Η Ελληνική Κοινότητα του Κέϊπ Τάουν...

Η Ελληνική Κοινότητα του Κέϊπ Τάουν, είναι η αρχαιότερη Κοινότητα στη Νότια Αφρική. Το 1898 ιδρύθηκε στο Cape Town ο Σύλλογος Αλληλοβοηθείας με σκοπό να βοηθάει τους ελάχιστους τότε μετανάστες. Πρόεδρος ο Ηρακλής Κόσσυφας και Ταμίας ο Νικόλαος Αδελίνης. Το 1900 έφτασε από την Κρήτη ο Ιερομόναχος Αρτέμιος που συγκέντρωσε τους λίγους Έλληνες, τους μίλησε ότι πρέπει να ιδρύσουν κοινότητα και να κτίσουν εκκλησία. Οργάνωσε επί τόπου έρανο και συγκέντρωσε το ποσό των 620....00 λιρών, ποσό πολύ μεγάλο και για την εποχή του και για το ολιγάριθμο των τότε ομογενών. Με τα χρήματα αυτά αγοράσθηκε το οικόπεδο επί του οποίου κτίσθηκε αργότερα η σημερινή εκκλησία.
Ο πατήρ Αρτέμιος έφυγε το 1902 αφού οργάνωσε και ίδρυσε την ελληνική Κοινότητα του Κέϊπ Τάουν, που γιόρτασε πριν 2 χρόνια τα 100 της χρόνια με μεγάλη επισημότητα. Τον πατέρα Αρτέμιο, αντικατέστησε ο Αρχιμανδρίτης Άνθιμος Λάππας, που κατέθεσε τον θεμέλιο λίθο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου τον Σεπτέμβριο του 1903. Πρόεδρος της Κοινότητας ο Ηρακλής Κόσσυφας και Ταμίας ο Νικόλαος Αδελίνης.
Το κτίριο της εκκλησίας περατώθηκε τον Απρίλιο 1904 μαζί με ένα μικρό οίκημα στο πίσω μέρος για κατοικία του ιερέα. Στο μεταξύ, άρχισαν να αυξάνουν οι Έλληνες μετανάστες και η Κοινότητα συνέχισε την πορεία της με τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια ζωτικότητα, δίνοντας το παρόν σε όλες τις εκδηλώσεις της Ελληνικής και ντόπιας ζωής. Έτσι, στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913, έγινε έρανος για τους ανάπηρους και τα ορφανά του πολέμου με μεγάλη επιτυχία. Μεγάλος δωρητής ήταν προσωπικά ο Ν. Αδελίνης, ο οποίος και παρασημοφορήθηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Την ίδια επιτυχία είχε και ο έρανος που έγινε το 1922 για τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής.
Κατά την εικοσαετία 1950-1970 υπήρξε μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα από την Ελλάδα, με συνέπεια η παροικία να μεγαλώσει και τα τότε ιδρύματα άρχισαν να γίνονται ανεπαρκή. Στη δεκαετία του 1950 με ειδικό έρανο μεγάλωσε ο κοινοτικός χώρος παραπλεύρως της εκκλησίας και μετατράπηκε σε μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων, όπου άρχισαν να γίνονται όλες οι κοινοτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις. Παράλληλα έγινε οργανωμένη προσπάθεια για την ίδρυση Ελληνικού σχολείου. Το 1969, ενθρονίστηκε ο πρώτος Μητροπολίτης Καλής Ελπίδος κ.κ. Παύλος Βαρνάβας, που με έρανο αγόρασε ένα μεγάλο οίκημα στο RONDEBOSCH και το μετέτρεψε σε Μητρόπολη.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, επί προεδρίας Κώστα Μαρταλά, μεγάλωσε το κτίριο της εκκλησίας και έγιναν διάφορες μετατροπές ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί ο ιερός Ναός στις ανάγκες των πιστών. Επίσης κτίστηκε η Ελληνική Κοινότητα Εστία, που είναι το αθλητικό, εκπαιδευτικό και πολιτιστικό κέντρο της Κοινότητας.Στη δεκαετία του 1990, επί προεδρίας Γιώργου Σκαλκογιάννη και Μιχάλη Κομίτη, έγινε η αγιογράφηση της εκκλησίας με κόστος 300.000 ραν. Το έργο κράτησε περίπου 10 μήνες. Το 1998 απεβίωσε ο Μητροπολίτης Καλής Ελπίδος και ενθρονίστηκε νέος Μητροπολίτης ο κ.κ. Σέργιος Κυκκότης τον Φεβρουάριο 2000. Το Δεκέμβριο 2000, επί προεδρίας Δημήτρη Ζιτιαννέλλη, εορτάστηκαν τα 100 χρόνια της Κοινότητας. Στις εορταστικές εκδηλώσεις ήταν ο ΑΘΜ ο Πάπας & Πατριάρχης Αλεξανδρείας & Πάσης Αφρικής, Πέτρος VII, εκπρόσωποι της Ελληνικής Βουλής, Κυπριακής κυβέρνησης, Νότιο Αφρικανικές Αρχές, Διπλωματικές Αρχές και αντιπρόσωποι όλων των Ελληνικών Κοινοτήτων Νοτίου Αφρικής. Τον Απρίλιο 2002, επί προεδρίας Λάκη Παρόλη, εκδόθηκε το βιβλίο «Ιστορία της Ελληνικής Κοινότητος - 100 χρόνια».
Στην περιοχή του Κέϊπ Τάουν και σε στενή και αρμονική συνεργασία με την Κοινότητα λειτουργούν τα εξής σωματεία:
-Ο Σύνδεσμος των Ελληνίδων Κυριών ιδρυθείς το 1971.
-Ο Παλλεσβιακός Σύλλογος ιδρυθείς το 1988.
-Ο Σύνδεσμος των Πελοπονησίων ιδρυθείς το 1990.
Έτσι πλαισιωμένη η Κοινότητα του Κέϊπ Τάουν συνεχίζει την ανοδική της πορεία, με σημαντική ακίνητη περιουσία, με πιστωτικούς λογαριασμούς και πλήρως εξοπλισμένη, εκπληρώνοντας τον σκοπό της, που είναι η διαφύλαξη και συντήρηση της Ελληνορθόδοξης ταυτότητας των μελών της και του Ελληνισμού γενικά.
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Σχετικά με το ελληνικό σχολείο, είναι χαρακτηριστικό ότι το πρώτο καταστατικό της Κοινότητας, που συντάχθηκε το 1900, αναφέρει στο άρθρο 2 σαν σκοπό της κοινότητας την ίδρυση, συντήρηση και λειτουργία Ελληνικού Σχολείου ταυτόχρονα με την ίδρυση, συντήρηση και λειτουργία Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας.
Μόλις το 1957 έγινε μία συστηματική προσπάθεια λειτουργίας του σχολείου. Συστήθηκε μια επιτροπή από τον τότε Πρόεδρο της Κοινότητας Γ. Κυριαζή, συνταξιούχο γυμνασιάρχη, τον τότε Πρόξενο της Ελλάδας Όμηρο Παπαστεφάνου και το δικηγόρο Δημήτρη Χρόνη.
Η επιτροπή αυτή, αφού συνέταξε τον κανονισμό λειτουργίας του σχολείου προσέλαβε την Φωτεινή Παπανικολάου, διπλωματούχο διδασκάλισσα, που δίδασκε κάθε απόγευμα τις καθημερινές στην τότε καινούργια αίθουσα δίπλα στην εκκλησία.
Το 1962 η Φ. Παπανικολάου απεχώρησε και προσελήφθη ο Σάββας Παπασάββας. Το σχολείο λειτούργησε τις καθημερινές τα απογεύματα σε ορισμένες συνοικίες της πόλης και σε αίθουσες που παραχωρούσαν τα διάφορα κρατικά σχολεία. Ο αριθμός των μαθητών κυμαινόταν γύρω στα 40 παιδιά.
Το 1978 επί προεδρίας Κώστα Μαρταλά έγινε η πρώτη απόσπαση εκπαιδευτικών από την Ελλάδα.
Το 1984 αποσπάσθηκε στο σχολείο και τρίτος δημοδιδάσκαλος μαζί και καθηγητής φιλόλογος για το Γυμνάσιο που ιδρύθηκε τότε. Ταυτόχρονα απασχολήθηκε η Αθηνά Κοτσιοπούλου από το Κέϊπ Τάουν στην προσχολική τάξη. Την ίδια εποχή οι πτέρυγες της κοινοτικής αίθουσας διαμορφώθηκαν σε τέσσερις σχολικές τάξεις και Γραφείο των εκπαιδευτικών, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο το κεντρικό σχολείο με αίθουσες διακοσμημένες με χάρτες και άλλα οπτικοακουστικά μέσα καθαρά και μοναδικά με Ελληνικό χαρακτήρα. Το αναβαθμισμένο αυτό σχολείο, έγινε φυτώριο Ελληνικής παιδείας και αποτέλεσε την πνευματική εστία από όπου ξεκίνησαν ομιλίες και άλλες παράλληλες εκδηλώσεις.
Σήμερα, το Ελληνικό σχολείο λειτουργεί με δύο δημοδιδασκάλους, καθηγητή φιλόλογο και νηπιαγωγό, και έχει περίπου 100 παιδιά.
Το σχολείο είναι αφιερωμένο στην χάρη του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του φλογερού εκείνου ρασοφόρου (1714-1779), που αλώνισε επί είκοσι χρόνια όλη την Ελληνική σκλαβωμένη ύπαιθρο με τα πόδια, για να φέρει στις ναρκωμένες ψυχές των ραγιάδων το μήνυμα της ανάστασης του Γένους με την απαραίτητη ίδρυση σχολείου και πεισματικά δεν έφευγε εάν δεν έβλεπε να λειτουργεί το Σχολείο, που φτιάχνει τις Εκκλησίες και τις Πατρίδες.


https://www.facebook.com/ioannis.eliades