Και ένα…ολόκληρο μολύβι μπορεί να σε κάνει τον πλουσιότερο της παρέας!
Της Ειρήνης Τσάκα
Υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους η ζωή είναι ένας ατελείωτος Γολγοθάς. Η Ανάσταση, για τους περισσότερους από αυτούς δεν έρχεται ποτε!
Υπάρχουν και άνθρωποι που βάζουν στόχο ζωής να βοηθήσουν όσο περισσότερους γίνεται!
Είτε είναι δίπλα τους, είτε εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά!
Ο Ηρακλειώτης Στάθης Αυγουστάκης είναι ένας από αυτούς που δεν αρκούνται σε λόγια συμπάθειας και προσευχές. Δεν είναι πλούσιος, αλλά προσπαθεί με τα λιγοστά μέσα που διαθέτει να κάνει πράξη το μήνυμα της αγάπης προς τον συνάνθρωπο!
Και η διάθεσή του για προσφορά τον «έστειλε» μέχρι την Αφρική!
Η μεγαλύτερη ανταμοιβή για τις πράξεις του, όπως λέει ο ίδιος στο cretalive, η ευτυχία στα μάτια των παιδιών!
Υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους η ζωή είναι ένας ατελείωτος Γολγοθάς. Η Ανάσταση, για τους περισσότερους από αυτούς δεν έρχεται ποτε!
Υπάρχουν και άνθρωποι που βάζουν στόχο ζωής να βοηθήσουν όσο περισσότερους γίνεται!
Είτε είναι δίπλα τους, είτε εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά!
Ο Ηρακλειώτης Στάθης Αυγουστάκης είναι ένας από αυτούς που δεν αρκούνται σε λόγια συμπάθειας και προσευχές. Δεν είναι πλούσιος, αλλά προσπαθεί με τα λιγοστά μέσα που διαθέτει να κάνει πράξη το μήνυμα της αγάπης προς τον συνάνθρωπο!
Και η διάθεσή του για προσφορά τον «έστειλε» μέχρι την Αφρική!
Η μεγαλύτερη ανταμοιβή για τις πράξεις του, όπως λέει ο ίδιος στο cretalive, η ευτυχία στα μάτια των παιδιών!
Ένας Δασολόγος στο δρόμο του εθελοντισμού
Ο 35χρονος Δασολόγος έχει πάρει μέρος σε πολλές δράσεις εθελοντισμού στην Ελλάδα. Όταν «συνάντησε» την ευκαιρία να πραγματοποιήσει το ταξίδι στην Αφρική, την «άρπαξε» χωρίς δεύτερη σκέψη.
«Πάντα ήθελα να συμμετάσχω σε ένα τέτοιο ταξίδι εθελοντισμού, προσφοράς και αγάπης στο συνάνθρωπο» λέει, υπογραμμίζοντας ότι μέσω του Συλλόγου «Συμβολή στην Εκπαίδευση των Παιδιών της Αφρικής» ταξίδεψε, μαζί με την Ευδοκία Ταμπάκη από τα Ιωάννινα, σε τρεις Αφρικανικές χώρες, την Ουγκάντα, τη Ρουάντα και το Μπουρούντι.
«Τα ταξίδια αυτά κατέχουν Ιεραποστολικό χαρακτήρα.Βρεθήκαμε κοντά στα παιδιά 2 μήνες όπου και οργανώσαμε κατασκηνώσεις, μορφωτικού και ψυχαγωγικού ενδιαφέροντος! Ο σκοπός μας ήταν να δώσουμε στιγμές ευτυχίας στα παιδιά, μέσα από παιχνίδια ομαδικά και καθημερινό φαγητό»!
«Πάντα ήθελα να συμμετάσχω σε ένα τέτοιο ταξίδι εθελοντισμού, προσφοράς και αγάπης στο συνάνθρωπο» λέει, υπογραμμίζοντας ότι μέσω του Συλλόγου «Συμβολή στην Εκπαίδευση των Παιδιών της Αφρικής» ταξίδεψε, μαζί με την Ευδοκία Ταμπάκη από τα Ιωάννινα, σε τρεις Αφρικανικές χώρες, την Ουγκάντα, τη Ρουάντα και το Μπουρούντι.
«Τα ταξίδια αυτά κατέχουν Ιεραποστολικό χαρακτήρα.Βρεθήκαμε κοντά στα παιδιά 2 μήνες όπου και οργανώσαμε κατασκηνώσεις, μορφωτικού και ψυχαγωγικού ενδιαφέροντος! Ο σκοπός μας ήταν να δώσουμε στιγμές ευτυχίας στα παιδιά, μέσα από παιχνίδια ομαδικά και καθημερινό φαγητό»!
Ένα μολύβι στα τρία και μια καραμέλα για δύο
Του ζητώ να περιγράψει κάποιες σκηνές που έμειναν χαραγμένες στη μνήμη του, από την εμπειρία των κατασκηνώσεων αυτών.
«Τα παιδιά έπεφταν στην αγκαλιά μας κάθε πρωί και μας μετέφεραν όλα τα συναισθήματα τους.. Χαρά, Αγάπη, Ευτυχία…Χωρίς να έχουν τίποτα από υλικά αγαθά και όμως ήταν ευτυχισμένα!
Το πιο συγκλονιστικό ήταν όταν έδωσα ένα μολυβάκι σε ένα μικρό και μου λέει: "Κύριε όλο αυτό το μολύβι, είναι για μένα; (γιατί το κόβουν σε τρία κομμάτια και το παίρνουν τρία παιδιά)!
Τα μικρά παιδιά, κουβαλάνε στις πλατούλες τους αλλά μικρότερα. Είχα λοιπόν μια τελευταία καραμέλα στην τσέπη μου και λέω: σε ποιο παιδί να την δώσω τώρα; πήρα λοιπόν την απόφαση να την δώσω στο μεγαλύτερο: Και τι έκανε; Την ξετύλιξε, την έγλειψε ίσα ίσα να πάρει την γλυκάδα της ζάχαρης και έπειτα την έδωσε στο αδερφάκι του!»
«Τα παιδιά έπεφταν στην αγκαλιά μας κάθε πρωί και μας μετέφεραν όλα τα συναισθήματα τους.. Χαρά, Αγάπη, Ευτυχία…Χωρίς να έχουν τίποτα από υλικά αγαθά και όμως ήταν ευτυχισμένα!
Το πιο συγκλονιστικό ήταν όταν έδωσα ένα μολυβάκι σε ένα μικρό και μου λέει: "Κύριε όλο αυτό το μολύβι, είναι για μένα; (γιατί το κόβουν σε τρία κομμάτια και το παίρνουν τρία παιδιά)!
Τα μικρά παιδιά, κουβαλάνε στις πλατούλες τους αλλά μικρότερα. Είχα λοιπόν μια τελευταία καραμέλα στην τσέπη μου και λέω: σε ποιο παιδί να την δώσω τώρα; πήρα λοιπόν την απόφαση να την δώσω στο μεγαλύτερο: Και τι έκανε; Την ξετύλιξε, την έγλειψε ίσα ίσα να πάρει την γλυκάδα της ζάχαρης και έπειτα την έδωσε στο αδερφάκι του!»
Συνέχεια...
https://www.cretalive.gr/crete/enas-krhtikos-ekei-poy-h-anastash-echei-thglyka-mias-karamelas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου