Ένα Μήνυμα από την πονεμένη καρδιά της Αφρικής
προς την «Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής»,
προς ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ...
Επικοινωνώ και πάλι μαζί σας για να σας μεταφέρω τα ευχάριστα νέα της αναγνώρισης της Εκκλησίας μας από το πολλά υποσχόμενο Κράτος της Ρουάντας. Εντελώς απροσδόκητα και αφού «ήρθε το πλήρωμα του Χρόνου» ο Θεός αποφάσισε να μας επιτρέψει να εργαστούμε και στην Ρουάντα, όπου δεν υπάρχει τίποτα από πλευράς Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Αγαπητοί μου, με στηρίξατε στο ξεκίνημα μου και με στηρίζετε μέχρι σήμερα, γι’ αυτό ήθελα τα ευχάριστα νέα να τα μοιραστώ μαζί σας.
Είναι ένα μικρό κράτος ακριβώς κάτω από τον Ισημερινό εκτάσεως μόλις 26.338 τετρ. χλμ. και κατοίκους 10.473.282, που δυστυχώς δεν ξεχνούν τις δύσκολές μέρες που πέρασαν. Οι περισσότεροι δεν πιστεύουν ότι είναι ζωντανοί.
Οι περισσότερες εκκλησιές άλλου δόγματος σήμερα δε λειτουργούν. Αποτελούν μνημεία της Γενοκτονίας.
Η αναγνώριση της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποτελεί σημαντικό γεγονός, διότι η Ρουάντα είναι επιφυλακτική με τους «νεοφερμένους».
Ορφανά του Κιγκάλι (By TKnoxB from Chemainus, BC, Canada (Flickr) [CC-BY-2.0 (www.creativecommons.org/licenses/by/2.0), via Wikimedia Commons)"
Κατά τις συναντήσεις παρουσίασα το διοικητικό σύστημα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, το οποό ζητήθηκε από την Κυβέρνηση, επικεντρώνοντας το λόγο μου στον Προκαθήμενο του Αλεξανδρινού Θρόνου κ.κ. Θεόδωρο και το ιεραποστολικό, κοινωνικό, ανθρωπιστικό Έργο, το οποίο επιτελείται υπό τις ευλογίες του και την εποπτεία του. Τόνισα, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι πολιτική αλλά πνευματική Εκκλησία, η οποία προσπαθεί με κάθε τρόπο να προσφέρει στον άνθρωπο την αγάπη του Χριστού. Αυτό ήταν απαραίτητο να το τονίσω, διότι άλλη Εκκλησία συνέβαλε αρνητικά και βοήθησε να σφαγιαστούν χιλιάδες κατά την γενοκτονία.
Από την πλευρά της, η ηγεσία του Υπουργείου αναφέρθηκε στην έρευνα που διεξήχθη πριν προχωρήσει στην αναγνώριση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Πιο συγκεκριμένα ελέχθησαν τα εξής: «…ερευνήσαμε σχετικά τα περί Ορθοδόξου Εκκλησίας και διαπιστώσαμε ότι δεν έχει δημιουργήσει κανένα πρόβλημα στις Αφρικανικές χώρες, αντιθέτως προσφέρει πολλά. Σας καλωσορίζουμε λοιπόν στην Ρουάντα. Περιμένουμε πολλά από εσάς. Να έρθετε σε επαφή με τον Δήμαρχο της Bugeseras για τα περαιτέρω».
Μάλιστα εντύπωση μου έκανε η παρατήρηση ενός από τους γραμματείς του Υπουργείου, ο οποίος μού είπε «…εμείς απορούσαμε γιατί η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν ήρθε στην Ρουάντα και διερωτόμασταν οι Ρουαντέζοι δεν θέλουν την Ορθόδοξη Εκκλησία ή η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν θέλει την Ρουάντα»
Ακολούθως σε συνάντηση με την Αντιδήμαρχο Bugeseras, καθώς ο Δήμαρχος απουσίαζε, μου παραδόθηκε επίσημα η άδεια ανοικοδόμησης Ιεραποστολικού Κέντρου στην περιοχή, με το ελεύθερο να πραγματοποιηθεί όποιο έργο κρίνει η Επισκοπή για την πνευματική πρόοδο της περιοχής και βοήθεια των δοκιμαζομένων Αφρικανών, οι οποίοι είναι και οι επιζώντες από την Γενοκτονία.
«Όλοι είναι φοβισμένοι, όλοι ζουν με τις φρικτές σκηνές της άσχημης εκείνης περιόδου, ελπίζουμε να τους βοηθήσετε, ελπίζουμε να τους κάνετε να χαμογελάσουν ξανά» ήταν τα πρώτα λόγια της Αντιδημάρχου.
Κατά την επίσκεψή μας στο χώρο διαπιστώσαμε την δραματική κατάσταση: άνθρωποι φοβισμένοι, οι περισσότεροι τραυματισμένοι σωματικά και ψυχικά.
Μία ψηλή μελαγχολική σκελετωμένη γυναίκα με σημάδια στο πρόσωπο, προφανώς υπολείμματα και αναμνήσεις της άσχημης και συγκλονιστικής περιόδου της Γενοκτονίας, με πλησίασε και μου είπε μία μόνο λέξη την οποία δεν κατάλαβα. Ρώτησα τι είπε και μου είπαν ότι είπε «περιμένουμε». Δεν είπε άλλη κουβέντα. Απομακρύνθηκε. Δε ζήτησε ούτε χρήματα ούτε φαγητό ούτε κάτι άλλο υλικό. Αυτό το «περιμένουμε» μού είπε πολλά. Κατάλαβα ότι έχουν ανάγκη από πνευματική τροφή, έχουν ανάγκη από την παρουσία του Θεού.
Τώρα ξεκινάμε. Είναι αρχή. Θα είναι δύσκολο αλλά όπως και στο Μπουρούντι, πιστεύω ότι ο Θεός και η αγάπη των Ορθοδόξων Ελλήνων δε θα μας αφήσουν. Πρώτο μας μέλημα είναι να αποκτήσουμε το οικόπεδο. Νιώθω και μία υποχρέωση απέναντι σε αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος μού παρέδωσε χωρίς δεύτερη κουβέντα τα σχετικά έγγραφα ιδιοκτησίας του οικοπέδου, ώστε να διερευνήσουμε τη γνησιότητα της ιδιοκτησίας, την οποία επιβεβαιώνει και ο Δήμος της περιοχής, διότι τα κτηματολόγια στην Ρουάντα τα έχουν οι Δήμοι.
Επίσης νιώθω ότι η Ρουάντα θα γίνει η δική μας χώρα, γιατί από την αρχή μάς δέχθηκαν με αγάπη και σεβασμό, τυπικοί σε όλα, χωρίς παρελκόμενα και χωρίς καμιά απολύτως ιδιοτέλεια. Φαίνεται πεντακάθαρα, ότι οι άνθρωποι θέλουν να βοηθήσουν τον τόπο τους και αυτό μου έκανε εντύπωση. Τα λόγια τους, οι σκέψεις του, όλα μελετημένα για το πώς να βοηθηθεί η χώρα. Το βασικό είναι η υπόσχεση «κάντε ότι μπορείτε και σε ό,τι μας χρειαστείτε είμαστε εδώ». Επίσης, η συνέπεια τους στα ραντεβού που πραγματοποιήσαμε, το σύστημά τους είναι απερίγραπτο. Δεν το έχω δει ξανά.
Σας παρακαλώ, κάντε ό,τι μπορείτε και ό,τι είναι δυνατόν για να ξεκινήσουμε στη Ρουάντα. Μας περιμένουν εναγωνίως. Όταν θα έρθετε, θα το νιώσετε.
Ακόμα και οι ευκατάστατοι μάς ρωτούσαν: γιατί δεν ήρθατε τόσο καιρό;
Τώρα ήρθε το «πλήρωμα του χρόνου» και για την Ρουάντα. Ας μην την αφήσουμε.
προς την «Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής»,
προς ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ...
Σας παρακαλώ, κάντε ό,τι μπορείτε και ό,τι είναι δυνατόν για να ξεκινήσουμε στη Ρουάντα. Μας περιμένουν εναγωνίως. Όταν θα έρθετε, θα το νιώσετε.Αγαπητέ κ. Πράντζε και συνεργάτες της «Αδελφότητος Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής», Χριστός Ανέστη.
Τώρα ήρθε το «πλήρωμα του χρόνου» και για την Ρουάντα. Ας μην την αφήσουμε.
Επικοινωνώ και πάλι μαζί σας για να σας μεταφέρω τα ευχάριστα νέα της αναγνώρισης της Εκκλησίας μας από το πολλά υποσχόμενο Κράτος της Ρουάντας. Εντελώς απροσδόκητα και αφού «ήρθε το πλήρωμα του Χρόνου» ο Θεός αποφάσισε να μας επιτρέψει να εργαστούμε και στην Ρουάντα, όπου δεν υπάρχει τίποτα από πλευράς Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Αγαπητοί μου, με στηρίξατε στο ξεκίνημα μου και με στηρίζετε μέχρι σήμερα, γι’ αυτό ήθελα τα ευχάριστα νέα να τα μοιραστώ μαζί σας.
Βασικά στοιχεία για τη Ρουάντα
Η Ρουάντα έγινε γνωστή το 1994 από την Γενοκτονία κατά την οποία σφαγιάστηκαν 800.000 άνθρωποι, οι περισσότεροι μέσα στους Ναούς άλλης Εκκλησίας κατά την διάρκεια της Λειτουργίας, μεταξύ των οποίων και χιλιάδες παιδιά.Είναι ένα μικρό κράτος ακριβώς κάτω από τον Ισημερινό εκτάσεως μόλις 26.338 τετρ. χλμ. και κατοίκους 10.473.282, που δυστυχώς δεν ξεχνούν τις δύσκολές μέρες που πέρασαν. Οι περισσότεροι δεν πιστεύουν ότι είναι ζωντανοί.
Οι περισσότερες εκκλησιές άλλου δόγματος σήμερα δε λειτουργούν. Αποτελούν μνημεία της Γενοκτονίας.
Η αναγνώριση της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποτελεί σημαντικό γεγονός, διότι η Ρουάντα είναι επιφυλακτική με τους «νεοφερμένους».
Η αναγνώριση
Μετά την ενημέρωση για την αναγνώριση της Εκκλησίας μας από την Ρουάντα ενημέρωσα με την σειρά μου σχετικά τον Μακαριώτατο, ενώ ανέβαλα την προγραμματισμένη επίσκεψη στα Ιεραποστολικά κέντρα Ουβίρας και Καμανιόλας του Ανατολικού Κονγκό και μετέβην στη Ρουάντα, όπου είχα διαδοχικές συναντήσεις με την ηγεσία του Υπουργείου Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Θρησκευμάτων και την Αντιδήμαρχο Bugeseras, όπου και θα ανοικοδομηθεί, αφού εξασφαλιστούν τα χρήματα, ο πρώτος Ορθόδοξος Ναός και το πρώτο Ιεραποστολικό Κέντρο στην Ρουάντα.Κατά τις συναντήσεις παρουσίασα το διοικητικό σύστημα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, το οποό ζητήθηκε από την Κυβέρνηση, επικεντρώνοντας το λόγο μου στον Προκαθήμενο του Αλεξανδρινού Θρόνου κ.κ. Θεόδωρο και το ιεραποστολικό, κοινωνικό, ανθρωπιστικό Έργο, το οποίο επιτελείται υπό τις ευλογίες του και την εποπτεία του. Τόνισα, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι πολιτική αλλά πνευματική Εκκλησία, η οποία προσπαθεί με κάθε τρόπο να προσφέρει στον άνθρωπο την αγάπη του Χριστού. Αυτό ήταν απαραίτητο να το τονίσω, διότι άλλη Εκκλησία συνέβαλε αρνητικά και βοήθησε να σφαγιαστούν χιλιάδες κατά την γενοκτονία.
Από την πλευρά της, η ηγεσία του Υπουργείου αναφέρθηκε στην έρευνα που διεξήχθη πριν προχωρήσει στην αναγνώριση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Πιο συγκεκριμένα ελέχθησαν τα εξής: «…ερευνήσαμε σχετικά τα περί Ορθοδόξου Εκκλησίας και διαπιστώσαμε ότι δεν έχει δημιουργήσει κανένα πρόβλημα στις Αφρικανικές χώρες, αντιθέτως προσφέρει πολλά. Σας καλωσορίζουμε λοιπόν στην Ρουάντα. Περιμένουμε πολλά από εσάς. Να έρθετε σε επαφή με τον Δήμαρχο της Bugeseras για τα περαιτέρω».
Μάλιστα εντύπωση μου έκανε η παρατήρηση ενός από τους γραμματείς του Υπουργείου, ο οποίος μού είπε «…εμείς απορούσαμε γιατί η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν ήρθε στην Ρουάντα και διερωτόμασταν οι Ρουαντέζοι δεν θέλουν την Ορθόδοξη Εκκλησία ή η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν θέλει την Ρουάντα»
Ακολούθως σε συνάντηση με την Αντιδήμαρχο Bugeseras, καθώς ο Δήμαρχος απουσίαζε, μου παραδόθηκε επίσημα η άδεια ανοικοδόμησης Ιεραποστολικού Κέντρου στην περιοχή, με το ελεύθερο να πραγματοποιηθεί όποιο έργο κρίνει η Επισκοπή για την πνευματική πρόοδο της περιοχής και βοήθεια των δοκιμαζομένων Αφρικανών, οι οποίοι είναι και οι επιζώντες από την Γενοκτονία.
«Όλοι είναι φοβισμένοι, όλοι ζουν με τις φρικτές σκηνές της άσχημης εκείνης περιόδου, ελπίζουμε να τους βοηθήσετε, ελπίζουμε να τους κάνετε να χαμογελάσουν ξανά» ήταν τα πρώτα λόγια της Αντιδημάρχου.
- Ο Σεβασμιώτατος με τις Αρχές της Ρουάντας
Η κατάσταση στην περιοχή
Επίσης η Αντιδήμαρχος περιέγραψε την δραματική κατάσταση που επικρατεί στην ύπαιθρο με οικογένειες χωρίς σπίτια. Ακόμη και αυτοί που έχουν σπίτια (χωμάτινα 2×2) δεν έχουν χρήματα για να κατασκευάσουν οροφές, με αποτέλεσμα να είναι εκτεθειμένοι σε όλες τις καιρικές συνθήκες. Επίσης δεν υπάρχουν Σχολεία, ούτε ιατρεία. Τέλος, ευχαρίστησε την Επισκοπή που επέλεξε τη συγκεκριμένη περιοχή, η οποία έχει μεγάλη ανάγκη βοηθείας.Κατά την επίσκεψή μας στο χώρο διαπιστώσαμε την δραματική κατάσταση: άνθρωποι φοβισμένοι, οι περισσότεροι τραυματισμένοι σωματικά και ψυχικά.
Μία ψηλή μελαγχολική σκελετωμένη γυναίκα με σημάδια στο πρόσωπο, προφανώς υπολείμματα και αναμνήσεις της άσχημης και συγκλονιστικής περιόδου της Γενοκτονίας, με πλησίασε και μου είπε μία μόνο λέξη την οποία δεν κατάλαβα. Ρώτησα τι είπε και μου είπαν ότι είπε «περιμένουμε». Δεν είπε άλλη κουβέντα. Απομακρύνθηκε. Δε ζήτησε ούτε χρήματα ούτε φαγητό ούτε κάτι άλλο υλικό. Αυτό το «περιμένουμε» μού είπε πολλά. Κατάλαβα ότι έχουν ανάγκη από πνευματική τροφή, έχουν ανάγκη από την παρουσία του Θεού.
"Σπίτι" στη Ρουάντα (από το Wiki Commons)
Ελπίδα για τη δική σας βοήθεια
Αγαπητοί μου, ξέρω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει αυτή την περίοδο η Ελλάδα, που είναι και η μόνη που βοηθά την Ιεραποστολή. Θα ήθελα όμως να ζητήσω την βοήθειά σας να αποκτήσουμε ένα οικόπεδο 2 εκταρίων στην Ρουάντα. Είναι μικρή χώρα και η γη έχει διανεμηθεί, τα πάντα είναι ακριβά, όμως κάποιος από τους κατοίκους της περιοχής, που έχασε την γυναίκα του και τα παιδιά του στην περίοδο της Γενοκτονίας και θέλει να δει να γίνεται κάτι στην πονεμένη αυτή περιοχή, μας πουλάει ένα οικόπεδο στην τιμή των 35.000 ευρώ. Ουσιαστικά για τις τιμές της Ρουάντας μάς το χαρίζει. Κατάφερα και συγκέντρωσα το ποσό των 15.000 ευρώ. Αν υπάρχει η δυνατότητα να με βοηθήσετε και σε αυτή την περίπτωση, ώστε να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε και στην Ρουάντα, θα ήταν ευχής έργο μιας και δεν πρόκειται να βρούμε κάτι άλλο φθηνότερο.Τώρα ξεκινάμε. Είναι αρχή. Θα είναι δύσκολο αλλά όπως και στο Μπουρούντι, πιστεύω ότι ο Θεός και η αγάπη των Ορθοδόξων Ελλήνων δε θα μας αφήσουν. Πρώτο μας μέλημα είναι να αποκτήσουμε το οικόπεδο. Νιώθω και μία υποχρέωση απέναντι σε αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος μού παρέδωσε χωρίς δεύτερη κουβέντα τα σχετικά έγγραφα ιδιοκτησίας του οικοπέδου, ώστε να διερευνήσουμε τη γνησιότητα της ιδιοκτησίας, την οποία επιβεβαιώνει και ο Δήμος της περιοχής, διότι τα κτηματολόγια στην Ρουάντα τα έχουν οι Δήμοι.
Επίσης νιώθω ότι η Ρουάντα θα γίνει η δική μας χώρα, γιατί από την αρχή μάς δέχθηκαν με αγάπη και σεβασμό, τυπικοί σε όλα, χωρίς παρελκόμενα και χωρίς καμιά απολύτως ιδιοτέλεια. Φαίνεται πεντακάθαρα, ότι οι άνθρωποι θέλουν να βοηθήσουν τον τόπο τους και αυτό μου έκανε εντύπωση. Τα λόγια τους, οι σκέψεις του, όλα μελετημένα για το πώς να βοηθηθεί η χώρα. Το βασικό είναι η υπόσχεση «κάντε ότι μπορείτε και σε ό,τι μας χρειαστείτε είμαστε εδώ». Επίσης, η συνέπεια τους στα ραντεβού που πραγματοποιήσαμε, το σύστημά τους είναι απερίγραπτο. Δεν το έχω δει ξανά.
Σας παρακαλώ, κάντε ό,τι μπορείτε και ό,τι είναι δυνατόν για να ξεκινήσουμε στη Ρουάντα. Μας περιμένουν εναγωνίως. Όταν θα έρθετε, θα το νιώσετε.
Ακόμα και οι ευκατάστατοι μάς ρωτούσαν: γιατί δεν ήρθατε τόσο καιρό;
Τώρα ήρθε το «πλήρωμα του χρόνου» και για την Ρουάντα. Ας μην την αφήσουμε.
Άποψη του οικοπέδου
Με αγάπη Χριστού και ευχαριστίες εκ των προτέρων
+ Ο Μπουρούντι και Ρουάντας Σάββας.
Μπουζουμπούρα, 15 Μαΐου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου