: «Την Α.Θ.Μ. από μακρού απησχόλησε το θέμα της αδίκου ποινής αποπομπής εκ της δικαιοδοσίας και του κλίματος της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, του εν Αγίοις πατρός ημών Νεκταρίου Πενταπόλεως του Κεφαλά. Το γεγονός τούτο ήγαγεν Αυτήν να εισηγηθή εις την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον, όπως αυτή επιληφθή του σοβαρού τούτου θέματος. Μετά προσοχής πολλής η Αγία και Ιερά Σύνοδος διασκεψαμένη, εν φόβω Θεού, και της εικόνος του Αγίου ευρισκομένης εν τη Συνοδική Αιθούση, απεφήνατο διά την αποκατάστασιν της διαλευθείσης κανονικής τάξεως και εξητήσατο την συγχώρησιν παρά του Αγίου Πατρός ημών Νεκταρίου διά τον διωγμόν και την αδικώτατην κατ αυτού μήνιν, επηρεία του πονηρού».
Η απόφαση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας είναι ιστορική. Όχι διότι ο Άγιος του εικοστού αιώνος είχε ανάγκη από την ενέργεια αυτήν, αλλά διότι η πράξη αυτή είναι δείγμα γενναιότητος, μετανοίας και δικαιοσύνης. Είναι μία πράξη πού τιμά τον Πατριάρχη Πέτρο και την Σύνοδο του Πατριαρχείου, οι οποίοι θέλησαν να αποκαταστήσουν κυρίως την διασαλευθείσα κανονική τάξη και το τρωθέν κύρος των τότε προκατόχων τους.
Το φωτεινό παράδειγμα του βίου και το έργο του Αγίου Νεκταρίου μπορεί να αποτελέση στην διαχρονική πορεία της Εκκλησίας, και στους σημερινούς δύσκολους καιρούς ιδιαίτερα, σημείο αναφοράς για τους εκκλησιαστικούς ηγέτες και για κάθε χριστιανό. Θα μιμηθούμε ή θα μείνωμε στους εγκωμιαστικούς λόγους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου