"Today we picked up 80+ boxes, 3 pallets of Gloves, masks and medical suits, Thank You Australia for your latest help in the Ebola War. Upto 50% of these items will be given to the government for their terribly under equipped hospitals." + Rev Themi https://www.facebook.com/rev.themi
In the morning hours of August 29, 2014, His Eminence the Metropolitan Makarios of Kenya inaugurated the first Orthodox church in the world that is dedicated to the recently glorified Saint Porphyrios of Kafsokalyvia; the church is built in a distant area inhabited by the Nandi tribe, in the midst of huge rocks, mountains and dense tropical vegetation, in the very place where the famous lake Victoria starts peeking. The service began with the introductory part and the procession of the holy relics, then followed the anointment of the church with myrrh and the Divine Liturgy began. A large number of priests, not only of the Nandi tribe but also of other Kenyan tribes, participated.
romfea.gr / ierapostoli.wordpress.com Το πρωί της 29ης Αυγούστου 2014, με σεμνή αλλά επιβλητική και βυζαντινοαφρικάνικη μεγαλοπρέπεια ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος, με τις ευλογίες του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, Θεοδώρου του Β΄ τέλεσε τα εγκαίνια του πρώτου ορθόδοξου ναού στο όνομα του, μόλις πρόσφατα, ανακηρυχθέντος Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, σε μια απομακρυσμένη περιοχή στη φυλή των Νάντι, ανάμεσα σε πελώριους βράχους, βουνά και πλούσια τροπική βλάστηση, ακριβώς εκεί, που στο βάθος φαίνεται η περίφημη λίμνη Βικτώρια.
Orthodox Church of Saint Porfyrios of Kaysokalivia
( Mount Athos ) in Kenya, 2014
Ο Σεβασμιώτατος, με τη συνοδεία του έφθασε νωρίς το πρωί, παρόλο που την προηγούμενη μέρα είχε μια μικρή ταλαιπωρία με την υγεία του και αναγκάστηκε να μπει για λίγες ώρες στο νοσοκομείο του Κισούμου, όπου του δόθηκε η σχετική ιατρική περίθαλψη.Η τελετή άρχισε αμέσως με τα προκαταρκτικά και τη λιτανεία των τιμίων λειψάνων.Ακολούθησε το μύρωμα του ναού και, αμέσως μετά, άρχισε η θεία λειτουργία, με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού ιερέων, όχι μόνο της φυλής των Νάντι αλλά και από άλλες φυλές της Κένυας.Ο Σεβασμιώτατος, στο τέλος της θείας λειτουργίας, χειροθέτησε σε πνευματικό τον π. Θεωνά Μουνάβι, απόφοιτο της Πατριαρχικής Σχολής «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος ο Γ΄».Να σημειωθεί ότι με τα σημερινά εγκαίνια ο Σεβασμιώτατος έχει ξεπεράσει τον αριθμό 115 εγκαινιασθέντων ιερέων ναών στη Μητρόπολη Κένυας από την εποχή που έγινε Επίσκοπος (1992).Κατασυγκινημένος, μέσα στον κατάμεστο ναό και έξω, ο Σεβασμιώτατος, σχεδόν συγκλονισμένος, απεκάλυψε σε όλους την πνευματική συγγένεια που τον συνέδεε με τον Άγιο Πορφύριο, αφού εξομολογείτο κοντά του από την εποχή των φοιτητικών του χρόνων.Χαρακτήρισε αυτό το γεγονός ευλογία και θαύμα από τον Θεό, με τις πρεσβείες του Αγίου. Στάθηκε για λίγο και τόνισε τη σημασία των σύγχρονων αγίων στη ζωή μας, δίνοντας αποδείξεις από την προσωπική του εμπειρία, που είχε με τον Άγιο Πορφύριο, από την εποχή που σπούδαζε στην Αγγλία. Ήταν ένας από τους σύγχρονους αγίους που προείδε όλη τη μελλοντική του πορεία, μέσα στην Εκκλησία, ιδιαίτερα την αποστολή του στην Αφρικανική Ήπειρο. Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον Θεό, που οδήγησε τα βήματά του κοντά στον Άγιο σε μια πολύ δύσκολη εποχή των φοιτητικών του χρόνων.Στους ιερείς και στους ενορίτες τόνισε ότι η σημερινή τελετή των εγκαινίων ευλόγησε όλη την περιοχή.
"Την Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014 επισκεφθήκαμε στην Ναμουγκόνα τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καμπάλας και πάσης Ουγκάντας κ. Ιωνά και τον ενημερώσαμε για την πορεία της ενορίας του Αγίου Σπυρίδωνα κάνοντας και έναν απολογισμό της κατασκήνωσης της ενορίας για όλους τους πιστούς από 5-10 Αυγούστου .
Δείξαμε στον Σεβασμιώτατο με τη βοήθεια ενός μικρού υπολογιστή φωτογραφίεςαπό τις δράσεις και τις εκδηλώσεις της 3ης Αποστολής μας και αφήσαμε αρκετές φωτογραφίες για το αρχείο της Μητροπόλεως. Κάναμε ακόμη έναν λεπτομερή κατάλογο των δραστηριοτήτων και των θεμάτων Ορθόδοξης Κατήχησης κατά την περίοδο της κατασκήνωσης, αλλά και των δράσεων πέρα από την ενορία με επισκέψειςπου πραγματοποιήσαμεσε άλλα ιεραποστολικά κλιμάκια.
Τέλος τον ενημερώσαμε για την πορεία των έργων στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος ,αλλά και τανέα προγράμματα μικρού εισοδήματος που δημιουργούμεγια τις γυναίκες του χωριού και τα μεγάλα παιδιά.
Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τα μέλη της αποστολής και ευχήθηκε δύναμη για τη συνέχεια και πορεία του πνευματικού έργου της Ιεραποστολής τόσο στην ενορία του Αγίου Σπυρίδωνος, όσο και σε ολόκληρη την Ουγκάντα."
"With the blessing of His Eminence Metropolitan Demetrios of Irinoupolis, we came to Tanzania once again. After travelling for 10 hours from the capital into the jungle and after seeing various wild animals, we arrived at Kindamali, the Mission Center, where there are two churches, one of Saints Andronikos and Athanasia, and another of St. George, the presbytery, a clinic, a kindergarten, a hostel and an orphanage. There, as well as in the surrounding area, live in huts indigenous priests and faithful who are truly experiencing Orthodoxy. I was deeply moved to hear a native priest telling us, “May God grant that I die in this blessed robe.”
Our program was full of blessings. In the morning we were called by the voices of more than 200 children to give them the standard breakfast, milk and vitamin rich biscuits.Then, along with Fr. Photios and other priests, we toured the villages and celebrated the Divine Liturgy, every day in a different parish. On this devotional tour, our Orthodox brothers welcomed us warmly, having decorated their churches with flowers casually placed in plastic jars and cans, which, however, radiated neatness and beauty. Father Photios gave seminars to our priests, their wives and the catechists, and we distributed to them their gifts, which your love sends to the Mission. We also gave the hundreds of children who came to us vitamins so important to their health. We had the blessing to attend hundreds of baptisms and weddings and were glad to find out that catechisms were regular. The conduction of the holy sacraments was followed by a feast with food and gifts for everyone.
Another worth mentioning point is our visit to the Maasai tribe. We saw their faces beaming with joy just because we went to their village, we entered their huts, and they turned over a bucket for us to sit on! A large number of them are catechized and baptized and show great interest in Orthodoxy, which is why our bishop embraces them so lovingly. During our visit there, he made an Orthodox Maasai a reader by cheirothesia. The Holy God blesses the missionary work in Tanzania, where His Eminence Demetrios has been ministering for 10 years now. There is only one project that has not been completed yet: St. Andrew’s clinic in Magalali village. If a charitable donor is found, this will be the place to provide medical care and help for thousands of children who die every day from various diseases in this region. I praise God for His kindness to grant my coming into His field." Sister Thekla
"Την Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014 όσοι ακόμα βρισκόμαστε στην Ουγκάντα από το Ιεραποστολικό κλιμάκιο της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής στην Ουγκάντα, είχαμε συνάντηση με τον π.Γεώργιο Νυόμπι και τον κατηχητή Χριστοφόρο Μουγίνγκο ,προκειμένου να μιλήσουμε για το πρόγραμμα της αναδοχής σπουδών για παιδιά από την Ουγκάντα από οικογένειες Ελλήνων .
Είδαμε μαζί τα νέα παιδιά που βρίσκονται στη λίστα αναμονής για το πρόγραμμα αυτό .Αξίζει να σημειωθεί ότι την πρώτη χρονιά που δημιουργήθηκε το πρόγραμμα(2012) τα παιδιά που πήγαν στο σχολείο ήταν 15 .Τη δεύτερη (2013) ανέβηκαν στα 60, και φέτος (2014) τα παιδιά ανεβαίνουν στα 100...Έχει ο Θεός!!
Είδαμε τις φωτογραφίες των παιδιώνκαι τις αιτήσεις ,θαυμάσαμε την οργάνωση και την τάξη του αρχείου από πλευράς του κατηχητή Χριστοφόρου αφού εκείνος μαζί με τον π.Γεώργιο έχουν αναλάβει τη συλλογή και την πληρωμή των διδάκτρων των χρημάτων στην Ουγκάντα.Τα χρήματα δίδονται κατ ευθείαν στο σχολείο, και ο ταμίας του σχολείου υπογράφει σχετικό έντυπο. Επιπλέον ζητούμε από τα παιδιάνα φέρνουν τους βαθμούς των επιδόσεών τους . Αυτό τους κάνει περισσότερο υπέυθυνους , αφού τα χρήματα δεν καθόλου εύκολο να βρεθούν ,γεγονός που το θυμίζουμε συχνά. Τους ζητούμε ακόμη να αλληλογραφούν με τους αναδόχους γονείς τους μιλώντας για τη ζωή και την καθημερινότητά τους.
Στο πρόγραμμα αυτό προηγούνται παιδιά με μεγάλα οικογενειακά προβλήματα και κυρίως ορφανά.Το σχολείο είναι σημαντική βοήθεια για μία οικογένεια και αποτελεί και αποφυγή του περιθωρίου από μέρους των παιδιών.
Πολλές οικογένειες Ελλήνων παρ όλες τις δύσκολες συνθήκες που υπάρχουν στη χώρα μας ,έχουν ανταποκριθεί στο πρόγραμμα αυτό δίνοντας 150 ευρώ για ένα χρόνο συνολικά για ένα παιδί, ώστε να πάει στο σχολείο.
Από πέρυσι (2013) στο πρόγραμμα καθιερώσαμε και δημιουργούνται μικρά γκρουπ τριών ή τεσσάρων οικογενειών (μετά από δική τους συνενόηση) που καλύπτουν το συνολικό ποσό.
Τα μέλη της Ελλάδοςπου εργάζονται στο πρόγραμμα της αναδοχής σπουδών για παιδιά στην Ουγκάντα είναι οι : Χριστόδουλος Παπαφώτης,Ελένη Μαρκοπούλου,Σταυρούλα Χαβατζόγλου και Σταυρούλα Λαμπίδη.Τα χρήματα μαζεύονται έως το τέλος Σεπτεμβρίου ,αρχές Οκτωβρίου.
Από την Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου θα δίδονται πληροφορίες στο τηλέφωνο της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής 2295022228(π.Εφραίμ Παναούσης).
Της Σταυρούλας Χαβατζόγλου (μέλους της αποστολής στην Ουγκάντα
τον Ιούλιο του 2013 και Αύγουστο του 2014)*
"Την εμπειρία της Ουγκάντας φέτος εγώ την έζησα για δεύτερη φορά! Αυτό το καλοκαίρι αποφάσισα να μείνω ένα μήνα για να βιώσω καλύτερα την κατάσταση που επικρατεί και να έρθω πιο κοντά με τους ανθρώπους. Η αλήθεια είναι πως κατεβαίνοντας είχα τον ενθουσιασμό και τη χαρά της προσφοράς, αλλά αυτό που συνάντησα με ξεπέρασε γρήγορα.
Η αγάπη και η καλοσύνη των ανθρώπων, η εγκάρδια προσφορά, η δίψα για να γνωρίσουν την ορθόδοξη πίστη και η αληθινή βίωσή της, με έκαναν να αναθεωρήσω. Κατάλαβα ότι ο Θεός έχει επιλέξει τις καρδιές αυτών των ανθρώπων γιατί αναπαύεται στην απλότητά τους.
Τελικά, μου έμαθαν αυτοί οι άνθρωποι τον τρόπο για να πιστεύω ολοκληρωτικά και να αγαπώ ανιδιοτελώς! Μου έδειξαν ότι η προσφορά ωφελεί περισσότερο και δίνει μεγαλύτερη χαρά σε αυτόν που προσφέρει. Πως η ευτυχία έχει ένα πρόσωπο και βρίσκεται σε στιγμές της καθημερινότητας, γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο!
Ότι για ένα παιδικό χαμόγελο αξίζει να παλεύεις! Αυτή η μικρή χώρα της μαύρης ηπείρου αποτελεί για μένα το πιο σημαντικό εφόδιο και λειτουργεί ως φωτεινός φάρος για όλην τη ζωή μου! Ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να γίνω ένα μικρό μαντηλάκι για ένα δάκρυ της Αφρικής και εύχομαι να επιστρέψω του χρόνου σε αυτήν τη χώρα που πλέον νιώθω δεύτερο σπίτι μου!"
Εκδόσεις ''Χρυσοπηγή''
* Σημείωση της 3ης Αποστολής. Η Σταυρούλα Χαβαντζόγλου, φοιτήτρια της Παιδαγωγικής βοήθησε και προσέφερε με αγάπη , εθελοντικά το 2013 και 2014 στη Ιεραποστολική δραστηριότητα της Ιεράς Μονής Χρυσοπηγής στην Ουγκάντα.Μαζί με άλλα νέα παιδιά βοηθά στο πρόγραμμα αναδοχής σπουδών για τα παιδιά της Ουγκάντας κατά τη διάρκεια του χειμώνα.Ο Θεός να την ευλογεί!Την ευχαριστούμε "από καρδιάς" πολύ.
Greek Orthodox Church of St Anna Gold Coast Australia I greet you in the name of our Lord Jesus Christ. The Orthodox mission of Sierra Leone thank you for the greatly needed gifts of Gloves, Masks, Gels and other items rushed to us here in... Sierra Leone. We thank you for your prayers and I thank FrRomanos Stergiou for your christian love and steadfast faith and support. May our Lord God keep you all. Please continue to pray for us as we pray for you.
Ήτανε μια φορά ένας άνθρωπος, σωστό θηρίο. Μαύρος, κατάμαυρος στο σώμα. Μαύρη, κατάμαυρη ψυχή. Εκεί, στην Αίγυπτο, πουλημένος ήτανε, δούλος σ΄ έναν πλούσιο αφέντη. Δούλος, μπελάς! Γίγαντας, ως εκεί ψηλός και δυνατός τόσο, που να δουλεύει, ένας αυτός, για δέκα. Μα τι τα θες; Δύσκολος άνθρωπος. Το είπαμε: θεριό!
Σαν θύμωνε, έβριζε και χτυπούσε, έσπαζε και ρήμαζε κι εύκολα – εύκολα έβγαζε και μαχαίρι. Οι άλλοι σκλάβοι πιο πολύ τούτον εφοβόντανε παρά τον αφέντη τους. Κι οι επιστάτες φτάνανε πάντα στ΄ αφεντικό τους με παράπονα:
- Μέθυσε πάλι ο Μωυσής και χτύπησε έναν άλλον.
- Οργίστηκε, αφεντικό, ο Μωυσής και σκόρπισε τα ζεμπίλια που ήτανε γεμάτα με καρπό.
- Θύμωσ΄ ο αράπης κι έβγαλε μαχαίρι…
Σκέφτηκε, καλοσκέφτηκε ο κύριός του: «Σίγουρα είναι δυνατός. Βγάζει δουλειά για δέκα, όμως τον έχω βαρεθεί. Δεν πάει άλλο».
- Άσ΄ τον να φύγει, είπε στον επιστάτη του. Του δίνω την ελευθερία του.
Κι έφυγε ο Μωυσής, μαζί με τον κακό εαυτό του.
Φόβος και τρόμος γίνηκε για όλους τους γύρω τόπους. Μαζεύτηκαν τριγύρω του πέντε έξι ακόμη αγρίμια, ίδιοι κακούργοι σαν κι αυτόν και τόνε κάναν αρχηγό. Κλεψιές, ληστείες, φόνοι κι ό,τι κακό ακουγότανε ήτανε απ΄ του Μωυσή τη συμμορία. Δεν ξέρω αν ξανακουστήκανε ποτέ τόσο φοβερά καμώματα σαν τα δικά του.
Άκου τι κάνει μια φορά: Είχε άχτι έναν βοσκό. Εκείνος, σαν το έμαθε, άφησε το κοπάδι και πήγε και χαντακώθηκε στα βάθη της ερήμου. Κινάει ο λήσταρχος να τονε βρει. Περνά τον Νείλο κι αλωνίζει όλον τον τόπο. Λυσσάει απ΄ το κακό του. Δεν τονε βρίσκει πουθενά. Και τότε, σαν λυσσασμένος λύκος, ξεσπάει τον θυμό του στο κοπάδι: Χύνεται μες στα πρόβατα και σφάζει, σφάζει αράδα όσα τυχαίνουνε μπροστά του. Μακελιό!
Σα να καταλαγιάζει λίγο… Διαλέγει τέσσερα σφαχτά, τα πιο παχιά κριάρια, τα δένει και τα τέσσερα και τα φορτώνεται, το θεριό, στον ώμο. Φτάνει στον φουσκωμένο ποταμό κι ορμάει μες στα νερά του φορτωμένος. Περνάει αντίπερα, ψήνει και τρώει και πίνει. Χορταίνει την πείνα του. Χορταίνει την οργή του. Τέτοιος ήταν ο λήσταρχος, ο Μωυσής.
Άλλα όμως ήθελε ο Θεός για κείνον. Ήτανε κι ο Μωυσής δικό Του πλάσμα. Για όλους θέλει ο Κύριος τη σωτηρία. Ήρθε κάποια στιγμή που είδε ο αρχιληστής μέσα στα βάθη του είναι του: Δεν ήταν μόνο σώμα. Είχε και ψυχή. Για τούτη την αιώνια ψυχή τι είχε κάνει; Θα την αφήσει να χαθεί; Ποιος να το πίστευε πως τούτη η μαύρη πέτρα της ερήμου, ο Μωυσής, ο λήσταρχος, θα έβαζε τα κλάματα σαν να ΄ταν μαθητούδι;
Τ΄ αφήνει όλα, που λες, και συμμορία και κλεψιές και αμαρτία, όλα! Και χώνεται βαθιά στην έρημο, στο πιο αυστηρό το μοναστήρι. Εκεί, στα πόδια του Σταυροιύ, γονατισμένος μπροστά σε κάποιον γέροντα, ο λήσταρχος, ο Μωυσής, ώρες πολλές ξομολογιέται. Και κλαίει, κλαίει… Ο λύκος γίνεται αρνί. Μέρα τη μέρα πιο καλός. «Άγιος άνθρωπος» λένε όσοι τον γνωρίζουν. Ξεπέρασε στην αγιοσύνη άλλους, που χρόνια ήταν μοναχοί κι αγωνίζονταν.
Κάποια φορά τον κάλεσε ο Επίσκοπος. Τον χειροτόνησε ιερέα. Το συλλογίζεσαι; Ο πριν κακούργος Μωυσής έγινε ιερέας του Υψίστου!
Κάποια νυχτιά, εκεί στην έρημο, στο μοναστήρι, έγινε κάτι που είναι μοναχά για γέλια. Η συμμορία εκείνη, η παλιά, συνέχισε να κλέβει, να σκοτώνει. Αφού βρεθήκανε κοντά και στα κελιά των μοναχών, σκεφτήκανε πως κι απ΄ αυτούς κάτι θα είχανε να πάρουν. Τραβούν, λοιπόν, τέσσερις απ΄ αυτούς, ίσια στου Μωυσή το καμαράκι. Κλοτσούν την πόρτα και ορμούν. Κοιτάει ο γέροντας ιερέας. Νιώθει τη δύναμή του, μα να τους κάνει και κακό δε θέλει. Στο πι και φι τους δένει και τους τέσσερις με το δικό τους το σκοινί κι όπως παλιά, με τα κριάρια, τους κουβαλάει σηκωτούς στην εκκλησιά, δεμένους χειροπόδαρα.
Είχε σημάνει σήμαντρο για προσευχή και σαν σκιές οι γέροντες ένας ένας μαζεύονταν. Σαν ήρθαν όλοι, πάει κι ο Μωυσής με το ανθρώπινο φορτίο στην πλάτη. Τους ξεφορτώνει και ρωτά με ήρεμη, γλυκιά φωνή τη γεροντία: τι να τους κάνει αυτούς τους τέσσερις, που ρίχτηκαν νυχτιάτικα να κλέψουν στο κελί του; Στ΄ αχνό το αντιφέγγισμα των καντηλιών είδανε οι ληστές το πρόσωπό του. Ναι, είν΄ ο αρχηγός τους, είν΄ ο Μωυσής, που τονε χάσανε εδώ και χρόνια! Λυγίσουν, μαλακώνουνε οι σκληρές καρδιές. Βάζουν τα κλάματα τ΄ αγρίμια και γονατιστοί ζητούν συχώρεση.
Μείναν εκεί, στο μοναστήρι. Γίναν καλόγεροι, κοντά στον αρχηγό του.
Χιλιάδες άνθρωποι μαθαίνουνε για την αρετή του γέροντα Μωυσή. Φτάνουν στην έρημο ν΄ ακούσουν τον σοφό του λόγο, να πάρουν την ευχή του. Κι εκείνος, ήρεμος και φιλόξενος, μοιράζει ευχές και συμβουλές κι αγάπη στους ανθρώπους.
Για σκέψου πώς εσώθηκε ο λήσταρχος! Με μιαν απόφαση μονάχα εγίνηκε Άγιος: ο Μωυσής ο Αιθίοπας. Σ.Γ.Α. Η μνήμη του Οσίου Μωυσή του Αιθίοπα τιμάται στις 28 Αυγούστου. http://www.pemptousia.gr/2014/08/%ce%bf-%ce%bb%ce%ae%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%bf%cf%82/
Μερικοί ρωτούν πως αρχίζει η Ιεραποστολή σε ένα χωριό ή σε μια πόλη. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Ιεραποστολή δεν είναι υπόθεση ανθρώπινη, αλλά έργο της θείας Χάριτος. Το Άγιο Πνεύμα φωτίζει και τους Ιεραποστόλους και τους καλοπροαίρετους ανθρώπους που αναζητούν τις ανώτερες και αληθινές αξίες, ώστε να συντελεσθεί το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία των ψυχών. Δεν αρκεί όμως μόνο η Χάρις του Θεού και η καλή προαίρεση των ανθρώπων. Ο ιεραπόστολος σαν άλλος γεωργός είναι υποχρεωμένος να σπέρνει τον λόγο του Θεού σε κάθε ευκαιρία, σε κάθε περίσταση· και όταν το έδαφος είναι κατάλληλο, ο σπόρος βλασταίνει και αποδίδει ανάλογη καρποφορία. Στην Ιεραποστολή επαληθεύεται εναργώς το Ευαγγέλιο. Ο λόγος του Θεού άλλοτε δίνει εκατονταπλασίονα καρπό και άλλοτε πάλι πολύ λίγο η και καθόλου. Σχετικώς θα αναφέρω μία αληθινή ιστορία που συνέβη πρόσφατα.
Ως γνωστόν κάθε Δευτέρα μοιράζουμε διάφορα βασικά είδη διατροφής (ρύζι, αλεύρι, όσπρια κ.λπ.) σε 750 περίπου φτωχές οικογένειες, αναπήρους, τυφλούς κ.λπ. Κάποιος ανάπηρος ο οποίος χρειάζεται 3 ώρες για να έλθει, διότι παίρνει 3 συγκοινωνίες, μας παρεκάλεσε να πάμε στο χωριό του να μοιράσουμε ρούχα. Γνωρίζοντας την απόσταση και την πεζοπορία για να φθάσουμε ως το χωριό του, στην αρχή διστάζαμε να του πούμε το ναί· όχι για τον κόπο και την ταλαιπωρία, αλλά για τον χρόνο που χρειαζόμαστε. Οι επισκέψεις στα χωριά είναι ολόκληρη περιπέτεια· πολλές φορές χρειάζεται μία ολόκληρη ημέρα και αν συμβεί κάτι απρόοπτο (που συμβαίνει πολύ συχνά) επιστρέφουμε πολύ αργά τη νύχτα στο ιεραποστολικό κέντρο. Τελικώς πήγαμε στο χωριό αυτού του ανθρώπου, αφού κινδυνεύσαμε πολλές φορές να πέσουμε σε κάποια λίμνη ή σε κάποιο ποτάμι που ήταν δίπλα στα στενά χωμάτινα δρομάκια του χωριού. Στις περιπτώσεις αυτές μόνο από θαύμα σώζεται κανείς. Οι προσευχές και τα σταυροκοπήματα έντονα από τους επιβάτες, που πολλές φορές κλείνουν τα μάτια τους από το φόβο.
Τελικώς εκπληρώσαμε την αποστολή μας και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Κάπου ενδιάμεσα σταθμεύσαμε για λίγο ως συνήθως, να φάμε κάτι και να ηρεμήσουμε από την περιπέτεια που είχαμε. Κάποιος περαστικός με το ποδήλατό του σταμάτησε και μας κοιτούσε παράξενα, αφού δεν είχε δει άλλη φορά ξένους. Μετά από λίγο, αφού ήδη τρώγαμε κάτι πρόχειρο που είχαμε μαζί μας, παρουσιάζονται μπροστά μας δύο κοριτσάκια έως 10-12 ετών και μας προσφέρουν δύο αγγούρια που κρατούσαν στα χέρια τους. Το μεγαλύτερο άπ’ αυτά μου είπε στη γλώσσα τους: «πάτερ, ο πατέρας μας μας έδωσε αυτά τα αγγούρια για σας· να τα φάτε». Κι έφυγαν διακριτικά αφού μας χαιρέτησαν.
Καταλαβαίνετε πόσο πολύ μας συγκίνησε η χειρονομία τους αυτή. Χίλιοι καλοί λογισμοί πέρασαν άπ’ το μυαλό μας. Όλοι θαυμάσαμε τη λεπτότητα των παιδιών αυτών, αλλά και την αξιοπρέπειά τους. Την ευγένεια και τη φιλική διάθεσή τους. Αφού τελειώσαμε το φαγητό μας, κάποιος κύριος μας πλησιάζει και μας χαιρετά. Ήταν ο πατέρας των παιδιών, που μας παρεκάλεσε να πάμε στο σπίτι του που ήταν πάρα πολύ κοντά. Δεν του το αρνηθήκαμε, αν και η ώρα ήταν περασμένη για τέτοιου είδους επισκέψεις. Από τη συζήτηση καταλάβαμε ότι δεν ήταν ευχαριστημένος από τον προτεσταντισμό που είχε γνωρίσει, και αναζητούσε κάτι ανώτερο να ικανοποιήσει τη δίψα της ψυχής του. Περιληπτικά του μιλήσαμε για το Ορθόδοξο δόγμα και την Εκκλησία μας. Μας παρακάλεσε να πάμε στο χωριό του να διδάξουμε την Ορθοδοξία που ήταν τελείως άγνωστη.
Πράγματι, την επόμενη εβδομάδα πήγαμε και η συγκέντρωση έγινε στην ταράτσα κάποιου διώροφου σπιτιού. Προσήλθαν 30 περίπου άτομα που παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον τη συζήτηση για τον άγνωστο Θεό και τις αλήθειες της πίστεώς μας. Στο τέλος οι ερωτήσεις δεν σταματούσαν, αλλά τι να τους πρωτοπεί κανείς; Έτσι ορίσαμε μία ημέρα την εβδομάδα να επισκεπτόμαστε το χωριό αυτό και να κάνουμε κατήχηση. ΟΊ κατηχήσεις συνεχίζονται μέχρι σήμερα, ώστε να ολοκληρωθούν και να προχωρήσουμε στις βαπτίσεις. Κάθε φορά που πηγαίνουμε, βλέπουμε και καινούργια πρόσωπα να παρακολουθούν την κατήχηση. Ο λόγος του Θεού σπέρνεται στις ψυχές που σαν σφουγγάρι ρουφούν τα θεία νοήματα της Αγίας Γραφής.
Η Ιεραποστολή είναι προσέλκυση και προσέλευση στην πίστη εν ελευθερία. Ο ίδιος ο Χριστός είπε «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν» κι εμείς δεν βιάζουμε κανέναν. Βεβαίως μέσα μας επιθυμούμε διακαώς και παρακαλούμε ώστε όλοι αυτοί οι άνθρωποι να γνωρίσουν τον αληθινό Θεό και να κληρονομήσουν την ουράνιο Βασιλεία Του. Ας ευχηθούμε, ο Πανάγιος Τριαδικός Θεός να ανοίξει τα μάτια της ψυχής των τέκνων Του ώστε, να αγαπήσουν θερμά την Ορθοδοξία και την εν Χριστώ ζωή και να δοξάσουν το Όνομά Του.
"Με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ειρηνουπόλεως κ. Δημητρίου, βρεθήκαμε για ακόμη μία φορά στην Τανζανία. Μετά από ταξίδι 10 ωρών από την πρωτεύουσα μέσα στη ζούγκλα και αφού είδαμε διάφορα άγρια ζώα, φθάσαμε στο Kindamali, στο Κέντρο της Ιεραποστολής. Εκεί βρίσκονται ο Ι. Ναός των Αγίων Ανδρονίκου και Αθανασίας, ο Ι. Ναός του Αγίου Γεωργίου, το πρεσβυτέριο, μία κλινική, ένα νηπιαγωγείο, ξενώνας και ορφανοτροφείο. Εκεί και στη γύρω περιοχή, κατοικούν μέσα σε καλύβες ιθαγενείς ιερείς και πιστοί που βιώνουν πραγματικά την Ορθοδοξία. Συγκλονίστηκα ακούγοντας έναν ιθαγενή ιερέα μας να λέει «Παρακαλώ το Θεό να με αξιώσει να πεθάνω με αυτό το ευλογημένο ράσο».
Το πρόγραμμά μας ήταν γεμάτο ευλογίες. Το πρωί μάς καλούσαν οι φωνές περισσότερων από 200 παιδιών να τους δώσουμε το καθιερωμένο πρωινό, γάλα και βιταμινούχα μπισκότα. Στη συνέχεια με τον π. Φώτιο και άλλους ιερείς, περιοδεύαμε στα χωριά και τελούσαμε τη Θεία Λειτουργία, κάθε μέρα και σε διαφορετική ενορία. Σε αυτή τη λατρευτική περιοδεία, οι Ορθόδοξοι αδελφοί μας μας υποδέχονταν με αγάπη και με τις εκκλησίες τους στολισμένες με λουλούδια πρόχειρα βαλμένα σε πλαστικά και τενεκεδένια κουτάκια, που όμως ακτινοβολούσαν πάστρα και ομορφιά. Ο π. Φώτιος έκανε σεμινάρια για τους ιερείς μας, τις πρεσβυτέρες, τους κατηχητές, και εμείς τους μοιράζαμε τα δώρα, τα οποία η δική σας αγάπη στέλνει στην Ιεραποστολή. Δώσαμε βιταμίνες τόσο αναγκαίες στα εκατοντάδες παιδιά που έρχονταν κοντά μας. Είχαμε την ευλογία να παρευρεθούμε σε εκατοντάδες βαπτίσεις και γάμους, ενώ οι κατηχήσεις είναι ανελλιπείς. Μετά τα μυστήρια γινόταν πανηγύρι· τραπέζι και δώρα σε όλους.
Σημαντική επίσης ήταν και η επίσκεψή μας στη φυλή των Μασάι. Να δείτε πρόσωπα να λάμπουν από χαρά, απλά επειδή πήγαμε στο χωριό τους, μπήκαμε στις καλύβες τους και αναποδογύρισαν έναν κουβά να μας βάλουν να καθίσουμε! Πολλοί από αυτούς κατηχούνται και βαπτίζονται, δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για την Ορθοδοξία και ο επίσκοπός μας τους περιβάλλει με πολλή αγάπη. Όσο ήμασταν εκεί, χειροθέτησε έναν Ορθόδοξο Μασάι σε αναγνώστη. Ο άγιος Θεός ευλογεί το έργο της Ιεραποστολής στην Τανζανία, όπου εδώ και 10 χρόνια διακονεί ο Σεβασμιώτατος κ. Δημήτριος. Μένει μόνο ένα έργο που δεν έχει ολοκληρωθεί: η κλινική του αγίου Ανδρέα στο Magalali. Αν βρεθεί ένας δωρητής, εκεί θα βρίσκουν περίθαλψη και βοήθεια χιλιάδες παιδιά που πεθαίνουν καθημερινά από διάφορες αρρώστιες στην περιοχή αυτή. Ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να βρεθώ στον αγρό Του." Μοναχή Θέκλα
OCMC News - 25th Anniversary in Accra, Ghanaby Orthodox Christian Mission Center (Posted 8/22/2014)
OCMC Teams Director Andrew Lekos traveled to Accra, Ghana this year to help celebrate the 25th anniversary of Holy Transfiguration Orthodox Cathedral's founding. He was part of the first OCMC mission team to the country that helped build this church.
This year the parish family of the Holy Transfiguration Orthodox Cathedral in Accra, Ghana, marked the 25th Anniversary of its founding. A Mission Team from the Orthodox Christian Mission Center was invited to join in these celebrations. This was also the 25th Anniversary of the first OCMC Mission Team to Ghana! The 1989 Mission Team helped with the construction of the Cathedral in Accra.
Events surrounding the celebrations included an all-night Vigil, Memorial services, Vespers, and Divine Liturgy; presentations on the history of the Church in Ghana, the Cathedral, and health education; visitations to shut-ins; youth programs, women fellowship, and the inauguration of a men’s fellowship; and a choral concert including other faith groups.
This year’s Team traveled to a remote community with little Orthodox presence in the Volta region of Ghana, the St. Paul Church in Peki. They participated in a small teaching outreach as part of the renewal of the parish. This small parish is the only Orthodox church east of the Volta River. The church lacks some resources; the language of Eweo is spoken there, and the services have not been translated into this local language (from the common language of Akan). Currently, there is no priest serving, but a committed catechist continues to lead and teach the Faith to the St. Paul community. The Mission Team taught basic lessons on the Faith, offered activities to the young, witnessed to the local village by making visitations, prayed and worshipped together daily, and celebrated the Liturgy for the Feast of the Dormition. The team was joined by members of the Holy Transfiguration Cathedral in Accra. This outreach was sponsored by the Cathedral parish.
The OCMC Team was led by OCMC Mission Teams Director, Andrew Lekos. Andrew was a member of the 1989 Mission Team that assisted with the construction 25 years ago. He remembers, “What a blessing it was to continue in the work we were involved with 25 years ago! It was where my love from missions began. It was where I committed my life to pray and to serve, but more importantly, to mission work.” He attributes his role at OCMC to his mission experience in Ghana.
The host, V. Rev. Fr. Kwame Joseph Labi, Rector of the Cathedral and Vicar General, noted, “We have treasured your being a part of this story and your contribution to the life of Holy Transfiguration.”
The Holy Archdiocese of Ghana was established by Patriarchal and Synodal Decree in 1997. Its jurisdiction includes the countries of Ghana, Ivory Coast, Burkina Faso, and Mali. It is served by His Eminence Metropolitan Savvas, who was elected in November 2012 as Metropolitan of Accra. The Church in Ghana continues its growth, but also faces challenges, with 28 communities and only 18 clergy.
As part of the celebrations, the Holy Transfiguration parish community is publishing a Silver Jubilee Commemorative Book to tell the story of Holy Transfiguration in the wider context of the life and story of the Orthodox Church and Orthodoxy in Ghana. Please contact Andrew Lekos at OCMC (ajlekos@ocmc.org) for additional Information.
On Wednesday 27 August churches around South Africa celebrated the Feast Day of Saint Phanurius. Reverend Fr. Constantinos Kosmidis officiated at the service of the Holy Eucharist at the Church of St Nicholas in Durban KZN.
Fr. Constantinos Kosmidis with the congregation – Feast of St
Phanurius. Church of St Nicholas. Durban KZN
Saint Phanirius has been revered for 500 years up to the present by Orthodox Christians and each year on 27 August the faithful bake a sweet cake “Phanuropita” which are taken to the church for a blessing.
During work undertaken to restore the walls of the fortress of Rhodes, the workmen discovered the ruins of a beautiful church, under the flagstones of which they found many icons. The only one among them that was intact was an icon depicting a young soldier holding a Cross in his right hand. A lighted candle stood over the Cross, and the icon was framed by twelve scenes of his martyrdom. The local bishop Nilus (1355-69) was able to decipher the inscriptions: ‘Saint Phanurius’. When the governor of the island refused permission to restore the church, the devout bishop went to Constantinople where he received satisfaction. Saint Phanurius from that time on worked many miracles, especially finding lost people or animals. Reference: The Synaxarion volume six
"Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα του φετινού μας ταξιδιού, ήταν η επίσκεψή μας στη αγαπημένη από παλιά, πανέμορφη Ουγκάντα, όπου συναντήσαμε τους τρεις εθελοντές το Μιχάλη, την Κυπριάνα και το Γιάννη, όταν τελείωναν την πρώτη κατασκήνωση, την οποία είχαν φέρει άψογα εις πέρας παρά τις τεράστιες δυσκολίες πρόσβασης σε νερό και άλλα βασικά αγαθά. Όλοι μαζί πήγαμε στο χωριό Μόντε, όπου όλοι μαζί διαπιστώσαμε τα θαύματα που μπορεί να κάνει η εκπαίδευση στην Αφρική. Η ευφυία των παιδιών μοναδική, οι εκδηλώσεις αγάπης τους προς εμάς ανεξάντλητες, οι ομαδάρχες μας δυναμικοί και οργανωτικοί όπως ποτέ δεν το φανταζόμασταν! Αχ, το βαρύ τίμημα όλης αυτής της χαράς, είναι η ανείπωτη θλίψη όταν έρχεται η ώρα του αποχωρισμού από αυτούς τους υπέροχους Ανθρώπους!"
