Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ένα συνεχόμενο θαύμα! ( Εμπειρίες από την ορθόδοξη ιεραποστολή στο Μαλάουι )

Γιά τήν Ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης μας, τήν ἀποκεκαλυμμένη καί φανερωμένη στούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ καί στούς ἁγίους Πατέρες μας, ἡ Ἱεραποστολή μας ἐργάζεται ταπεινά σέ αὐτή τή χώρα του Μαλάουι. Εἶναι ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ, βέβαια, πάνω ἀπό ὅλα, πού ἐργάζεται μυστικά, μέσα στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά συγχρόνως εἶναι ἀπαραίτητες καί οἱ δικές μας μικρές, ἀνθρώπινες προσπάθειες.

Γιατί χτίζουμε Ναούς; Γιατί μεταφράζουμε τά Ἱερά κείμενα; Γιατί ταΐζουμε φτωχούς καί ἐπισκεπτόμαστε φυλακισμένους; Γιατί ἐκκλησιαζόμαστε καί συμμετέχουμε στά Ἱερά Μυστήρια; Γιατί νηστεύουμε, ἐξομολογούμαστε, κοινωνοῦμε, συγχωροῦμε ὅσους μᾶς πληγώνουν καί μᾶς στενοχωροῦν; Γιατί ἀγρυπνοῦμε καί προσευχόμαστε; Γιατί τηροῦμε τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου μας;

Μά γιά ἕναν μοναδικό καί ἁπλό λόγο. Γιατί εἴμαστε μαθητές τοῦ Χριστοῦ καί θέλουμε νά πορευόμαστε στή ζωή μας κατά τόν τρόπο πού Αὐτός μᾶς δίδαξε, ὅταν ἦρθε ἀνάμεσά μας. Γιατί θέλουμε νά Τόν ἀκολουθήσουμε, θέλουμε νά Τοῦ μοιάσουμε, θέλουμε νά γίνουμε σάν κι Αὐτόν. Θέλουμε νά ἁγιάσουμε!

Ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μας δέν εἶναι ἕνας ἀπό τούς πολλούς τρόπους νά περνᾶμε καλά τόν χρόνο μας. Ἡ πίστη μας εἶναι πόνος, κόπος καί θυσία γιά νά εἰσέλθουμε στόν Παράδεισο, στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν!

Αὐτόν τόν ὀρθόδοξο τρόπο ζωῆς, πού μέσα ἀπό τήν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες τόν γνωρίζουμε καί πολλοί ἀπό ἐμᾶς τόν ζοῦμε καί μετέχουμε θαυμαστῶν γεγονότων στή ζωή μας, αὐτόν τόν τρόπο ζωῆς εἶναι καί πολλοί Μαλαουϊανοί ἀδελφοί μας πού τόν γνώρισαν καί τόν πίστεψαν. Τώρα προσπαθοῦν νά συντονίσουν τή ζωή τους μέ αὐτόν. Καί πλέον βλέπουν τό Θαῦμα, χειροπιαστό στή ζωή τους.

Δύο θαυμαστά γεγονότα θά μοιραστοῦμε μαζί σας, ἀπό τίς ὀρθόδοξες ἐμπειρίες τῶν Μαλαουϊανῶν ἀδελφῶν μας.

Στήν Ἐνορία τῆς Ἀναστάσεως, στήν περιοχή Μπαγιάνη, ὅπου διακονεῖ ὁ π. Νικόδημος, τό ποίμνιο εἶναι μικρό ἀλλά συνειδητό καί ἀγωνιζόμενο. Μέ πίστη στόν Θεό καί ἀγάπη στόν Ἱερέα τους, ἀκολουθοῦν ὅλοι μαζί τό λειτουργικό πρόγραμμα τῆς Ἐνορίας ἀνελλιπῶς καί ἀφιερώνουν μέ χαρά τόν χρόνο τους γιά κατηχητικά μαθήματα, τόσο οἱ ἐνήλικοι ὅσο καί τά παιδιά, καί γιά χορωδία οἱ γυναῖκες. Γενικά ζοῦν ὅλοι πολύ κοντά στή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ.

Σέ αὐτήν τήν Ἐνορία, πρίν ἀπό λίγο καιρό, οἱ πιστοί ἔζησαν ἕνα θαυμαστό γεγονός. Βίωσαν τήν «ἐπίσκεψη» τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέ ἰδιαίτερο τρόπο. Ἦταν ἕνα Σάββατο πού εἶχε προγραμματιστεῖ ἡ τέλεση ὁμαδικῆς βάπτισης κάπου εἴκοσι ἰθαγενῶν, ἐνηλίκων καί παιδιῶν. Τό Μυστήριο μόλις εἶχε γίνει καί ἐνῶ βρίσκονταν ἀκόμη ὅλοι μέσα στόν Ναό, ἕνα περιστέρι τούς ξάφνιασε εὐχάριστα. Μπῆκε στόν Ναό ἀπό τήν κύρια εἴσοδο, ἔκανε τρεῖς γύρους πετώντας πάνω ἀπό  τά κεφάλια τους καί ἀφοῦ βγῆκε ἀπό τόν Ναό, σταμάτησε ἐπάνω στό ψηλό καμπαναριό, πού βρίσκεται ἀκριβῶς δίπλα. Ὅλοι ὅσοι ἦταν ἐκεῖ, εἶδαν αὐτό τό περιστατικό καί χάρηκαν. Εἶχαν τή βεβαιότητα ὅτι ἡ βάπτιση πού μόλις εἶχε γίνει, εἶχε ἰδιαίτερη εὐλογία ἀπό τόν Θεό. Εὐχαριστοῦσαν καί δοξολογοῦσαν τόν Κύριο πού τούς ἀξίωσε νά τό ζήσουν.

Τό δεύτερο θαυμαστό γεγονός συνέβη στήν Ἐνορία τῶν Ἁγίων Ἀθανασίου καί Κυρίλλου στή Ζόμπα, τήν παλιά πρωτεύουσα τοῦ κράτους. Στήν Ἐνορία αὐτή ὑπηρετεῖ ἕνας ὑπέροχος κατηχητής, ὁ Γεώργιος, ἔγγαμος μέ τρία παιδιά. Τόν Γεώργιο τόν ἔστειλε ἡ Ἱεραποστολή μας γιά θεολογικές σπουδές στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιαστική Σχολή τῆς Κένυας καί ἐπέστρεψε γεμάτος γνώσεις γιά τήν Ὀρθοδοξία καί ζῆλο νά προσφέρει ἀπό τό περίσσευμα τῆς καρδιᾶς του στούς συμπατριῶτες του, πού λαχταροῦν νά γνωρίσουν τήν ἀλήθεια.

Ὁ Γεώργιος κατοικεῖ δίπλα στόν Ναό καί περνάει τή μέρα του διακονώντας σέ αὐτόν. Ἐπίσης, μᾶς ζήτησε καί τοῦ ἀγοράσαμε ἕνα ποδήλατο, γιά νά πηγαίνει στίς γύρω περιοχές καί μέ κόπο καί θυσία νά διδάσκει στά χωριά. Ἔτσι σιγά-σιγά ὁ κόσμος, πού ἐνδιαφέρεται, καί μέσα στήν πόλη καί ἔξω στά χωριά, μαθαίνει τήν Ὀρθοδοξία.

Τά πρῶτα ἱεραποστολικά βήματα ἔγιναν σέ αὐτή τήν περιοχή ἀπό τόν Γεώργιο καί πολύ σύντομα, Θεοῦ θέλοντος, θά χειροτονηθεῖ Ἱερέας, γιά νά μπορεῖ καί μέσα ἀπό τό Ἱερό Θυσιαστήριο νά διακονεῖ τόν λαό τοῦ Θεοῦ. Ὁ ζῆλος τοῦ Γεωργίου στό θέμα τῶν κατηχήσεων εἶναι μεγάλος, ἀλλά μεγάλη ἐπίσης εἶναι καί ἡ ἀγάπη του γιά τίς ἀκολουθίες καί τίς προσευχές. Μᾶς ἔλεγε συχνά, καί τό πίστευε, ὅτι οἱ προσευχές τῶν Ὀρθοδόξων, θά φέρουν τόν κόσμο στήν Ἐκκλησία καί γι’ αὐτό πρέπει ἐμεῖς οἱ κατηχητές καί οἱ Ἱερεῖς νά τελοῦμε μέ πολύ ζῆλο τίς Ἱερές Ἀκολουθίες, γιά νά «τραβήξει» τό Ἅγιο Πνεῦμα καί ἄλλους πιστούς στό λιμάνι τῆς Σωτηρίας.

Ὁ Γεώργιος, λοιπόν, συνηθίζει πρωί καί ἀπόγευμα νά προσεύχεται στόν Ναό τελώντας τόν Ὄρθρο, τόν Ἑσπερινό καί τό Ἀπόδειπνο καί τό βράδυ νά κάνει τόν προσωπικό του κανόνα σέ ἕνα δωμάτιο τοῦ σπιτιοῦ του, πού βρίσκεται δίπλα στόν Ναό. Κάθε βράδυ, 12:00 μέ 2:00, ξυπνᾶ καί ἀρχίζει τόν κανόνα του μέ ψαλμούς, μετάνοιες, κομποσχοίνι κ.λπ. Ἐδῶ θά πρέπει νά σημειώσουμε ὅτι οὔτε ὁ Ναός οὔτε τό σπιτάκι διαθέτουν ἠλεκτρικό ρεῦμα.

Λίγες ἡμέρες πρίν τόν πλησίασε ἕνας γείτονάς του, πού δέν εἶχε καμία σχέση μέ τήν Ὀρθοδοξία, οὔτε γνώριζε μέχρι τότε τήν Ἐκκλησία μας. Πιάνει, λοιπόν, τόν Γεώργιο καί μέ σιγουριά καί χαρά τοῦ λέει: «Καί ἐγώ καί ἡ οἰκογένειά μου θέλουμε νά βαπτιστοῦμε σέ αὐτήν τήν Ἐκκλησία, γιατί ἐδῶ βρίσκεται ἡ Ἀλήθεια καί ἐσεῖς ἔχετε τήν ἀληθινή Πίστη».  «Μά πῶς ἔτσι ξαφνικά», τόν ρωτάει ὁ Γεώργιος; Καί ἐκεῖνος τοῦ διηγήθηκε τά παρακάτω: «Eἶμαι γείτονάς σου καί ἡ δουλειά μου εἶναι νά κάνω βραδινές περιπολίες καί νά ἐλέγχω τούς φρουρούς πού δουλεύουν γιά τήν ἑταιρία μας, ἄν βρίσκονται στίς θέσεις τους. Κάθε βράδυ στίς 12:00 πιάνω δουλειά καί μάλιστα σέ ἀκούω πού προσεύχεσαι λίγο πρίν ξεκινήσω. Ἔρχεται αὐτοκίνητο τῆς ἑταιρίας μας μέ ὁδηγό, μέ παίρνει καί φεύγουμε.

Τίς προάλλες τήν ὥρα αὐτή, πού ἐσύ προσευχόσουν, καί ἐγώ καί ὁ ὁδηγός μου εἴδαμε ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία καί τό σπίτι σου νά εἶναι λουσμένα μέσα στό φῶς! Μᾶς ἔκανε πολύ ἐντύπωση καί σταματήσαμε τό αὐτοκίνητο γιά νά δοῦμε καλύτερα, ἀφοῦ γνωρίζουμε ὅτι δέν ἔχετε ἠλεκτρικό ρεῦμα σέ αὐτά τά κτίρια. Τό φῶς αὐτό ἦταν λαμπερό, ὄμορφο καί φυσικό! Τήν ἑπόμενη μέρα ἐπαναλήφθηκε ξανά τό ἴδιο θέαμα, ἀκριβῶς τήν ἴδια ὥρα. Αὐτό δέν μοῦ ἔχει ξανασυμβεῖ ποτέ. Θέλω νά γίνω Ὀρθόδοξος καί ἐγώ καί ἡ οἰκογένειά μου».

Τό θαυμαστό αὐτό γεγονός μᾶς θύμισε ὅτι, πρίν κάποια χρόνια ὅταν χτιζόταν αὐτός ὁ Ναός, ξαφνικά μία μέρα, ἀνάμεσα στούς ἀνυποψίαστους ἐργάτες, ἐμφανίστηκε κάποιος «ἰδιόρρυθμος τρελός ἰθαγενής», στάθηκε στό κέντρο τοῦ Ναοῦ καί ἄρχισε νά μιλᾶ δυνατά καί νά ἀνακοινώνει σέ ὅλους ὅτι «ἐδῶ βρίσκεται ἡ Ἀλήθεια, ἐδῶ βρίσκεται ἡ Σωτηρία!» καί κάποιες ἄγνωστες λεπτομέρειες πού ἐπρόκειτο νά συμβοῦν ὅπως: «Θά ἔρθει αὔριο καί ὁ Ἐπίσκοπός σας, ἀλλά δέν θά σᾶς ἐπισκεφθεῖ ἐδῶ αὐτήν τή φορά» καί ἄλλα τέτοια.

Μέ αὐτά τά θαυμαστά γεγονότα,  ἀδελφοί, καί μέ ἄλλα παρόμοια οἱ μεγάλοι Ἅγιοι καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας μᾶς φανερώνουν ὅτι εἶναι στό πλευρό μας καί μᾶς βοηθοῦν στά διάφορα προβλήματα πού ἀντιμετωπίζουμε σέ αὐτήν τή χώρα.

Οἱ Ἅγιοι μᾶς βοηθοῦν σκανδαλωδῶς. Σπεύδουν, δηλαδή, λύνουν τά προβλήματά μας, μᾶς σκεπάζουν, μᾶς προστατεύουν, εἶναι συνεχῶς δίπλα μας καί μεσιτεύουν στόν Τριαδικό Θεό γιά μᾶς, σεβόμενοι συγχρόνως καί τήν ἐλευθερία μας. Γι’ αὐτό ἐμεῖς τό μόνο πού ἔχουμε νά κάνουμε εἶναι νά προσευχόμαστε σέ αὐτούς, ὥστε νά μεσιτεύουν γιά μᾶς. Νά τούς ἐμπιστευόμαστε τά παιδιά μας, τήν οἰκογένειά μας, τήν πατρίδα μας, τίς Ἱεραποστολές καί ἔτσι θά πετύχουμε νά βγοῦμε ἀπό τά ποικίλα ἀδιέξοδα. Θαυμαστά παραδείγματα σάν τά παραπάνω θά ἔρχονται πάντοτε μπροστά μας, γιά νά μᾶς δείχνουν ὅτι διά τῆς προσευχῆς, τῆς ταπείνωσης καί τῆς σωστῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ θά πετύχουμε τά ποθούμενα.

Μέ ἀγάπη Χριστοῦ

π. Ἑρμόλαος Ἰατροῦ

http://ierapostolos.gr/news_article.php?ID=116
https://ierapostoli.wordpress.com/2017/01/28/orthodox_church_malawi-jan2017_agioskosmas/