26 Ιουλ 2013
Μεγάλη ανησυχία και προβληματισμό έχει δημιουργήσει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα η πρόσφατη οικονομική κρίση, που ξεκίνησε από την Αμερική και απειλεί ολόκληρο τον πλανήτη μας με ανεξέλεγκτες συνέπειες.
Το γεγονός αυτό απέδειξε την παταγώδη αποτυχία των κοινωνικών συστημάτων, πού θεοποίησαν τον «μαμωνά» και στήριξαν τις ελπίδες τους στην βιομηχανική πρόοδο και την αλματώδη τεχνική ανάπτυξη.
Παράλληλα λησμόνησαν τον άνθρωπο και ιδίως τον Δημιουργό και κτίστη του κόσμου.
Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές τα 2/3 του πληθυσμού της γης υποσιτίζονται και ζουν σε πρωτόγονες συνθήκες. Σήμερα πού τα αγαθά αρκούν για την διατροφή όλων των ανθρώπων, αλλά δυστυχώς απουσιάζει η δίκαιη μεταχείριση και κυριαρχεί ή σπατάλη.
Μερικοί ίσως να ισχυρισθούν ότι τα θέματα αυτά ξεφεύγουν από τον θρησκευτικό προβληματισμό. Όμως αγνοούν ότι η χριστιανική διδασκαλία αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν ψυχοσωματική οντότητα και αυτό διαφαίνεται από τον Ευαγγελικό νόμο αλλά και την πράξη της Εκκλησίας.
Ιδιαίτερα η πρωτοχριστιανική Εκκλησία των Ιεροσολύμων όχι μόνο διακήρυξε αλλά και έκανε πράξη την χριστιανική κοινοκτημοσύνη με το κοινό ταμείο και τις «αγάπες».
Οι μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας στην διδασκαλία τους αναφέρονται και στα κοινωνικά ζητήματα καταδικάζοντας την αδικία και τον παράνομο πλούτο. Συγχρόνως σαν γνήσιοι ποιμένες του λαού συστηματοποιούν την φιλανθρωπία, ιδρύοντας φιλανθρωπικά ιδρύματα και περιθάλπουν τους φτωχούς, τους ασθενείς και τους κοινωνικά αδυνάτους.
Η Εκκλησία στα 2.000 χρόνια της ιστορικής παρουσίας της στην γη, παράλληλα με το βασικό της έργο, που είναι το κήρυγμα του Ευαγγελίου και η σωτηρία του άνθρωπου δεν παύει μέσα από τις ενορίες και τα μοναστήρια να υπηρετεί και τις βιοτικές ανάγκες των ανθρώπων. Αυτό φαίνεται από τα εκατοντάδες φιλανθρωπικά ιδρύματα που σήμερα διαθέτει στην Ελλάδα, αλλά και την κινητοποίηση που γίνεται σε κάθε δύσκολη περίσταση του λάου.
Ένα ακόμη άγνωστο κεφάλαιο για τους πολλούς είναι η σύγχρονη ανθρωπιστική προσφορά της Εκκλησίας στις χώρες της εξωτερικής ιεραποστολής στην Αφρική, την Άπω Ανατολή και την Λατινική Αμερική όπου θριαμβεύουν η απανθρωπιά, η κοινωνική αδικία, η εκμετάλλευση, η πείνα και η φτώχεια.
Μερικοί αναζητούν τις ευθύνες στο Θεό γι' αυτή την κατάσταση αντί να τις αναζητήσουν στην απάτη, την ασπλαχνία και την αδικία που δυστυχώς κυριαρχούν στους δήθεν πολιτισμένους. Σήμερα τα κοινωνικά προβλήματα αντί να λυθούν, περιπλέκονται, γίνονται οξύτερα, γιατί εκείνοι που έχουν επάρκεια όπως ζητεί ο Χριστός προτιμούν να τα σπαταλούν. Πόσο δίκιο είχε ο Αυγουστίνος όταν έλεγε: «Τα περιττά των πλουσίων είναι τα αγαθά των φτωχών»!
Δυστυχώς σήμερα έχομε λησμονήσει και τον ευλογημένο από τον Θεό θεσμό της εργασίας οδηγώντας χιλιάδες συνανθρώπους μας στην ανεργία και την οικονομική εξαθλίωση. Για να σταματήσει η οικονομική κρίση και να λυθεί το κοινωνικό πρόβλημα θα πρέπει να αναζητηθούν και τα πνευματικά αίτια, γιατί η πνευματική κρίση που περνά σήμερα η ανθρωπότητα είναι ακόμη μεγαλύτερη από την οικονομική. Μπορεί να υπάρξουν λύσεις όχι μόνο κοινωνικές και οικονομικές, αλλά και πνευματικές.
Οι λαοί σήμερα χρειάζονται πνευματική αφύπνιση για να γνωρίσουν τις χριστιανικές αρχές για τον πλούτο, την δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την αγάπη.
Η Ορθοδοξία έχει λύσεις που μπορούν να σώσουν την ανθρωπότητα, όταν κυρίως εμείς οι χριστιανοί καλλιεργήσουμε στην ζωή μας την ορθοδοξία και την ορθοπραξία.
Μεγάλη ανησυχία και προβληματισμό έχει δημιουργήσει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα η πρόσφατη οικονομική κρίση, που ξεκίνησε από την Αμερική και απειλεί ολόκληρο τον πλανήτη μας με ανεξέλεγκτες συνέπειες.Το γεγονός αυτό απέδειξε την παταγώδη αποτυχία των κοινωνικών συστημάτων, πού θεοποίησαν τον «μαμωνά» και στήριξαν τις ελπίδες τους στην βιομηχανική πρόοδο και την αλματώδη τεχνική ανάπτυξη.
Παράλληλα λησμόνησαν τον άνθρωπο και ιδίως τον Δημιουργό και κτίστη του κόσμου.
Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές τα 2/3 του πληθυσμού της γης υποσιτίζονται και ζουν σε πρωτόγονες συνθήκες. Σήμερα πού τα αγαθά αρκούν για την διατροφή όλων των ανθρώπων, αλλά δυστυχώς απουσιάζει η δίκαιη μεταχείριση και κυριαρχεί ή σπατάλη.
Μερικοί ίσως να ισχυρισθούν ότι τα θέματα αυτά ξεφεύγουν από τον θρησκευτικό προβληματισμό. Όμως αγνοούν ότι η χριστιανική διδασκαλία αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν ψυχοσωματική οντότητα και αυτό διαφαίνεται από τον Ευαγγελικό νόμο αλλά και την πράξη της Εκκλησίας.
Ιδιαίτερα η πρωτοχριστιανική Εκκλησία των Ιεροσολύμων όχι μόνο διακήρυξε αλλά και έκανε πράξη την χριστιανική κοινοκτημοσύνη με το κοινό ταμείο και τις «αγάπες».
Οι μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας στην διδασκαλία τους αναφέρονται και στα κοινωνικά ζητήματα καταδικάζοντας την αδικία και τον παράνομο πλούτο. Συγχρόνως σαν γνήσιοι ποιμένες του λαού συστηματοποιούν την φιλανθρωπία, ιδρύοντας φιλανθρωπικά ιδρύματα και περιθάλπουν τους φτωχούς, τους ασθενείς και τους κοινωνικά αδυνάτους.
Η Εκκλησία στα 2.000 χρόνια της ιστορικής παρουσίας της στην γη, παράλληλα με το βασικό της έργο, που είναι το κήρυγμα του Ευαγγελίου και η σωτηρία του άνθρωπου δεν παύει μέσα από τις ενορίες και τα μοναστήρια να υπηρετεί και τις βιοτικές ανάγκες των ανθρώπων. Αυτό φαίνεται από τα εκατοντάδες φιλανθρωπικά ιδρύματα που σήμερα διαθέτει στην Ελλάδα, αλλά και την κινητοποίηση που γίνεται σε κάθε δύσκολη περίσταση του λάου.
Ένα ακόμη άγνωστο κεφάλαιο για τους πολλούς είναι η σύγχρονη ανθρωπιστική προσφορά της Εκκλησίας στις χώρες της εξωτερικής ιεραποστολής στην Αφρική, την Άπω Ανατολή και την Λατινική Αμερική όπου θριαμβεύουν η απανθρωπιά, η κοινωνική αδικία, η εκμετάλλευση, η πείνα και η φτώχεια.
Μερικοί αναζητούν τις ευθύνες στο Θεό γι' αυτή την κατάσταση αντί να τις αναζητήσουν στην απάτη, την ασπλαχνία και την αδικία που δυστυχώς κυριαρχούν στους δήθεν πολιτισμένους. Σήμερα τα κοινωνικά προβλήματα αντί να λυθούν, περιπλέκονται, γίνονται οξύτερα, γιατί εκείνοι που έχουν επάρκεια όπως ζητεί ο Χριστός προτιμούν να τα σπαταλούν. Πόσο δίκιο είχε ο Αυγουστίνος όταν έλεγε: «Τα περιττά των πλουσίων είναι τα αγαθά των φτωχών»!
Δυστυχώς σήμερα έχομε λησμονήσει και τον ευλογημένο από τον Θεό θεσμό της εργασίας οδηγώντας χιλιάδες συνανθρώπους μας στην ανεργία και την οικονομική εξαθλίωση. Για να σταματήσει η οικονομική κρίση και να λυθεί το κοινωνικό πρόβλημα θα πρέπει να αναζητηθούν και τα πνευματικά αίτια, γιατί η πνευματική κρίση που περνά σήμερα η ανθρωπότητα είναι ακόμη μεγαλύτερη από την οικονομική. Μπορεί να υπάρξουν λύσεις όχι μόνο κοινωνικές και οικονομικές, αλλά και πνευματικές.
Οι λαοί σήμερα χρειάζονται πνευματική αφύπνιση για να γνωρίσουν τις χριστιανικές αρχές για τον πλούτο, την δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την αγάπη.
Η Ορθοδοξία έχει λύσεις που μπορούν να σώσουν την ανθρωπότητα, όταν κυρίως εμείς οι χριστιανοί καλλιεργήσουμε στην ζωή μας την ορθοδοξία και την ορθοπραξία.
Αρχιμ. Νεκτάριος Κιούλος, Ιεροκήρυξ των Σωμάτων Ασφαλείας - Διευθυντής της Θρησκευτικής Υπηρεσίας της ΕΛ.ΑΣ.
Ορθόδοξα αστυνομικά μηνύματα
Ορθόδοξα αστυνομικά μηνύματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου