Μόνο κάποιος, που ζει εδώ, μπορεί να καταλάβει πώς είναι να υπάρχεις σε μια κοινότητα νεόφυτη μέσα στον χρόνο, που αναζητά επίμονα να ξεφύγει απ’ την ματαιότητα της παλαιάς πλάνης, στην οποία για αιώνες αλυσοδεμένη υπήρξε. Σε τούτα τα μέρη, το να είναι κανείς Ορθόδοξος είναι πρώτα απ’ όλα επανάσταση ενάντια στον εχθρό της συνήθειας. Όταν λέμε στην Θ. Λειτουργία του Μ. Βασιλείου, στα μέρη αυτά, τη φράση «ἀποστήσας ἡμᾶς τῆς πλάνης τῶν εἰδώλων», μιλάμε για κάτι καθημερινό, για κάτι που υπάρχει γύρω μας!
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις φτάσαμε για μία ακόμη φορά στη γη των Πυγμαίων, μέσα στην χαρά της Διακαινησίμου εβδομάδος. Ποιμαντική επίσκεψη στο βορειότερο άκρο του Κογγό-Μπραζαβίλ, στα σύνορα της χώρας μας με την Λαϊκή Δημοκρατία του Κογγό (πρώην Ζαΐρ) και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.
Η γαλήνη και η ομορφιά της τροπικής φύσης αποτελεί το πρώτο καλωσόρισμα, μετά τις δύο πτήσεις που απαιτούνται από την έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως ως εδώ. Ύστερα από ένα σύντομο προσκύνημα στον Ιερό Ενοριακό Ναό Τιμίου Προδρόμου-Αγίου Νικολάου, που συμπλήρωσε έναν χρόνο ζωής από την ανέγερση και τον εγκαινιασμό του, τρέξαμε με καρδιά παλλομένη από ενθουσιασμό στην όχθη του ποταμού Οubangui. Οι είκοσι δύο κατηχούμενοι ανέμεναν το Άγιο Βάπτισμα! Ο Χριστός διαχρονικώς εντέλλεται: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. 28:19-20).
Μέλη των δύο κυρίαρχων φυλών του βορρά, Πυγμαίοι και Μπαντού, δέχονται το Άγιο Φώτισμα στα νερά του δικού τους ποταμού, που γίνεται ο δικός τους Ιορδάνης! Δοξασμένο το Πανάγιο Όνομα του Τριαδικού Θεού! «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Αγίου Πνεύματος»
Μα το βάπτισμα δεν είναι παρά η αρχή της πνευματικής και λυτρωτικής πορείας, που οι νεοφώτιστοι σήμερα ξεκινούν. «…διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν»΄! Σειρά έχει η διαρκής διδαχή, ο ευαγγελισμός των πιστών και η εφαρμογή των Ευαγγελικών επιταγών στην καθημερινότητα, η «καλή αλλοίωση» προς συγκρότηση χριστοφόρων προσωπικοτήτων.
Έτσι, το πρωί της Κυριακής του Θωμά, τελέσαμε την Θεία Ευχαριστία στον νεόδμητο Ναό, γενόμενοι σύσσωμοι και σύναιμοι αδελφοί του Δεσπότου Χριστού, παλαιότεροι και νεοφώτιστοι Ορθόδοξοι! Και με τούτη τη δύναμη της ενότητος στην Ανάσταση, σπεύσαμε στον οικισμό των αδελφών μας των Πυγμαίων, μέσα στο τροπικό δάσος, στην δική τους πατρώα γη.
Οι Πυγμαίοι είναι άνθρωποι ευγενείς. Αν και τα παλαιότερα χρόνια απέφευγαν συστηματικά την επαφή ιδιαιτέρως με τους λευκούς, αφού είχαν υποφέρει από αυτούς κατά τα έτη της αποικιοκρατίας, είναι κοινωνικοί με αξίες, αρχές αλλά και μυστικά της φυλής που διαφυλάσσουν με αυστηρότητα, αρνούμενοι συνειδητά να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες τους και να ενστερνισθούν τον σύγχρονο «δυτικό» τρόπο ζωής. Το όνομα τους το οφείλουν στον Ηρόδοτο (5ος αι. π.Χ.), ο οποίος τους ονόμασε Πυγμαίους (στα γαλλικά Pygmées) επειδή έχουν μικρό σώμα «σαν το μέγεθος μία γροθιάς» (πυγμής στην αρχαία ελληνική γλώσσα). Επίσης, ήταν γνωστοί στους αρχαίους Αιγυπτίους, οι οποίοι τους ονόμαζαν Άκα. Πρόκειται δηλαδή για μία εκ των αρχαιοτέρων ανθρωπίνων φυλών που επιβιώνει έως σήμερα. Θεωρούνται οι καλύτεροι ιχνηλάτες και οι καλύτεροι κυνηγοί στον κόσμο. Συνεπώς, μετακινούνται διαρκώς ακολουθώντας τα κοπάδια των άγριων ζώων, ανάλογα με τις ετήσιες μεταναστεύσεις των θηραμάτων που συντελούνται στην Αφρική κατά την περίοδο των βροχών.
Σε τούτο, λοιπόν, τον λαό έχει ήδη φτάσει το Φως του Χριστού! Αλάτι, σαπούνι, σπίρτα, οδοντόκρεμες και οδοντόβουρτσες, αντιπυρετικά και αναλγητικά ήταν τα ταπεινά μας δώρα, μα η χαρά των αδελφών ήταν μεγάλη, γιατί αυτά χρειάζονται, με αυτά ζουν. Με το αλάτι θα συντηρήσουν το κρέας του κυνηγιού, με το σαπούνι θα πλυθούν, με τα σπίρτα θα μαγειρέψουν, θα φωτισθούν και θα θερμανθούν τις νύχτες, με τα λοιπά είδη θα φροντίσουν την υγεία τους.
Κι αν με τα παραπάνω αγαθά ανακουφίζονται πρακτικώς, με την Θεία Κοινωνία θωρακίζονται πνευματικώς. Αυτό τον σκοπό εξυπηρετεί η σύμφωνα με τον δικό τους παραδοσιακό τρόπο κατασκευή μία καλύβας, η οποία θα είναι το ορθόδοξο «Παρεκκλήσι» του δάσους! Τα πνευματικά μας παιδιά άκουσαν το παρακλητικό αίτημα του Ποιμενάρχη τους πριν από ένα χρόνο και ετοίμασαν τον δικό τους ιερό χώρο, ώστε ο καλός και εργατικός Εφημέριος του βορρά, ο π. Τιμόθεος, να πηγαίνει κάθε μήνα κοντά σε όσους δεν μπορούν για πρακτικούς λόγους να μετακινηθούν προς τον κεντρικό Ενοριακό Ναό, να τελεί την Θεία Λειτουργία εκεί, να κηρύττει διαρκώς τον λόγο του Θεού, να φωτίζει ψυχές «διδάσκων αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ὁ Κύριος ἐνετείλατο ἡμῖν».
Αδελφοί μου,
Ο Χριστός μάς καλεί σε μία τριπλή διαδικασία: αναζήτηση ψυχών και διδαχή της πίστεως (Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη), βάπτιση (βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος) και πιστή εφαρμογή των λόγων Του (διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν)
Και αφού το βάπτισμα έχει συντελεσθεί και η διδασκαλία της πίστεως, η κατήχηση και ο ευαγγελισμός είναι συνεχείς. «Ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος». Ναι, Κύριε, αυτός είναι ο τελικός σκοπός μας, η συνάντηση μαζί Σου! Η συνάντηση και η ένωση μαζί Σου, χωρίς διάκριση φυλής, έθνους ή γλώσσας. Ελάτε, αδελφοί, να συνεχίσουμε το Αποστολικό έργο! Όλοι μαζί, ενωμένοι, προσφέροντας έμπρακτα και απλόχερα ο καθένας αυτό που μπορεί να χαρίσει, είτε είναι υλικό αγαθό, είτε πνευματικό δώρημα! Ο Κύριος, «ὁ ἐτάζων καρδίας καί νεφρούς» αναμένει την αγαθή μας προαίρεση!
† Ο Μπραζαβίλ & Γκαμπόν Παντελεήμων
https://ierapostoles.gr/2018/08/%ce%ba%ce%b1%e1%bd%b6-%e1%bc%b0%ce%b4%ce%bf%e1%bd%ba-%e1%bc%90%ce%b3%e1%bd%bc-%ce%bc%ce%b5%ce%b8%e1%be%bf-%e1%bd%91%ce%bc%e1%bf%b6%ce%bd-%ce%b5%e1%bc%b0%ce%bc%ce%b9/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου