εκδόσεις ''Χρυσοπηγή''
Συναντήσαμε τον π.Σαμουήλ και του δώσαμε μία καινούργια στολή της εκκλησίας και κάποια ακόμη Ιερατικά είδη που μερικές ψυχές από το νησί της Κω, ετοίμασαν με πολύ αγάπη για τον ναό.Τις ευχαριστούμε για την αγάπη τους πολύ. Μπήκαμε στο φτωχικό σπίτι του Ιερέα που με την αγάπη του έγινε παλατάκι.Ένα πετραχείλι κρεμασμένο στον τοίχο, θύμιζε την ιερατική παρουσία.Και το φαγητό όμορφο. Καλαμπόκια από τα γειτονικά χωράφια και τσάι μυρωδικό για το καλωσόρισμα και τις ευχαριστίες. Πήγαμε στο δημοτικό που φιλοξενεί πάνω από 270 παιδιά και μοιράσαμε καραμμέλες. Έκαναν μία τεράστια σειρά και έπαιρναν χαρούμενα το γλυκό κέρασμα από την Ελλάδα. Ξαναμπαίνουν στη σειρά μου λέει ο Παπαγιώργης γελώντας. Τι παράξενο για παιδιά!! Αγαπούν τις καραμέλες!! Θυμάμαι λοιπόν όταν φεύγοντας από την Ελλάδα είχανε αναρτήσει στο τοίχο του αρχονταρικίου μία ανακοίνωση σημειώναμε «Χρειαζόμαστε καραμμέλες.. για την Αφρική. Αν μας φέρετε θα σας ήμασταν ευγνώμονες.» Τότε ένα μικρό Ελληνόπουλο έγραψε με έναν μαρκαδόρο από κάτω : Και εμείς!!!
Μπήκαμε στο Γυμνάσιο του Λουάγιο που ήταν πολύ καθαρό. Δημιουργούσαν κάποια καλλιτεχνικά έργα, φτιάχνοντας υφάσματα με στάμπες και πανέμορφα γλυπτά με πεπιεσμένο χαρτί. Ίσως μεθαύριο τους χρειαστεί για να κάνουν κάποια δουλειά μας είπαν οι δάσκαλοί τους.
Πολλά παιδιά που μένουν στο Οικοτροφείο είναι ορφανά μας είπε ο Σίλας ο δάσκαλος της ιστορίας. Χαρήκαμε για τη συμπεριφορά των παιδιών και την παρουσία τους.Τους ζητήσαμε να μας τραγουδήσουν ένα τραγούδι και μας το είπαν με ευλάβεια σχεδόν θρησκευτική. Χαιρετήσαμε με καρδιά με χαρά τον ιερέα και τους δασκάλους και φύγαμε.
Ευχαριστούμε όλους τους Έλληνες και ειδικότερα τα ελληνόπουλα που μας έδωσαν τόσες πολλές καραμέλες!! π.Γεώργιος Νυόμπι, π.Εφραίμ Παναούσης.
Ο Ναός του Αγίου Προκοπίου στο Λουάγιο
Μετά το Λουγκάζι μπαίνουμε σε χωματόδρομο βατό.Ομορφιά του τοπίου: δεξιά και αριστερά πανήψυλα τζικάτζο, (ζαχαροκάλαμα) που κύκλωναν το αυτοκίνητο και το περνούσαν. Και ανάμεσα στις καλαμιές να σου ένα παιδικό κεφαλάκι να μασάει λαίμαργα το ζαχαροκάλαμο και να ρίχνει ματιές περιέργιες, στο αυτοκίνητο που του χάλασε την ώρα του φαγητού του.Πλησιάσαμε στην Ιεραποστολή .Πανέμορφος χώρος ησυχαστικός.Μάλλον για μοναστήρι θα ταίριαζε αλλά είναι μία από τις πιο όμορφες και οργανωμένες Ιεραποστολές. Αντικρύσαμε τον Ναό από μακριά.Την εκκλησία αυτή έχτισε εκ θεμελίων και στόλισε με κόπο και ψυχή ο ορθόδοξος ιεραποστολικός σύλλογος του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου του οποίου προίσταται μία σημαντική γυναίκα που έχει δουλέψει πολύ στην σύγχρονη ιεραποστολή. η κ.Γεωργιάδου και την πνευματική καθοδήγηση και σημαντική βοήθεια του π.Βασιλείου Τσιμούρη που βοηθά ουσιαστικά την υπόθεση της Ιεραποστολής. Μπήκαμε στο ναό. Δεν έλειπε τίποτε!! Εικόνες, Προσκυνητάρια καντήλια, κολυμβήθρες, αρτοφόριο, εξαπτέρυγα, μέχρι και λάβαρα. Όλα καμωμένα από το σύλλογο αυτό. Ας προσευχόμαστε να ενισχύει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους που εργάζονται τόσο ταπεινά αλλά και τόσο ουσιαστικά στον Αφρικανικό αμπελώνα του Χριστού. Τα εγκαίνια του Ναού έγιναν το 2009.
Συναντήσαμε τον π.Σαμουήλ και του δώσαμε μία καινούργια στολή της εκκλησίας και κάποια ακόμη Ιερατικά είδη που μερικές ψυχές από το νησί της Κω, ετοίμασαν με πολύ αγάπη για τον ναό.Τις ευχαριστούμε για την αγάπη τους πολύ. Μπήκαμε στο φτωχικό σπίτι του Ιερέα που με την αγάπη του έγινε παλατάκι.Ένα πετραχείλι κρεμασμένο στον τοίχο, θύμιζε την ιερατική παρουσία.Και το φαγητό όμορφο. Καλαμπόκια από τα γειτονικά χωράφια και τσάι μυρωδικό για το καλωσόρισμα και τις ευχαριστίες. Πήγαμε στο δημοτικό που φιλοξενεί πάνω από 270 παιδιά και μοιράσαμε καραμμέλες. Έκαναν μία τεράστια σειρά και έπαιρναν χαρούμενα το γλυκό κέρασμα από την Ελλάδα. Ξαναμπαίνουν στη σειρά μου λέει ο Παπαγιώργης γελώντας. Τι παράξενο για παιδιά!! Αγαπούν τις καραμέλες!! Θυμάμαι λοιπόν όταν φεύγοντας από την Ελλάδα είχανε αναρτήσει στο τοίχο του αρχονταρικίου μία ανακοίνωση σημειώναμε «Χρειαζόμαστε καραμμέλες.. για την Αφρική. Αν μας φέρετε θα σας ήμασταν ευγνώμονες.» Τότε ένα μικρό Ελληνόπουλο έγραψε με έναν μαρκαδόρο από κάτω : Και εμείς!!!
Μπήκαμε στο Γυμνάσιο του Λουάγιο που ήταν πολύ καθαρό. Δημιουργούσαν κάποια καλλιτεχνικά έργα, φτιάχνοντας υφάσματα με στάμπες και πανέμορφα γλυπτά με πεπιεσμένο χαρτί. Ίσως μεθαύριο τους χρειαστεί για να κάνουν κάποια δουλειά μας είπαν οι δάσκαλοί τους.
Πολλά παιδιά που μένουν στο Οικοτροφείο είναι ορφανά μας είπε ο Σίλας ο δάσκαλος της ιστορίας. Χαρήκαμε για τη συμπεριφορά των παιδιών και την παρουσία τους.Τους ζητήσαμε να μας τραγουδήσουν ένα τραγούδι και μας το είπαν με ευλάβεια σχεδόν θρησκευτική. Χαιρετήσαμε με καρδιά με χαρά τον ιερέα και τους δασκάλους και φύγαμε.
Ευχαριστούμε όλους τους Έλληνες και ειδικότερα τα ελληνόπουλα που μας έδωσαν τόσες πολλές καραμέλες!! π.Γεώργιος Νυόμπι, π.Εφραίμ Παναούσης.
Τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου
Η μεγάλη σειρά της καραμέλας
Φιλοξενία για το καλωσόρισμα.
Κατασκευές των παιδιών του Γυμνασίου
Γλυπτά με πεπιεσμένο χαρτί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου