28.1.12
Ενώ ο θερινός ήλιος της Μοζαμβίκης τροφοδοτούσε τον τόπο με τις τελευταίες καυτές ακτίνες του κι ενώ κάποιες πνοές ξεθωριασμένου αέρα έφθανε ώς εμάς, εσπερίσαμε κι απόψε στον ευήλιο και εύηχο Ελληνορθόδοξο Καθεδρικό Ναό του Μαπούτο, προετοιμάζοντας συνάμα την εορτή των Τριών Ιεραρχών, την οποία θα έχουμε αύριο, επειδή μεθαύριο είναι εργάσιμη μέρα και τα παιδιά θα έχουν σχολείο.
Ήδη, με την προτροπή του απουσιάζοντος οικείου Επισκόπου κ. Ιωάννου, από το πρωί -την ώρα του σαββατιάτικου μαθήματος- έγινε προετοιμασία των λιγοστών μαθητών για το ποιοί είναι αυτοί οι άγιοι, που προστατεύουν τα Γράμματα και τους Μαθητές, έγινε μάλιστα προσπάθεια να εκμάθουν το απολυτίκιό τους.
Όλα εδώ είναι συγκινητικά! Κατά συγκυρίαν, απόψε στον Εσπερινό δεν υπήρχε Έλληνας, πλην του λειτουργού, ο οποίος δεν φημίζεται για την γλωσσομάθειά του. Το εκκλησίασμα περί τα είκοσι άτομα όλων των ηλικιών. Στη λιτή προσκύνησαν με ευλάβεια την εικόνα των Τριών Ιεραρχών. Ακολούθησε το Μυστήριο της Εξομολόγησης για τους περισσότερους. Μα κι εκείνοι δεν μιλούν ελληνικά, αλλά την γλώσσα τους: πορτουγέζικα ή ρώσικα. Κύριος οίδε πώς έγινε πλήρης εξομολόγηση!!! Μπορεί απλώς να αναφερθεί ότι μια Ρωσίδα είχε γράψει πέντε λέξεις σ' ένα κομμάτι χαρτί, στα ελληνικά, ώστε να δει ο λειτουργός τα πταίσματά της!!! "Μέγας ει Κύριε"!!!
Τα παιδιά της Εκκλησίας και του Σχολείου -η Γκαπριέλα, η Τζέσικα, η Τζόις, ο Μιράλντου- καληνυχτίστηκαν, ανανεώνοντας την συνάντηση κατά την αυριανή Ευχαριστιακή Σύναξη και την σχολική γιορτή τους.
Το σκότος έπεσε πάνω από το Επισκοπείο. Ο γράφων κλειδομαντάλωσε τα πάντα και, μέσω του διαδικτύου, επικοινωνεί με τους ανά τον κόσμο αναγνώστες φίλους.
Αγαπητοί Φίλοι,
συν Θεώ θα επιστρέψω στα ίδια σε λίγες ημέρες. Εδώ όμως συμβαίνει ένα αναστατικό έργο, όπως και παντού ανά την αφρικανική ήπειρο. Εδώ προΐσταται ένας Επίσκοπος μόνος προς Μόνον, πασχίζοντας να μεταδώσει την Αλήθεια του Ουρανού όπου δει. Γνωρίζω ότι δεν τον πτοεί η μοναξιά, διότι έχει πολύτιμα αποθέματα αγαπητικού πλούτου προς όλους. Αλλά, θεωρώ ταπεινά ότι χρειάζεται βοήθεια. Δεν είναι όμως δυνατόν να διαδοθεί το Ευαγγέλιο -δυνάμει σε 18.000.000 Μοζαμβικανούς, δεδομένου ότι στους πάντες απευθύνεται ο Θείος Λόγος- δίχως την συνεπικουρία ικανού αριθμού ανθρώπων, οι οποίοι θα έχουν την πρόθεση να προσφέρουν το "ζων ύδωρ".
Προσωπικά, ευχαριστώ τον Επίσκοπο Ιωάννη ότι μού έδωσε να ευκαιρία να βγω από τις κατεστημένες βεβαιότητές μου και ν' αφουγκρασθώ τον βηματισμό του Χριστού στις φτωχογειτονιές του Μαπούτο.
Φίλοι, καληνύχτα!
π. Π. Καποδίστριας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου