Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013
Μία μικρή προσφορά για τους Ορθόδοξους αδελφούς της Ουγκάντας.
Από την "Ορθόδοξη Ιεραποστολή του Μπουσούγκιου στην Ουγκάντα"
Μία ακόμη προσφορά από κάποιον αδελφό μας που ετοίμασε και εκτυπώνει για την Ουγκάντα το "Πάτερ ημών" πάνω σε καλαίσθητα λαβαράκια με σκοπό να κοσμήσουν όλες τις τάξεις των σχολείων της Oρθόδοξης Ιεραποστολής.Τον ευχαριστούμε "από καρδιάς' και ευχόμαστε ο Θεός να τον ανταμείβει με τα πλούσια δώρα της Αγάπης Του.
Μία ακόμη προσφορά από κάποιον αδελφό μας που ετοίμασε και εκτυπώνει για την Ουγκάντα το "Πάτερ ημών" πάνω σε καλαίσθητα λαβαράκια με σκοπό να κοσμήσουν όλες τις τάξεις των σχολείων της Oρθόδοξης Ιεραποστολής.Τον ευχαριστούμε "από καρδιάς' και ευχόμαστε ο Θεός να τον ανταμείβει με τα πλούσια δώρα της Αγάπης Του.
Τρίτη 26 Μαρτίου 2013
Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013
Η συμβολή του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην Εθνεγερσία του 1821
Μετά την αραβική κατάκτηση του 642, οπότε οι Άραβες συνθηκολόγησαν με τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας, η ιστορία του Ελληνισμού στην Αίγυπτο είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το Πατριαρχείο, το οποίο, βάσει προνομίων κατοχυρωμένων με φιρμάνια του κατακτητή, είχε αναλάβει το ρόλο της υπεράσπισης των Ελλήνων κατοίκων της Νειλοχώρας. Στους αιώνες που ακολούθησαν ο άλλοτε περίλαμπρος Θρόνος του Αγίου Μάρκου βρέθηκε συχνά σε κατάσταση έσχατης ένδειας υλικών και ανθρωπίνων πόρων, ποιμαίνοντας ένα διαρκώς μειούμενο πληθυσμιακά, αλλά και πενόμενο σώμα πιστών. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα διεκτραγωδεί ο Εθνεγέρτης Πατριάρχης Θεόφιλος Β΄ στο συγχαρητήριο γράμμα που έστειλε στον Μοχάμετ Άλι στην αρχή της σατραπείας του (1805): "Οι χριστιανοί μου, οι ραγιά φουκαράδες, είναι πολλά ολίγοι, μόλις ευγαίνουν 200 οσπίτια, και αυτοί προσμένουν από εμέ βοήθειαν."
Αν και το Πατριαρχείο στερούνταν μέσων υλικής συνδρομής, προσήλθε από άποψη εθνική και θρησκευτική αρωγός στην Επανάσταση του 1821 με πρωτοστάτη τον Πατριάρχη Θεόφιλο, ο οποίος, με τα λόγια, τις πράξεις και την αυτοθυσία του, αναδείχθηκε σ' έναν εκ των μοχλών της Εθνεγερσίας, μαζί με τον Πατριάρχη Κων/λεως Γρηγόριο Ε΄ και τον Παλαιών Πατρών Γερμανό. Οι Πατριαρχικοί Κώδικες φανερώνουν άνθρωπο ανήσυχο και ταξιδιώτη ακάμαντο, με βαθιά πίστη ότι έφθανε το πλήρωμα του χρόνου για την αποτίναξη του ζυγού της δουλείας. Μάλιστα ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αποκαλούσε τον Θεόφιλο κλέος των Πατριαρχών, δόξα του Γένους και στήριγμα της Ελλάδας. Τα πρώτα δείγματα της εθνικής του δράσης ανιχνεύονται ήδη πριν από την ανάρρηση του στον Πατριαρχικό Θρόνο, όταν, επί γαλλικής κατοχής, ως Επίτροπος του Πατριάρχη Παρθενίου Β΄, υπερασπίστηκε σθεναρά το ποίμνιο του κι έπεισε το Ναπολέοντα να μη φορολογήσει τους Έλληνες και να ακυρώσει τη σχεδιαζόμενη κατεδάφιση της Μονής του Αγίου Σάββα.
Στη γενέτειρα του Πάτμο μυείται στη Φιλική Εταιρεία και αφιερώνεται στον ιερό σκοπό ως ανώτερος βαθμούχος της, μη διστάζοντας να ζωστεί με φυσιγγιοθήκη και σπαθί, όταν οι περιστάσεις το επέβαλλαν. Χωρίς να παραιτηθεί ή να αναφέρει τίποτα για τα σχέδια του, αναχωρεί ανεπιστρεπτί από την Αλεξάνδρεια για την Πάτμο τον Αύγουστο του 1818. Με τη βοήθεια των Κων/νου Τοσίτσα και Αθανασίου Καζούλη πετυχαίνει την επίσημη αναγνώριση από τον Μοχάμετ Άλι του Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου, κληρικού έμπιστου και μυημένου στη Φιλική Εταιρεία, ως Βεκίλη (αντιπροσώπου) κατά την απουσία του. Με τις συστάσεις του Πατριάρχη Θεόφιλου και τη συνδρομή του Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου, άρχισε το 1820 από απεσταλμένους της Φιλικής Εταιρείας με μυστικότητα η κατήχηση και στρατολόγηση των Ελλήνων του Καίρου, στα Παλαιά Πατριαρχεία του Αγίου Μάρκου της Συνοικίας των Ρωμαίων, και των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας, στη Μονή του Αγίου Σάββα, της οποίας ο ηγούμενος ήταν επίσης μυημένος. Την ίδια στιγμή τα ραγιάδικα καίκια μετέφεραν, κάτω από τη μύτη των Αιγυπτίων, πολεμοφόδια μαζί με τα εμπορεύματα.
Η κήρυξη της Επανάστασης έγινε γνωστή στην Αλεξάνδρεια την 31η Μαρτίου 1821 από Μωραίτη καραβοκύρη, ο οποίος έφθασε με φορτίο για λογαριασμό των Αδελφών Τοσίτσα από τη Μεθώνη. Στο σπίτι των Τοσίτσα, στην οδό Γαλλίας 37, μαζεύτηκαν την 4η Απριλίου οι Φιλικοί της Αλεξάνδρειας για να συσκεφθούν με ποιό τρόπο να βοηθήσουν τους επαναστατημένους. Το παρόν έδωσε και ο Πατριαρχικός Επίτροπος, ευλογώντας τον Αγώνα, ενώ μυστικά μηνύματα εστάλησαν στους Έλληνες Ραχιτίου, Δαμιέττας και Καίρου. Έλληνες πρόκριτοι συγκέντρωσαν 14.000 τάλληρα υπέρ των Επαναστατών και Έλληνες στρατιώτες αποσκίρτησαν από τον στρατό του Μοχάμετ Άλι και προσέτρεξαν προς βοήθεια στο Μωριά. Υπό την πίεση του Μοχάμετ Άλι, ο Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος αναγκάζεται να εκδώσει εγκυκλίους, αποτρεπτικές δράσεων φιλικών προς την Επανάσταση, χλιαρού όμως χαρακτήρα.
Την ίδια ώρα ο Πατριάρχης Θεόφιλος ευλογεί την Επανάσταση στην Πάτμο και με πατρικές υποθήκες και παραινέσεις εμψυχώνει δι' επιστολών τους Επαναστάτες σε διάφορα σημεία της Ελλάδας. Καλείται να λάβει μέρος στις εργασίες της Α΄ Εθνοσυνέλευσης και, παρά το γεγονός ότι υπέφερε από ποδάγρα, δεν διστάζει να επιβιβαστεί επανειλημμένα σε πλοία του ελληνικού στόλου, εμψυχώνοντας τους ναύτες, ξορκίζοντας τις αναφυόμενες έριδες και συστήνοντας ομόνοια μεταξύ των ηγετών του Αγώνα. Παράλληλα δεν λησμονεί το ποίμνιο του και δραστηριοποιείται για τη συγκέντρωση πόρων προκειμένου να ανακουφιστούν οι εισρέοντες στην Αίγυπτο πρόσφυγες και να απελευθερωθούν οι αιχμάλωτοι από τα σκλαβοπάζαρα.
Η φιλόπατρις δραστηριότητα του Θεόφιλου προκάλεσε την αντίδραση του Μοχάμετ Άλι, ο οποίος ήδη είχε τις υποψίες του λόγω της μακράς απουσίας του Θεόφιλου από το Θρόνο του. Στην πρόσκληση του να επιστρέψει με την υπόσχεση να ξεχαστεί το παρελθόν, ο Θεόφιλος επικαλείται τεχνηέντως λόγους υγείας. Τα περιθώρια όμως προβολής δικαιολογιών στένεψαν επικίνδυνα, όταν στις 10 Αυγούστου 1825 ο Κανάρης πραγματοποίησε τολμηρή επιδρομή εναντίον του σταθμεύοντος στην Αλεξάνδρεια Τουρκοαιγυπτιακού στόλου των 360 μπρικιών και των 2000 κανονιών. Μάρτυς της επιδρομής από τα ανάκτορα του Ρας Ελ Τιν υπήρξε ο ίδιος ο Μοχάμετ Άλι, ο οποίος όχι μόνο διέταξε την καταδίωξη του τολμηρού Ψαριανού, αλλά και απαίτησε, μέσω του κεχαγιά του στην Υψηλή Πύλη, την παύση του Θεόφιλου με την κατηγορία της ανάπτυξης επαναστατικής δραστηριότητας στην Ελλάδα.
Ο Θεόφιλος παύεται στις 14 Οκτωβρίου 1825. Ακόμα όμως και μετά την έλευση του διαδόχου του, Πατριάρχη Ιεροθέου, κλήρος και λαός διατηρούν μαζί του σχέσεις επιστολικές. Επί Ιεροθέου και συγκεκριμένα μετά την πτώση του Μεσολογγίου και το ξερίζωμα του Μωριά, γέμισαν τα αιγυπτιακά σκλαβοπάζαρα με Έλληνες αιχμαλώτους και οι εύπορες οικογένειες, ιδιαίτερα δε αυτές των αυλικών του Μοχάμετ Άλι, είχαν αποκτήσει Έλληνες σκλάβους. Μάλιστα ο νεαρός Ρουμελιώτης Γαλανός, που δόθηκε στον Σαίτ Πασά και πήρε το όνομα Ζουλφικάρ, έγινε Υπουργός και Αυλάρχης. Απόγονος του υπήρξε η πρώτη σύζυγος του βασιλιά Φαρούκ με το ίδιο όνομα. Στο Δέλτα του Νείλου η Μωραλία κατοικήθηκε από απογόνους Μωραϊτών αιχμαλώτων. Στα αρχεία του Πατριαρχείου επιστολές φανερώνουν τον αγώνα που κατέβαλαν τόσο η Αλεξανδρινή Εκκλησία, όσο και οι Έλληνες της Αιγύπτου για την εξαγορά και παλιννόστηση των Ελλήνων δούλων. Η Μονή του Αγίου Σάββα λειτούργησε μέχρι το 1830 ως σταθμός σύντομης παραμονής, πριν από την απόδοση τους στην Ελλάδα, όσων Ελλήνων γλίτωσαν τη δουλεία και τον εξισλαμισμό. Η διαδικασία ήταν χρονοβόρα και οδυνηρή, απαγορευτική όμως για όσες γυναίκες είχαν ήδη εγκλειστεί σε χαρέμια.
Ο Πατριάρχης Θεόφιλος πέθανε στις αρχές του 1833 στη Μονή της Πάτμου. Δεν πρόλαβε να μάθει το χαρμόσυνο νέο του διορισμού του Μιχαήλ Τοσίτσα ως πρώτου Γενικού Προξένου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια. Σε ατμόσφαιρα φορτισμένη συγκινησιακά έγινε η έπαρση της ελληνικής σημαίας στη ταράτσα της οικίας Τοσίτσα, εκεί όπου δώδεκα χρόνια πριν είχε φθάσει η είδηση του ξεσηκωμού. Πολλοί Έλληνες της Αλεξάνδρειας γονυπετείς έκλαιγαν και ασπάζονταν τη σημαία.
Με αφορμή την ιστορική σειρά του τηλεοπτικού σταθμού Σκάι «1821», το παζλ της ιστορικής μνήμης ανακατεύεται και επανασυναρμολογείται. Χωρίς θεωρητικές αγκυλώσεις και αφοριστικές προσεγγίσεις, είναι καιρός να αντιληφθούμε ότι η ιστορική μνήμη, ως η πρώτη ύλη για τη διαμόρφωση της εθνικής μας ιδιοπροσωπίας, δεν αποτελεί έπαθλο, το οποίο, οικειοποιούμενο ή απωλεσθέν, θα αναδείξει τους νικητές ή τους χαμένους στο πεδίο ενός ακήρυχτου ιδεολογικού πολέμου. Αντιθέτως, η ιστορική μνήμη, ως η νοητή αδιάσπαστη γραμμή που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, ως η νοητή ακένωτη δεξαμενή ηθικής και πνευματικής δύναμης, ως η νοητή αβύθιστη κιβωτός που περιλαμβάνει τα βιώματα και τις γνώσεις του παρελθόντος σε όλους τους τομείς, πρέπει να προσεγγιστεί με διάθεση ουσιαστικής σύνθεσης όλων των διαχρονικών όψεων της εθνικής μας ύπαρξης, χωρίς αποκλεισμούς και στερεότυπα, ώστε η ιστορική μας συνέχεια να είναι αφενός μεν αντάξια των ένδοξων στιγμών του παρελθόντος, αφετέρου δε απαλλαγμένη από τα στίγματα των αδυναμιών και των ελαττωμάτων μας.
Αν και το Πατριαρχείο στερούνταν μέσων υλικής συνδρομής, προσήλθε από άποψη εθνική και θρησκευτική αρωγός στην Επανάσταση του 1821 με πρωτοστάτη τον Πατριάρχη Θεόφιλο, ο οποίος, με τα λόγια, τις πράξεις και την αυτοθυσία του, αναδείχθηκε σ' έναν εκ των μοχλών της Εθνεγερσίας, μαζί με τον Πατριάρχη Κων/λεως Γρηγόριο Ε΄ και τον Παλαιών Πατρών Γερμανό. Οι Πατριαρχικοί Κώδικες φανερώνουν άνθρωπο ανήσυχο και ταξιδιώτη ακάμαντο, με βαθιά πίστη ότι έφθανε το πλήρωμα του χρόνου για την αποτίναξη του ζυγού της δουλείας. Μάλιστα ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αποκαλούσε τον Θεόφιλο κλέος των Πατριαρχών, δόξα του Γένους και στήριγμα της Ελλάδας. Τα πρώτα δείγματα της εθνικής του δράσης ανιχνεύονται ήδη πριν από την ανάρρηση του στον Πατριαρχικό Θρόνο, όταν, επί γαλλικής κατοχής, ως Επίτροπος του Πατριάρχη Παρθενίου Β΄, υπερασπίστηκε σθεναρά το ποίμνιο του κι έπεισε το Ναπολέοντα να μη φορολογήσει τους Έλληνες και να ακυρώσει τη σχεδιαζόμενη κατεδάφιση της Μονής του Αγίου Σάββα.
Στη γενέτειρα του Πάτμο μυείται στη Φιλική Εταιρεία και αφιερώνεται στον ιερό σκοπό ως ανώτερος βαθμούχος της, μη διστάζοντας να ζωστεί με φυσιγγιοθήκη και σπαθί, όταν οι περιστάσεις το επέβαλλαν. Χωρίς να παραιτηθεί ή να αναφέρει τίποτα για τα σχέδια του, αναχωρεί ανεπιστρεπτί από την Αλεξάνδρεια για την Πάτμο τον Αύγουστο του 1818. Με τη βοήθεια των Κων/νου Τοσίτσα και Αθανασίου Καζούλη πετυχαίνει την επίσημη αναγνώριση από τον Μοχάμετ Άλι του Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου, κληρικού έμπιστου και μυημένου στη Φιλική Εταιρεία, ως Βεκίλη (αντιπροσώπου) κατά την απουσία του. Με τις συστάσεις του Πατριάρχη Θεόφιλου και τη συνδρομή του Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου, άρχισε το 1820 από απεσταλμένους της Φιλικής Εταιρείας με μυστικότητα η κατήχηση και στρατολόγηση των Ελλήνων του Καίρου, στα Παλαιά Πατριαρχεία του Αγίου Μάρκου της Συνοικίας των Ρωμαίων, και των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας, στη Μονή του Αγίου Σάββα, της οποίας ο ηγούμενος ήταν επίσης μυημένος. Την ίδια στιγμή τα ραγιάδικα καίκια μετέφεραν, κάτω από τη μύτη των Αιγυπτίων, πολεμοφόδια μαζί με τα εμπορεύματα.
Η κήρυξη της Επανάστασης έγινε γνωστή στην Αλεξάνδρεια την 31η Μαρτίου 1821 από Μωραίτη καραβοκύρη, ο οποίος έφθασε με φορτίο για λογαριασμό των Αδελφών Τοσίτσα από τη Μεθώνη. Στο σπίτι των Τοσίτσα, στην οδό Γαλλίας 37, μαζεύτηκαν την 4η Απριλίου οι Φιλικοί της Αλεξάνδρειας για να συσκεφθούν με ποιό τρόπο να βοηθήσουν τους επαναστατημένους. Το παρόν έδωσε και ο Πατριαρχικός Επίτροπος, ευλογώντας τον Αγώνα, ενώ μυστικά μηνύματα εστάλησαν στους Έλληνες Ραχιτίου, Δαμιέττας και Καίρου. Έλληνες πρόκριτοι συγκέντρωσαν 14.000 τάλληρα υπέρ των Επαναστατών και Έλληνες στρατιώτες αποσκίρτησαν από τον στρατό του Μοχάμετ Άλι και προσέτρεξαν προς βοήθεια στο Μωριά. Υπό την πίεση του Μοχάμετ Άλι, ο Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος αναγκάζεται να εκδώσει εγκυκλίους, αποτρεπτικές δράσεων φιλικών προς την Επανάσταση, χλιαρού όμως χαρακτήρα.
Την ίδια ώρα ο Πατριάρχης Θεόφιλος ευλογεί την Επανάσταση στην Πάτμο και με πατρικές υποθήκες και παραινέσεις εμψυχώνει δι' επιστολών τους Επαναστάτες σε διάφορα σημεία της Ελλάδας. Καλείται να λάβει μέρος στις εργασίες της Α΄ Εθνοσυνέλευσης και, παρά το γεγονός ότι υπέφερε από ποδάγρα, δεν διστάζει να επιβιβαστεί επανειλημμένα σε πλοία του ελληνικού στόλου, εμψυχώνοντας τους ναύτες, ξορκίζοντας τις αναφυόμενες έριδες και συστήνοντας ομόνοια μεταξύ των ηγετών του Αγώνα. Παράλληλα δεν λησμονεί το ποίμνιο του και δραστηριοποιείται για τη συγκέντρωση πόρων προκειμένου να ανακουφιστούν οι εισρέοντες στην Αίγυπτο πρόσφυγες και να απελευθερωθούν οι αιχμάλωτοι από τα σκλαβοπάζαρα.
Η φιλόπατρις δραστηριότητα του Θεόφιλου προκάλεσε την αντίδραση του Μοχάμετ Άλι, ο οποίος ήδη είχε τις υποψίες του λόγω της μακράς απουσίας του Θεόφιλου από το Θρόνο του. Στην πρόσκληση του να επιστρέψει με την υπόσχεση να ξεχαστεί το παρελθόν, ο Θεόφιλος επικαλείται τεχνηέντως λόγους υγείας. Τα περιθώρια όμως προβολής δικαιολογιών στένεψαν επικίνδυνα, όταν στις 10 Αυγούστου 1825 ο Κανάρης πραγματοποίησε τολμηρή επιδρομή εναντίον του σταθμεύοντος στην Αλεξάνδρεια Τουρκοαιγυπτιακού στόλου των 360 μπρικιών και των 2000 κανονιών. Μάρτυς της επιδρομής από τα ανάκτορα του Ρας Ελ Τιν υπήρξε ο ίδιος ο Μοχάμετ Άλι, ο οποίος όχι μόνο διέταξε την καταδίωξη του τολμηρού Ψαριανού, αλλά και απαίτησε, μέσω του κεχαγιά του στην Υψηλή Πύλη, την παύση του Θεόφιλου με την κατηγορία της ανάπτυξης επαναστατικής δραστηριότητας στην Ελλάδα.
Ο Θεόφιλος παύεται στις 14 Οκτωβρίου 1825. Ακόμα όμως και μετά την έλευση του διαδόχου του, Πατριάρχη Ιεροθέου, κλήρος και λαός διατηρούν μαζί του σχέσεις επιστολικές. Επί Ιεροθέου και συγκεκριμένα μετά την πτώση του Μεσολογγίου και το ξερίζωμα του Μωριά, γέμισαν τα αιγυπτιακά σκλαβοπάζαρα με Έλληνες αιχμαλώτους και οι εύπορες οικογένειες, ιδιαίτερα δε αυτές των αυλικών του Μοχάμετ Άλι, είχαν αποκτήσει Έλληνες σκλάβους. Μάλιστα ο νεαρός Ρουμελιώτης Γαλανός, που δόθηκε στον Σαίτ Πασά και πήρε το όνομα Ζουλφικάρ, έγινε Υπουργός και Αυλάρχης. Απόγονος του υπήρξε η πρώτη σύζυγος του βασιλιά Φαρούκ με το ίδιο όνομα. Στο Δέλτα του Νείλου η Μωραλία κατοικήθηκε από απογόνους Μωραϊτών αιχμαλώτων. Στα αρχεία του Πατριαρχείου επιστολές φανερώνουν τον αγώνα που κατέβαλαν τόσο η Αλεξανδρινή Εκκλησία, όσο και οι Έλληνες της Αιγύπτου για την εξαγορά και παλιννόστηση των Ελλήνων δούλων. Η Μονή του Αγίου Σάββα λειτούργησε μέχρι το 1830 ως σταθμός σύντομης παραμονής, πριν από την απόδοση τους στην Ελλάδα, όσων Ελλήνων γλίτωσαν τη δουλεία και τον εξισλαμισμό. Η διαδικασία ήταν χρονοβόρα και οδυνηρή, απαγορευτική όμως για όσες γυναίκες είχαν ήδη εγκλειστεί σε χαρέμια.
Ο Πατριάρχης Θεόφιλος πέθανε στις αρχές του 1833 στη Μονή της Πάτμου. Δεν πρόλαβε να μάθει το χαρμόσυνο νέο του διορισμού του Μιχαήλ Τοσίτσα ως πρώτου Γενικού Προξένου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια. Σε ατμόσφαιρα φορτισμένη συγκινησιακά έγινε η έπαρση της ελληνικής σημαίας στη ταράτσα της οικίας Τοσίτσα, εκεί όπου δώδεκα χρόνια πριν είχε φθάσει η είδηση του ξεσηκωμού. Πολλοί Έλληνες της Αλεξάνδρειας γονυπετείς έκλαιγαν και ασπάζονταν τη σημαία.
Με αφορμή την ιστορική σειρά του τηλεοπτικού σταθμού Σκάι «1821», το παζλ της ιστορικής μνήμης ανακατεύεται και επανασυναρμολογείται. Χωρίς θεωρητικές αγκυλώσεις και αφοριστικές προσεγγίσεις, είναι καιρός να αντιληφθούμε ότι η ιστορική μνήμη, ως η πρώτη ύλη για τη διαμόρφωση της εθνικής μας ιδιοπροσωπίας, δεν αποτελεί έπαθλο, το οποίο, οικειοποιούμενο ή απωλεσθέν, θα αναδείξει τους νικητές ή τους χαμένους στο πεδίο ενός ακήρυχτου ιδεολογικού πολέμου. Αντιθέτως, η ιστορική μνήμη, ως η νοητή αδιάσπαστη γραμμή που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, ως η νοητή ακένωτη δεξαμενή ηθικής και πνευματικής δύναμης, ως η νοητή αβύθιστη κιβωτός που περιλαμβάνει τα βιώματα και τις γνώσεις του παρελθόντος σε όλους τους τομείς, πρέπει να προσεγγιστεί με διάθεση ουσιαστικής σύνθεσης όλων των διαχρονικών όψεων της εθνικής μας ύπαρξης, χωρίς αποκλεισμούς και στερεότυπα, ώστε η ιστορική μας συνέχεια να είναι αφενός μεν αντάξια των ένδοξων στιγμών του παρελθόντος, αφετέρου δε απαλλαγμένη από τα στίγματα των αδυναμιών και των ελαττωμάτων μας.
Εικόνες από την Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Αφρική... Σύντομη ιστορική αναδρομή
Όπου υπάρχουν Ορθόδοξοι...
Πατριαρχείο- Αλεξάνδρεια 2009
http://ierapostoli.wordpress.com/2009/03/11/sunday_orthodoxy_alexandria/
Ουγκάντα 2011
http://ierapostoli.wordpress.com/2011/03/15/uganda_monastery/
Μοζαμβίκη 2012
http://anavaseis.blogspot.gr/2012/03/2012_08.html
Μπουρούντι 2012
http://orthodoxbr.blogspot.gr/
Γκάνα 2013
http://orthodoxghana.blogspot.gr/2013/03/sunday-of-orthodoxy-in-accra.html
Πατριαρχείο- Αλεξάνδρεια 2009
http://ierapostoli.wordpress.com/2009/03/11/sunday_orthodoxy_alexandria/
Ουγκάντα 2011
http://ierapostoli.wordpress.com/2011/03/15/uganda_monastery/
Μοζαμβίκη 2012
http://anavaseis.blogspot.gr/2012/03/2012_08.html
Μπουρούντι 2012
http://orthodoxbr.blogspot.gr/
Γκάνα 2013
http://orthodoxghana.blogspot.gr/2013/03/sunday-of-orthodoxy-in-accra.html
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΚΚΡΑ... SUNDAY OF ORTHODOXY IN ACCRA
Οι πρώτες εικόνες από την Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Αφρική... (24 Μαρτίου 2013)
Κυριακή 24 Μαρτίου 2013
Η «μάμα Νίνα» είναι μια χαρούμενη, υπερδραστήρια συνταξιούχος φιλόλογος από τη Σκιάθο που έχει αφιερώσει τη ζωή της στην ιεραποστολή της Αφρικής...
Ο Σαμ, χτυπημένος από το AIDS που δηλητηρίασε το τρυφερό κορμάκι του, ξεψύχησε στα χέρια της «μάμα Νίνα», ο αρχιεπίσκοπος Κένυας κ. Μακάριος δεν εκφωνεί τις ομιλίες του αν δεν τις διορθώσει η «μάμα Νίνα» και στο οικοτροφείο της μητρόπολης στο Ναϊρόμπι οι ιεροσπουδαστές χορεύουν συρτάκι χάρη στη «μάμα Νίνα».
Η «μάμα Νίνα» είναι μια χαρούμενη, υπερδραστήρια συνταξιούχος φιλόλογος από τη Σκιάθο που έχει αφιερώσει τη ζωή της στην ιεραποστολή της Αφρικής. Διδάσκει ελληνικά σε Αφρικανούς ιεροσπουδαστές, φροντίζει μικρά παιδιά στα πέντε ορφανοτροφεία της Μητρόπολης Κένυας, επιμελείται τους λόγους και την αλληλογραφία του μητροπολίτη κ. Μακάριου.
Η Συραϊνώ Κορωνιού-Διονυσίου περνάει τους περισσότερους μήνες του χρόνου στο Ναϊρόμπι, όπου πήγε για πρώτη φορά πριν από δέκα χρόνια, όταν έχασε τον σύζυγό της, γνωστό μικροβιολόγο στον Βόλο, Μιχάλη Διονυσίου, και αποφάσισε να αφοσιωθεί στην προσφορά προς τα παιδιά της Αφρικής. Στην αρχή όλοι την κοίταζαν περίεργα, η ίδια δεν πτοήθηκε, βοηθούσε όπου υπήρχε ανάγκη και σήμερα είναι σχεδόν αναπόσπαστο μέλος της μητρόπολης και της κοινότητας.
«Το πρωί διδάσκω ελληνικά στους ιεροσπουδαστές της μητρόπολης, παράλληλα τους μαθαίνω ελληνικά τραγούδια και χορούς. Εχω την ευθύνη για όλη την αλληλογραφία του μητροπολίτη κ. Μακάριου, του διορθώνω τα κείμενα για τα βιβλία του, επιμελούμαι τους λόγους του. Ολοι με ρωτούν αν πληρώνομαι. Η πιο μεγάλη αμοιβή για μένα είναι το χαμόγελο των παιδιών, το ''ευχαριστώ'' των μεγάλων, η ικανοποίηση των συναδέλφων» λέει στο «Εθνος» η κ. Κορωνιού, που βρίσκεται αυτές τις μέρες στη Σκιάθο και μίλησε με θέμα «Ταξίδια στη θάλασσα των ψυχών», σε εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου «Η Σκιάθος».
Οι καλύτερες μέρες της είναι όταν πηγαίνει στο Νιέρι, περίπου 2 ώρες από το Ναϊρόμπι. Εκεί, ένα παλιό ορθόδοξο μοναστήρι μετατράπηκε σε ορφανοτροφείο με χρηματοδότηση εύπορων Κυπρίων και φιλοξενεί εκατοντάδες παιδιά, πολλά από τα οποία έχουν προσβληθεί από AIDS.
Η Σ. Κορωνιού-Διονυσίου σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας και ως φοιτήτρια έκανε μαθήματα ελληνικών στα 11 παιδιά του πρέσβη του Κονγκό. «Τα ματάκια των παιδιών εκείνων με συγκλόνιζαν, μου φαίνονταν τόσο καθαρά, και από τότε έλεγα πως κάποια μέρα θα διδάξω στα παιδιά της Αφρικής» μας λέει. Η τύχη τα έφερε να πάει στην Αφρική και να διδάξει στο Αβερώφειο Γυμνάσιο-Λύκειο της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο (είχε προηγηθεί προϋπηρεσία σε σχολεία της Βαυαρίας) και όταν βγήκε στη σύνταξη επέστρεψε για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΟ 7ΧΡΟΝΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΑΠΟ AIDS
Ο μικρός Σαμ πέθανε στην αγκαλιά μου...
H περίπτωση του μικρού Σαμ τη συγκλόνισε και ακόμη και σήμερα, 3,5 χρόνια μετά τον χαμό του, δεν το έχει ξεπεράσει.
Ο Σαμ έχασε τη μητέρα του από AIDS, ο ίδιος και η αδερφή του είχαν επίσης διαγνωστεί με τον ιό. Ο αλκοολικός πατέρας του τον ξυλοκοπούσε καθημερινά, στα 5 του χρόνια ο Σαμ έφυγε από το σπίτι και ζούσε σε μια υπαίθρια... τουαλέτα στο Ναϊρόμπι. Εκεί τον εντόπισαν καθολικές καλόγριες και τον οδήγησαν στο ορφανοτροφείο του Νιέρι.
«Τις πρώτες μέρες, όταν φωνάζαμε το όνομά του έτρεχε να κρυφτεί, νόμιζε ότι θα τον χτυπούσαμε. Σιγά σιγά ξεθάρρεψε και δεθήκαμε σαν μάνα με γιο. ''Μητέρα'' με φώναζε, αλλά η ασθένεια είχε ύπουλα σχέδια. Στα 7 του χρόνια αρρώστησε. Εμφάνισε ένα ''σάρκωμα καπόζι'' κάτω από το δεξί του χέρι, οι γιατροί ακρωτηρίασαν το χέρι του και μετά προσβλήθηκε από πνευμονία», μας είπε βουρκωμένη η κ. Κορωνιού.
Τον Οκτώβριο του 2009 η «μάμα Νίνα» ήταν στη Σκιάθο για να τακτοποιήσει κάποιες φορολογικές εκκρεμότητες και ο 11χρονος Σαμ χαροπάλευε, στο νοσοκομείο φώναζε συνέχεια το όνομά της. Τα μέλη της μητρόπολης την ενημέρωσαν και χωρίς να το σκεφτεί πήρε το πρώτο αεροπλάνο και βρέθηκε κοντά του. Ο πιτσιρικάς την αναγνώρισε, της ζήτησε νερό, της χαμογέλαγε, την προσφώνησε «μάμα» και πέθανε στην αγκαλιά της. «Δεν το έχω ξεπεράσει και δεν ξέρω αν θα το ξεπεράσω ποτέ», λέει.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ
http://www.e-go.gr/news/article.asp?catid=17826&subid=2&pubid=129318487
Η «μάμα Νίνα» είναι μια χαρούμενη, υπερδραστήρια συνταξιούχος φιλόλογος από τη Σκιάθο που έχει αφιερώσει τη ζωή της στην ιεραποστολή της Αφρικής. Διδάσκει ελληνικά σε Αφρικανούς ιεροσπουδαστές, φροντίζει μικρά παιδιά στα πέντε ορφανοτροφεία της Μητρόπολης Κένυας, επιμελείται τους λόγους και την αλληλογραφία του μητροπολίτη κ. Μακάριου.
Η Συραϊνώ Κορωνιού-Διονυσίου περνάει τους περισσότερους μήνες του χρόνου στο Ναϊρόμπι, όπου πήγε για πρώτη φορά πριν από δέκα χρόνια, όταν έχασε τον σύζυγό της, γνωστό μικροβιολόγο στον Βόλο, Μιχάλη Διονυσίου, και αποφάσισε να αφοσιωθεί στην προσφορά προς τα παιδιά της Αφρικής. Στην αρχή όλοι την κοίταζαν περίεργα, η ίδια δεν πτοήθηκε, βοηθούσε όπου υπήρχε ανάγκη και σήμερα είναι σχεδόν αναπόσπαστο μέλος της μητρόπολης και της κοινότητας.
«Το πρωί διδάσκω ελληνικά στους ιεροσπουδαστές της μητρόπολης, παράλληλα τους μαθαίνω ελληνικά τραγούδια και χορούς. Εχω την ευθύνη για όλη την αλληλογραφία του μητροπολίτη κ. Μακάριου, του διορθώνω τα κείμενα για τα βιβλία του, επιμελούμαι τους λόγους του. Ολοι με ρωτούν αν πληρώνομαι. Η πιο μεγάλη αμοιβή για μένα είναι το χαμόγελο των παιδιών, το ''ευχαριστώ'' των μεγάλων, η ικανοποίηση των συναδέλφων» λέει στο «Εθνος» η κ. Κορωνιού, που βρίσκεται αυτές τις μέρες στη Σκιάθο και μίλησε με θέμα «Ταξίδια στη θάλασσα των ψυχών», σε εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου «Η Σκιάθος».
Οι καλύτερες μέρες της είναι όταν πηγαίνει στο Νιέρι, περίπου 2 ώρες από το Ναϊρόμπι. Εκεί, ένα παλιό ορθόδοξο μοναστήρι μετατράπηκε σε ορφανοτροφείο με χρηματοδότηση εύπορων Κυπρίων και φιλοξενεί εκατοντάδες παιδιά, πολλά από τα οποία έχουν προσβληθεί από AIDS.
Η Σ. Κορωνιού-Διονυσίου σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας και ως φοιτήτρια έκανε μαθήματα ελληνικών στα 11 παιδιά του πρέσβη του Κονγκό. «Τα ματάκια των παιδιών εκείνων με συγκλόνιζαν, μου φαίνονταν τόσο καθαρά, και από τότε έλεγα πως κάποια μέρα θα διδάξω στα παιδιά της Αφρικής» μας λέει. Η τύχη τα έφερε να πάει στην Αφρική και να διδάξει στο Αβερώφειο Γυμνάσιο-Λύκειο της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο (είχε προηγηθεί προϋπηρεσία σε σχολεία της Βαυαρίας) και όταν βγήκε στη σύνταξη επέστρεψε για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΟ 7ΧΡΟΝΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΑΠΟ AIDS
Ο μικρός Σαμ πέθανε στην αγκαλιά μου...
H περίπτωση του μικρού Σαμ τη συγκλόνισε και ακόμη και σήμερα, 3,5 χρόνια μετά τον χαμό του, δεν το έχει ξεπεράσει.
Ο Σαμ έχασε τη μητέρα του από AIDS, ο ίδιος και η αδερφή του είχαν επίσης διαγνωστεί με τον ιό. Ο αλκοολικός πατέρας του τον ξυλοκοπούσε καθημερινά, στα 5 του χρόνια ο Σαμ έφυγε από το σπίτι και ζούσε σε μια υπαίθρια... τουαλέτα στο Ναϊρόμπι. Εκεί τον εντόπισαν καθολικές καλόγριες και τον οδήγησαν στο ορφανοτροφείο του Νιέρι.
«Τις πρώτες μέρες, όταν φωνάζαμε το όνομά του έτρεχε να κρυφτεί, νόμιζε ότι θα τον χτυπούσαμε. Σιγά σιγά ξεθάρρεψε και δεθήκαμε σαν μάνα με γιο. ''Μητέρα'' με φώναζε, αλλά η ασθένεια είχε ύπουλα σχέδια. Στα 7 του χρόνια αρρώστησε. Εμφάνισε ένα ''σάρκωμα καπόζι'' κάτω από το δεξί του χέρι, οι γιατροί ακρωτηρίασαν το χέρι του και μετά προσβλήθηκε από πνευμονία», μας είπε βουρκωμένη η κ. Κορωνιού.
Τον Οκτώβριο του 2009 η «μάμα Νίνα» ήταν στη Σκιάθο για να τακτοποιήσει κάποιες φορολογικές εκκρεμότητες και ο 11χρονος Σαμ χαροπάλευε, στο νοσοκομείο φώναζε συνέχεια το όνομά της. Τα μέλη της μητρόπολης την ενημέρωσαν και χωρίς να το σκεφτεί πήρε το πρώτο αεροπλάνο και βρέθηκε κοντά του. Ο πιτσιρικάς την αναγνώρισε, της ζήτησε νερό, της χαμογέλαγε, την προσφώνησε «μάμα» και πέθανε στην αγκαλιά της. «Δεν το έχω ξεπεράσει και δεν ξέρω αν θα το ξεπεράσω ποτέ», λέει.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ
http://www.e-go.gr/news/article.asp?catid=17826&subid=2&pubid=129318487
Ιεραποστολή και Εθελοντισμός
"Ιεραποστολικός Ταχυδρόμος" τεύχος 120
Ο εθελοντισμός είναι μία προσφορά μέσα από την οποία οι άνθρωποι αποκτούν νέες δεξιότητες και βοηθούνται να είναι ενεργοί πολίτες στην κοινότητά τους. Δεν έχει όρια και περιορισμούς, είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο όπου μπορούν να συμμετέχουν άτομα ανεξαρτήτως επαγγελματικής ιδιότητας, κοινωνικής τάξης και ηλικίας. Προσφέρουν ανιδιοτελώς τον ελεύθερο χρόνο τους και τη γνώση τους, χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα. Έτσι καλλιεργείται η αρετή της αγάπης για το συνάνθρωπο. Με βάση αυτό ο εθελοντισμός δεν είναι μόνο ένα κοινωνικό έργο, αλλά μια στάση ζωής με ιδιαίτερες αξίες, όπως η φιλανθρωπία, η αλληλεγγύη, η κοινωνική συμμετοχή και η συνύπαρξη, όπου μας προσδίδουν νέο περιεχόμενο στη ζωή μας.
Η ιεραποστολή είναι κι αυτή μια προσφορά με τη διαφορά ότι γίνεται κατά την εντολή του Κυρίου: «ΠΟΡΕΥΘΥΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΥΣΑΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΕΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ», που απηύθυνε στους μαθητές του. Η Ιεραποστολή δεν είναι προσηλυτισμός, ούτε υπερφίαλη παρουσίαση του Χριστιανισμού, αλλά ταπεινή προσφορά που γινόταν από τους αποστόλους, οι οποίοι τα ξεχώρισαν και χειροτόνησαν διακόνους γι’ αυτή τη δουλειά κι έτσι συνέχισαν το κήρυγμα της αλήθειας σε όλα τα μέρη της γης, σφραγίζοντάς το με τη ζωή τους. Το επιτελούμενο αυτό έργο συνεχίζει σήμερα η Ιεραποστολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με την εκπλήρωση των εντολών του Κυρίου μας. Ωστόσο, το έργο έχει δυσκολίες, διότι πρέπει να έρθει πολλές φορές σε αντίθεση και να πολεμήσει την αθεΐα, την ειδωλολατρία και τις αιρέσεις μέσα σε αντίξοες συνθήκες της εποχής μας.
Σωτηρία Κουτρούμπα
Πτυχιούχος Τεχνολόγος Γεωπόνος Τμήματος Φυτικής Παραγωγής Λάρισας
Το Μήνυμα του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου στο νέο Πάπα της Ρώμης
Για το Amen.gr, του Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη (εκπροσώπου της Α.Θ.Μ. Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου στους Διεθνείς Οργανισμούς)
Επί τη ευκαιρία της εκπροσωπήσεως του Αλεξανδρινού Προκαθημένου κ. Θεοδώρου Β’ και του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής στην ενθρόνιση του νέου Πάπα της Ρώμης κ. Φραγκίσκου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ, μετέφερε στον Θρησκευτικό Ηγέτη των Ρωμαιοκαθολικών προσωπικό μήνυμα του Αλεξανδρινού Προκαθημένου για τις ευθύνες των απανταχού Χριστιανών ενωμένοι με μια φωνή να συνδράμουν στην αντιμετώπιση της κρίσεως της εποχής μας για να επικρατήσει στο κόσμο η αγάπη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Στο μήνυμα του Αλεξανδρινού Προκαθημένου έγινε ιδιαίτερη αναφορά στα προβλήματα της φτώχειας που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Λαοί της Αφρικανικής Ηπείρου, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής, αλλά αναπόφευκτα σήμερα και στον χώρον της πλούσιας Ευρώπης. Οι προτεραιότητες στην αντιμετώπιση του προβλήματος της φτώχειας δίνει νέες ελπίδες για κοινή δράση όλων των Χριστιανών να ζήσουμε με συνέπεια τις θείες εντολές του Ευαγγελίου για τον «πλησίον» μας, τονίζει ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος, που άλλωστε έγινε προσωπικά γνώστης «ιδίοις όμμασι» από τη μεγάλη Ιεραποστολική περιοδεία του στις χώρες της Αφρικής, που ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια από την μακρινή Μαδαγασκάρη, μέχρι το Ζιμπάμπουε, το Κέϊπ Τάουν, το Μαλάουι, την Νιγηρία, την Τανζανία, την Ουγάνδα, το Καμερούν, την Γκάνα, την Σιέρα Λεόνε, το Μπουρούντι και την Κένυα.Ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος έκανε επίσης έκκληση στον νέο Θρησκευτικό Ηγέτη των Ρωμαιοκαθολικών με τις προσευχές του και την μεσολάβηση του στους Ηγέτες του κόσμου και στα Μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να τερματισθεί ο συνεχιζόμενος αιματηρός εμφύλιος πόλεμος στη Συρία και να επικρατήσει η ειρήνη με την υιοθέτηση του διαλόγου ως μέσου για να προστατευθούν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και να επικρατήσει η ειρήνη στο κόσμο.
Ιδιαίτερη αναφορά στον σύντομο χαιρετισμό του Αλεξανδρινού Προκαθημένου έγινε και στην στήριξη του Διαθρησκειακού Διαλόγου για να προστατευθεί το αγαθόν της θρησκευτικής ελευθερίας, ένα θέμα σημαντικό που μελέτησε ως γνωστόν η Ιερά Πατριαρχική Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας κατά τις τελευταίες τακτικές εργασίες της με την γνωστή Συνοδική Εγκύκλιον για την προστασία της Θρησκευτικής Ελευθερίας για να αντιμετωπισθούν προβλήματα θρησκευτικού φανατισμού με καθημερινά ανθρώπινα θύματα όπως συμβαίνει τελευταίως στην Νιγηρία και σε άλλες περιοχές του κόσμου.
http://www.amen.gr/article12993
Σάββατο 23 Μαρτίου 2013
Λειτουργικός οδηγός για τους αγγλόφωνους ιερείς της ιεραποστολής
 | The Church liturgical year Κωδικός Προϊόντος: 99.18.039 ISBN: 960-315-345-1 Εξώφυλλο: ΜΑΛΑΚΟ Έκδοση: Β' Έτος Έκδοσης: 1998 Κατηγορία: Εξωτερική Ιεραποστολή Σελίδες:192 Σχήμα: 17x24 Περιγραφή: Λειτουργικός οδηγός για τους αγγλόφωνους ιερείς της ιεραποστολής και τους πιστούς, όπου αναλύεται η θεολογική σημασία των διαφόρων κύκλων του εορτολογίου. http://www.apostoliki-diakonia.gr/bookshop/ItemDetails.aspx?ItemCode=99.18.039 |
"Εξωτερική Ιεραποστολή", τεύχος Μαρτίου 2013
Διαβάστε διαδικτυακά το νέο τεύχος (Μαρτίου 2013) του Περιοδικού ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής.
http://ierapostoles.gr/2013/03/%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%b5%cf%8d%cf%87%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%81%cf%84%ce%af%ce%bf%cf%85-2013-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%bf%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%ce%bc%ce%b1%cf%82/
ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΘΗΜΕΡΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΑΡΧΙΜ.ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΣΑΛΑΚΟΥ
23/03/2013
Την μνήμη του πατρός Ισιδώρου, που τόσο αδόκητα μας εγκατέλειψε για πάντα πριν από σαράντα μέρες, τίμησε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος Β΄ και όλη η καϊρινή παροικία, στο τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο που τελέστηκε την περασμένη Παρασκευή, 22 Μαρτίου, στον Ιερό Ναό Αρχαγγέλων Ντάχερ, στο Κάιρο, παρουσία του Έλληνα Πρέσβη κ.Χριστόδουλου Λάζαρη, του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στο Κάιρο κ.Γιάννη Χατζαντωνάκη, του Συμβούλου της Ελληνικής Πρεσβείας κ.Ανδρέα Κοτίδη, του Ακόλουθου Άμυνας Πλοίαρχου ΠΝ Στέλιου Πετράκη και πολλών επισήμων.
Στην επιμνημόσυνη δέηση, συμμετείχαν ο Μητροπολίτης Ερμουπόλεως κ.Νικόλαος, ο Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου Θεοφ. Επίσκοπος Νιτρίας κ.Νικόδημος, ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου παλαιού Καΐρου Θεοφ. Επίσκοπος Βαβυλώνος κ.Νήφων, ο Έξαρχος της Ρωσικής Εκκλησίας π.Μιχαήλ Γκορμπατσώφ και όλος ο ιερός κλήρος, ο Ταμίας της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ.Αντώνης Διαμαντίδης, το ΔΣ της ενορείας Ντάχερ, η Πρόεδρος του Φιλανθρωπικού Σωματείου «Μαρίας Αιγυπτίας» Στέλλα Κυριάζη, η Αντιπρόεδρος της Φιλοπτώχου κα Βάσω Γαζή, η Γενική Γραμματέας της Χιακής Αδελφότητας κα Θεανώ Μπενοβία, ο Περιφερειακός Έφορος Προσκόπων κ.Αλέκος Καζαμίας, ο Έφορος των Αιγυπτίων Προσκόπων κ.Ναντίμ Εσκάνταρ και άλλοι επίσημοι.
«Ήρθα σήμερα ως πνευματικός πατέρας για να προσευχηθώ για την ψυχή του πατρός Ισιδώρου και ως Πατριάρχης να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί αγάπησε την εκκλησία και αφιέρωσε τα νιάτα του στον Χριστό και το ιεραποστολικό Πατριαρχείο μας», τόνισε ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος, συντετριμμένος από τον άδικο και τόσο ξαφνικό χαμό του ιερέα που αγάπησε τόσο το αραβόφωνο ποίμνιο όσο και όλη η ελληνική παροικία στο Κάιρο.
Στην επιμνημόσυνη δέηση, συμμετείχαν ο Μητροπολίτης Ερμουπόλεως κ.Νικόλαος, ο Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου Θεοφ. Επίσκοπος Νιτρίας κ.Νικόδημος, ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου παλαιού Καΐρου Θεοφ. Επίσκοπος Βαβυλώνος κ.Νήφων, ο Έξαρχος της Ρωσικής Εκκλησίας π.Μιχαήλ Γκορμπατσώφ και όλος ο ιερός κλήρος, ο Ταμίας της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ.Αντώνης Διαμαντίδης, το ΔΣ της ενορείας Ντάχερ, η Πρόεδρος του Φιλανθρωπικού Σωματείου «Μαρίας Αιγυπτίας» Στέλλα Κυριάζη, η Αντιπρόεδρος της Φιλοπτώχου κα Βάσω Γαζή, η Γενική Γραμματέας της Χιακής Αδελφότητας κα Θεανώ Μπενοβία, ο Περιφερειακός Έφορος Προσκόπων κ.Αλέκος Καζαμίας, ο Έφορος των Αιγυπτίων Προσκόπων κ.Ναντίμ Εσκάνταρ και άλλοι επίσημοι.
«Ήρθα σήμερα ως πνευματικός πατέρας για να προσευχηθώ για την ψυχή του πατρός Ισιδώρου και ως Πατριάρχης να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί αγάπησε την εκκλησία και αφιέρωσε τα νιάτα του στον Χριστό και το ιεραποστολικό Πατριαρχείο μας», τόνισε ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος, συντετριμμένος από τον άδικο και τόσο ξαφνικό χαμό του ιερέα που αγάπησε τόσο το αραβόφωνο ποίμνιο όσο και όλη η ελληνική παροικία στο Κάιρο.
Ο Προκαθήμενος του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου ευχαρίστησε όλους όσους στάθηκαν στο πλευρό του αξέχαστου ιερέα στις τελευταίες δύσκολες στιγμές του αλλά και κατά την διάρκεια όλης της παραμονής του στην Αίγυπτο: την ενορία Αρχαγγέλων Ντάχερ, την κα Στέλλα Κυριάζη και τις άλλες κυρίες που έγιναν οι μάνες του στο Κάιρο, τους προσκόπους (έλληνες και αιγυπτίους) και όλη τη νεολαία, που τόσο ο π. Ισίδωρος αγάπησε.
Νικόλαος Κάτσικας
Δημοσιογράφος
Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013
Την Κυριακή της Ορθοδοξίας οι πιστοί σε όλους τους ναούς της Ελλάδας καλούνται να συνεισφέρουν στο δίσκο για την Ορθόδοξη ιεραποστολή
Εβδομάδα Εξωτερικής
Ιεραποστολής
http://orthodoxbr.blogspot.gr/2011/03/blog-post.html
Η Εβδομάδα Εξωτερικής Ιεραποστολής διοργανώνεται κάθε χρόνο,
από το 1968, τη β΄ εβδομάδα των Νηστειών σε πανελλήνια κλίμακα από τις κατά
τόπους Ιερές Μητροπόλεις. Για τις εκδηλώσεις της «Εβδομάδας», το
Γραφείο Εξωτερικής Ιεραποστολής προετοιμάζει και αποστέλλει πληροφοριακό και
εποπτικό υλικό. Την Κυριακή της Ορθοδοξίας οι πιστοί σε όλους τους ναούς της
χώρας καλούνται να συνεισφέρουν στο δίσκο για την Ορθόδοξη ιεραποστολή. Το
προϊόν του δίσκου αυτού αποτελεί βασικό έσοδο για την οικονομική κάλυψη της
ιεραποστολικής προσπάθειας της Εκκλησίας μας.
Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013
Υγεία και φάρμακα στην Αφρική: Μαζική καταδίκη σε θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων εν ονόματι της απληστίας...
Η zougla.gr βρέθηκε στην Ουγκάντα... (2010)
Η δυνατότητα παρασκευής φθηνού φαρμάκου στην Αφρική είναι μεν εφικτή, αλλά θα έπληττε τα τεράστια έσοδα των φαρμακοβιομηχανιών, καθώς θα επακολουθούσε άμεση πτώση των τιμών στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Το πραγματικό κόστος για την ετήσια θεραπεία ενός ασθενή με φθηνό φάρμακο της ίδιας ακριβώς αποτελεσματικότητας είναι μόλις 100 ευρώ, την ώρα που η διεθνής του τιμή, που καθορίζεται από τις φαρμακοβιομηχανίες, ανέρχεται σε 15.000 ευρώ. Πρόκειται, επί της ουσίας, για μαζική καταδίκη σε θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων εν ονόματι της απληστίας.
Σε μία χώρα 33 εκατ. ανθρώπων, εκ των οποίων μόνο όσοι διαμένουν στην πρωτεύουσα και όσοι κατοικούν κοντά στη λίμνη Βικτώρια - τουριστικό θέρετρο της περιοχής - έχουν πρόσβαση σε παροχές, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα και η στοιχειώδης υποδομή ύδρευσης, σε φαρμακεία με υποτυπώδη υποδομή.
Ο υπόλοιπος πληθυσμός ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Oι προτεστάντες αμερικανόφερτοι ευαγγελικοί ιεραπόστολοι προτείνουν την απόλυτη αποχή από το sex σε μία χώρα και έναν πολιτισμό με έντονη υπερσεξουαλικότητα.
Η επίσημη Ελληνορθόδοξη Εκκλησία προσπαθεί να συμβουλέψει και να περιθάλψει μεν, αν και στο θέμα της χρήσης του προφυλακτικού, από τη μία δεν το καταδικάζει, αλλά από την άλλη δεν τάσσεται και επίσημα υπέρ της διάδοσης της χρήσης του, σύμφωνα με τα όσα μας δήλωσε ο αρχιεπίσκοπος.
Χωρίς ρεύμα, νερό, χωρίς ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς οδικό δίκτυο, με πλίθινες κατοικίες, χωρίς κανόνες υγιεινής, λόγω ανέχειας, ο πληθυσμός της Ουγκάντας βρίσκεται καθημερινά στο έλεος των επιμολύνσεων. Το σημαντικότερο. Το επίσημο μέσο ετήσιο εισόδημα αγγίζει τα 400 δολάρια, αλλά αυτό αφορά μόνον σε ένα μέρος του πληθυσμού. Ένα λίτρο γάλα κοστίζει όσο και στην Ελλάδα. Η σύγκριση είναι ισοπεδωτική.
Στην Ουγκάντα, όπως δείχνουν τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, οι φορείς του AIDS ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια.
Αν και το ποσοστό των φορέων AIDS έχει επίσημα περιοριστεί σε μονοψήφιο νούμερο και υπολογίζεται στο 7%, το ποσοστό αυτό δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα.
... Οι περισσότεροι δεν πηγαίνουν να εξεταστούν είτε γιατί η ιατρική εξέταση αποτελεί ταμπού είτε γιατί διαμένουν μακριά από τα εξεταστικά κέντρα της πρωτεύουσας, Καμπάλα, και αδυνατούν να μετακινηθούν.
http://www.zougla.gr/greece/article/aids
Η δυνατότητα παρασκευής φθηνού φαρμάκου στην Αφρική είναι μεν εφικτή, αλλά θα έπληττε τα τεράστια έσοδα των φαρμακοβιομηχανιών, καθώς θα επακολουθούσε άμεση πτώση των τιμών στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Το πραγματικό κόστος για την ετήσια θεραπεία ενός ασθενή με φθηνό φάρμακο της ίδιας ακριβώς αποτελεσματικότητας είναι μόλις 100 ευρώ, την ώρα που η διεθνής του τιμή, που καθορίζεται από τις φαρμακοβιομηχανίες, ανέρχεται σε 15.000 ευρώ. Πρόκειται, επί της ουσίας, για μαζική καταδίκη σε θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων εν ονόματι της απληστίας.
Σε μία χώρα 33 εκατ. ανθρώπων, εκ των οποίων μόνο όσοι διαμένουν στην πρωτεύουσα και όσοι κατοικούν κοντά στη λίμνη Βικτώρια - τουριστικό θέρετρο της περιοχής - έχουν πρόσβαση σε παροχές, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα και η στοιχειώδης υποδομή ύδρευσης, σε φαρμακεία με υποτυπώδη υποδομή. Ο υπόλοιπος πληθυσμός ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Oι προτεστάντες αμερικανόφερτοι ευαγγελικοί ιεραπόστολοι προτείνουν την απόλυτη αποχή από το sex σε μία χώρα και έναν πολιτισμό με έντονη υπερσεξουαλικότητα.
Η επίσημη Ελληνορθόδοξη Εκκλησία προσπαθεί να συμβουλέψει και να περιθάλψει μεν, αν και στο θέμα της χρήσης του προφυλακτικού, από τη μία δεν το καταδικάζει, αλλά από την άλλη δεν τάσσεται και επίσημα υπέρ της διάδοσης της χρήσης του, σύμφωνα με τα όσα μας δήλωσε ο αρχιεπίσκοπος.
Χωρίς ρεύμα, νερό, χωρίς ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς οδικό δίκτυο, με πλίθινες κατοικίες, χωρίς κανόνες υγιεινής, λόγω ανέχειας, ο πληθυσμός της Ουγκάντας βρίσκεται καθημερινά στο έλεος των επιμολύνσεων. Το σημαντικότερο. Το επίσημο μέσο ετήσιο εισόδημα αγγίζει τα 400 δολάρια, αλλά αυτό αφορά μόνον σε ένα μέρος του πληθυσμού. Ένα λίτρο γάλα κοστίζει όσο και στην Ελλάδα. Η σύγκριση είναι ισοπεδωτική.
Στην Ουγκάντα, όπως δείχνουν τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, οι φορείς του AIDS ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια. Αν και το ποσοστό των φορέων AIDS έχει επίσημα περιοριστεί σε μονοψήφιο νούμερο και υπολογίζεται στο 7%, το ποσοστό αυτό δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα.
... Οι περισσότεροι δεν πηγαίνουν να εξεταστούν είτε γιατί η ιατρική εξέταση αποτελεί ταμπού είτε γιατί διαμένουν μακριά από τα εξεταστικά κέντρα της πρωτεύουσας, Καμπάλα, και αδυνατούν να μετακινηθούν.
http://www.zougla.gr/greece/article/aids
Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013
ΕΓΚΑΝΙΑ ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΡΑΒΟΦΩΝΟΥ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΪΡΟΥ
Το Σάββατο, 9 Μαρτίου 2013, η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος ο Β΄, ετέλεσε τα Εγκαίνια του ανακαινισμένου Εντευκτηρίου «HELIOPOLIS ORTHODOX CLUB» της Αραβοφώνου Ορθοδόξου Κοινότητος Καῒρου στην Ηλιούπολη, παρουσία του Σεβ. Μητροπολίτου Ερμουπόλεως κ. Νικολάου, Πατριαρχικού Επιτρόπου επί των Αραβοφώνων, του Θεοφ. Επισκόπου Νιτρίας κ. Νικοδήμου, Πατριαρχικού Επιτρόπου Καῒρου και του Εξοχ. Πρέσβεως της Ελλάδος κ. Χριστοδούλου Λάζαρη.
Μετά την τέλεση του Αγιασμού, επακολούθησε εόρτια δεξίωση κατά την οποία ο Μακαριώτατος εξήρε την άοκνη δραστηριότητα της Αραβοφώνου Κοινότητος προς ανακαίνιση του ως άνω CLUB και ετίμησε με τον Ταξιάρχη του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου τον Πρόεδρο της Κοινότητος κ. Ζώρζ Σεραφείμ, ο οποίος και αντιφώνησε καταλλήλως.
Τρίτη 19 Μαρτίου 2013
Αναμνήσεις από ένα ταξίδι στο Κογκό...
Φύλακας Αγγέλων: η ταινία και οι αναμνήσεις από το ταξίδι στο Κογκό
Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το ταξίδι μου στην ιεραποστολή του Kolwezi, στο Congo και φοβάμαι ότι αυτό το ταξίδι, που αποτελεί την πιο πολύτιμή μου ταξιδιωτική -και ίσως όχι μόνο- ανάμνηση μπορεί να αποτελέσει στο άμεσο μέλλον μια απλή (έστω και θεαματική) σελίδα στο βιβλίο των ταξιδιών της ζωής μου.
Διατηρώ πάντα επαφή μου με την ιεραποστολή (εξάλλου έχω εκεί την Αναστασία, τη βαφτιστήρα μου!) αλλά η σκόνη της καθημερινότητας και οι αγωνίες για το σήμερα στο μικρόκοσμό μου, καλύπτουν σιγά-σιγά τα προσωπάκια των παιδιών του Congo που μας είδαν για λίγο, πριν χαθούμε από τη ζωή τους για να βουτήξουμε στην ασφάλεια της ζωής μας στον «πολιτισμένο κόσμο»…. Που αυτήν την περίοδο ωστόσο δε μου φαίνεται ιδιαίτερα ασφαλής.
Το έζησα κι εγώ αυτό στο Κογκό, ακόμη κι αν απέχω παρασάγγας από την εικόνα του action hero της ταινίας… μιλούσα αρκετή ώρα στο προαύλιο της ιεραποστολής σε ένα πολύ γλυκό μαύρο αγοράκι (ηλικίας 8-12 χρονών) που μάλιστα είχε ελληνικό όνομα (νομίζω Πορφύριος, αλλά δεν είμαι σίγουρος). Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο είχα την εντύπωση ότι ο μικρός Κογκολέζος με ένιωθε όταν του μιλούσα για την Ελλάδα, για την οικογένειά μου, για τα παιδιά όλου του κόσμου. Όση ώρα του έβγαζα τα εσώψυχά μου, το μικρό αγόρι με κοίταζε στα μάτια σα να με παρακολουθεί με προσοχή. Δεν έδειξε να αδιαφορεί, ούτε να βαριέται και απ’ ότι έμαθα εκ των υστέρων, οι ντόπιοι δεν το έχουν σε τίποτε αν δε βρίσκουν ενδιαφέρον στη συζήτηση, να σηκωθούν και να φύγουν, χωρίς η κίνησή τους να θεωρηθεί προσβλητική.
Στο τέλος του παραληρήματός μου, τον κοίταξα και εγώ στα μάτια, έπιασα το χέρι του και είπα «δεν κατάλαβες λέξη απ’ όσα σου είπα, έτσι δεν είναι;». Εκείνη τη στιγμή μου χαμογέλασε, σηκώθηκε και έφυγε.
Θα πάω οπωσδήποτε να δω την ταινία… το φίλο μου από το Congo όμως, δε νομίζω ότι θα τον ξαναδώ.
ΥΓ. Την ώρα ακριβώς που τελείωνα την ανάγνωση του κειμένου αυτού ώστε να είναι έτοιμο για δημοσίευση αύριο Παρασκευή (4-11-2011), μου τηλεφώνησε ο Πατέρας Κύριλλος (ο μοναχός που εμφανίζεται στην παρακάτω φωτογραφία με τα παιδιά ενός σχολείου) που έχει για λίγες ημέρες στην Αθήνα για να δει τον πατέρα του, να με ενημερώσει για ένα κοντέηνερ που θα φύγει για το Κογκό περί τα τέλη του χρόνου. Εγώ πλέον δεν τα θεωρώ συμπτώσεις αυτά τα πράγματα…
Φωτογραφίες: Βέρα Γαζή και Χρήστος Γκίκας
Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το ταξίδι μου στην ιεραποστολή του Kolwezi, στο Congo και φοβάμαι ότι αυτό το ταξίδι, που αποτελεί την πιο πολύτιμή μου ταξιδιωτική -και ίσως όχι μόνο- ανάμνηση μπορεί να αποτελέσει στο άμεσο μέλλον μια απλή (έστω και θεαματική) σελίδα στο βιβλίο των ταξιδιών της ζωής μου.
Διατηρώ πάντα επαφή μου με την ιεραποστολή (εξάλλου έχω εκεί την Αναστασία, τη βαφτιστήρα μου!) αλλά η σκόνη της καθημερινότητας και οι αγωνίες για το σήμερα στο μικρόκοσμό μου, καλύπτουν σιγά-σιγά τα προσωπάκια των παιδιών του Congo που μας είδαν για λίγο, πριν χαθούμε από τη ζωή τους για να βουτήξουμε στην ασφάλεια της ζωής μας στον «πολιτισμένο κόσμο»…. Που αυτήν την περίοδο ωστόσο δε μου φαίνεται ιδιαίτερα ασφαλής.
Είδα χθες τυχαία το τραίηλερ της ταινίας ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΩΝ (MACHINE GUN PREACHER): πρόκειται για την αληθινή ιστορία ενός περιθωριακού τύπου που αποφασίζει να ταξιδέψει στο Σουδάν για να ιδρύσει ένα ορφανοτροφείο. Το παρακολουθούσα με ενδιαφέρον (να μια ταινία που με ενδιαφέρει, σκεφτόμουν), μέχρι που είδα την τελευταία του σκηνή, όπου ο άνθρωπος αυτός μιλάει με ένα μαύρο παιδάκι και στο τέλος του λέει “You got no idea what I’m saying, do you?”.
Μια στιγμή!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το έζησα κι εγώ αυτό στο Κογκό, ακόμη κι αν απέχω παρασάγγας από την εικόνα του action hero της ταινίας… μιλούσα αρκετή ώρα στο προαύλιο της ιεραποστολής σε ένα πολύ γλυκό μαύρο αγοράκι (ηλικίας 8-12 χρονών) που μάλιστα είχε ελληνικό όνομα (νομίζω Πορφύριος, αλλά δεν είμαι σίγουρος). Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο είχα την εντύπωση ότι ο μικρός Κογκολέζος με ένιωθε όταν του μιλούσα για την Ελλάδα, για την οικογένειά μου, για τα παιδιά όλου του κόσμου. Όση ώρα του έβγαζα τα εσώψυχά μου, το μικρό αγόρι με κοίταζε στα μάτια σα να με παρακολουθεί με προσοχή. Δεν έδειξε να αδιαφορεί, ούτε να βαριέται και απ’ ότι έμαθα εκ των υστέρων, οι ντόπιοι δεν το έχουν σε τίποτε αν δε βρίσκουν ενδιαφέρον στη συζήτηση, να σηκωθούν και να φύγουν, χωρίς η κίνησή τους να θεωρηθεί προσβλητική.Στο τέλος του παραληρήματός μου, τον κοίταξα και εγώ στα μάτια, έπιασα το χέρι του και είπα «δεν κατάλαβες λέξη απ’ όσα σου είπα, έτσι δεν είναι;». Εκείνη τη στιγμή μου χαμογέλασε, σηκώθηκε και έφυγε.
Θα πάω οπωσδήποτε να δω την ταινία… το φίλο μου από το Congo όμως, δε νομίζω ότι θα τον ξαναδώ.
ΥΓ. Την ώρα ακριβώς που τελείωνα την ανάγνωση του κειμένου αυτού ώστε να είναι έτοιμο για δημοσίευση αύριο Παρασκευή (4-11-2011), μου τηλεφώνησε ο Πατέρας Κύριλλος (ο μοναχός που εμφανίζεται στην παρακάτω φωτογραφία με τα παιδιά ενός σχολείου) που έχει για λίγες ημέρες στην Αθήνα για να δει τον πατέρα του, να με ενημερώσει για ένα κοντέηνερ που θα φύγει για το Κογκό περί τα τέλη του χρόνου. Εγώ πλέον δεν τα θεωρώ συμπτώσεις αυτά τα πράγματα…
Φωτογραφίες: Βέρα Γαζή και Χρήστος Γκίκας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)