Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ Α΄ ΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ ΣΤΗΝ ΜΠΡΑΖΑΒΙΛ

Στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αναστάσεως του Κυρίου της πρωτεύουσας του Κονγκό, Μπραζαβίλ, χοροστάτησε την 27η Φεβρουαρίου 2015 ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Μπραζαβίλ και Γκαμπόν κ. Παντελεήμων, τελέσας την Ακολουθία της Α’ Στάσεως του Ακαθίστου Ύμνου και κηρύξας περί της πνευματικής σπουδαιότητος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, καθώς και περί του προσώπου της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Περισσότερα...  http://www.orthodoxchurchcongo.com/news/h-akoloythia-ths-a΄-stasews-toy-akathistoy-ymnoy-sthn-mprazavil.html#prettyPhoto

Ο επίσκοπος Μπουρούντι και Ρουάντας Ιννοκέντιος με τον πρόεδρο του συλλόγου "Συμβολή Στην Εκπαίδευση Παιδιών Της Αφρικής"

Ο Θεοφιλέστατος επίσκοπος Μπουρούντι και Ρουάντας κ. Ιννοκέντιος μαζί με τον πρόεδρο του συλλόγου Συμβολή Στην Εκπαίδευση Παιδιών Της Αφρικής κ. Παπαδιώτη Σπύρο και τον πατήρ Δημήτριο Παπαχαντζή.



Από την εκδήλωση της Συμβολή Στην Εκπαίδευση Παιδιών Της Αφρικής στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αχαρνών.

Περισσότερα...  https://www.facebook.com/simvolistinafriki

One of the first baptisms in South Sudan...

Orthodox Missionary Fraternity

One of the first baptisms in South Sudan. Glory to God!
 

 

 

https://www.facebook.com/orthodox.missionary.fraternity?fref=nf

Archbishop Makarios, Metropolitan of the Archdiocese of Kenya, Visits the United States

OCMC News

by Alex Goodwin (Posted 2/26/2015)

During a recent visit to the United States, His Eminence Archbishop Makarios, Metropolitan of the Archdiocese of Kenya addressed the faithful at an event in Chicago and attended Clean Monday services at Holy Trinity Greek Orthodox Church in Orlando, Fl. Here His Eminence greets children from Holy Trinity. His Eminence also took time to share recent developments and pressing needs of the Church in Kenya with OCMC staff.


 

Mission Team Chicago was blessed to welcome His Eminence Archbishop Makarios, Metropolitan of the Archdiocese of Kenya, for their annual event to raise awareness and support for Orthodox missions. The evening banquet saw many people from many communities gather in fellowship and to learn about the Church in Kenya. His Eminence was grateful for the warm welcome and encouraged those in attendance to support the growing Church in Kenya through the Orthodox Christian Mission Center (OCMC).
OCMC staff was able to hear firsthand from His Eminence what some of the needs are in Kenya when he visited the Mission Center in St. Augustine, Florida, following the event in Chicago. In His Eminence’s time with the staff, he spoke candidly about the difficulties that the Church in Kenya is facing in the wake of the global financial crisis. There are several important ministries active in Kenya right now, according to His Eminence, but none more vital than the seminary.
The Makarios III Seminary located in Nairobi trains Orthodox clergy from all over Africa. It is also a center for translation where OCMC Missionary Meg Engelbach is currently working with OCMC Mission Specialist Dr. Michael Colburn to translate Church texts into many languages that are spoken throughout East Africa. The young men that graduate from the seminary become the priests and catechists that spread the Faith and pastorally care for the faithful.
Also of great importance to His Eminence is the continued operation of the 30+ primary and 18 secondary schools that the Church runs. These schools not only empower Kenyan youth for the future, but also serve as a powerful witness to the Orthodox Faith. Immersed in the prayers and experiencing the love offered by the Church in these schools, many children and their families decide to become Orthodox Christian.
All of these initiatives are in dire need of support. In order to ensure that this support is used most efficiently and in order to effectively coordinate the many activities of the Archdiocese, His Eminence asked repeatedly that all support for the Church in Kenya go through the OCMC.
As Clean Week began, His Eminence prayed with the faithful at Holy Trinity Greek Orthodox Church in Orlando, Florida. OCMC Executive Director Fr. Martin Ritsi and Teams Associate Director Pres. Renee Ritsi also hosted a dinner for the Metropolitan that was attended by several Orthodox clergy from north Florida including His Grace Bishop Dimitrios Couchell before His Eminence headed back to Kenya. His Eminence's parting words were aimed at all Orthodox Christians in the United States. “Please continue to pray for me and for the Church in Kenya. This is needed above all else.", His Eminence shared.

http://www.ocmc.org/resources/view_article.aspx?ArticleId=2136

Επίσκεψη Μητροπολίτη Κένυας στις Η.Π.Α.

Romfea.gr

 

Ύστερα από πρόσκληση του Ορθοδόξου Χριστιανικού Ιεραποστολικού Κέντρου των Ορθοδόξων Επισκόπων της Αμερικής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος ήταν ο κύριος ομιλητής στο ετήσιο επίσημο δείπνο στην ενορία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο Σικάγο.

Στην εκδήλωση παρέστησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σικάγου κ. Ιάκωβος και οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Παύλος και Ηλίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής και της Αλβανικής αντιστοίχως, πλήθος κόσμου από το Σικάγο και τα περίχωρα, ο Διευθυντής του Κέντρου π. Μαρτίνος Ρίτσι με μέλη του επιτελείου του, ιερείς και φίλοι της ιεραποστολής.

Ο Σεβασμιώτατος ανέλυσε στα Αγγλικά το θεολογικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο στηρίζεται η εξωτερική ιεραποστολή και έφθασε στη σύγχρονη πορεία, με επίκεντρο την Κένυα.

Μετά την ομιλία ο Σεβασμιώτατος απάντησε σε ερωτήσεις του ακροατηρίου. Τον Σεβασμιώτατο παρουσίασε ο Διευθυντής του Κέντρου π. Μαρτίνος Ρίτσι. Η όλη εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το βράδυ της 19ης Φεβρουαρίου.

Την επόμενη, το βράδυ, ο Σεβασμιώτατος μίλησε ξανά σε συγκέντρωση των φίλων της εξωτερικής ιεραποστολή, στο σπίτι του αντιπροέδρου του ιεραποστολικού κέντρου.

Επίσης, ο Σεβασμιώτατος είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί και να ευχαριστήσει τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σικάγου κ. Ιάκωβο για το συνεχές ενδιαφέρον και τη συμβολή της Μητροπόλεώς του στην ανάπτυξη του ιεραποστολικού έργου.

Επισκέφθηκε, επίσης, το νηπιαγωγείο και το δημοτικό της ενορίας του Αγίου Ιωάννη, όπου μίλησε στους μαθητές και τους καθηγητές.

Ακόμα, είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί το γυναικείο Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, όπου θαύμασε τις προσπάθειες και τους αγώνες των μοναζουσών για στήριξη των Ορθοδόξων της Αμερικής.

Σε συγκέντρωση που έγινε στο σπίτι του Διευθυντή του Κέντρου ο Σεβασμιώτατος είχε την ευκαιρία να συναντήσει παλαιούς φίλους και γνωστούς, ανάμεσά τους τον Επίσκοπο Ξάνθης Δημήτριο με τον οποίο συνδέεται από τον καιρό που ήταν φοιτητές και συμμετείχαν στα συνέδρια του Συνδέσμου.

Την Κυριακή ο Σεβασμιώτατος λειτούργησε στον ιερό ναό του Αγίου Ιωάννη στο Σικάγο, όπου κήρυξε στα Ελληνικά και Αγγλικά για την περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής και την ιεραποστολή στην Κένυα.

Το βράδυ της 23ης και 25ης Φεβρουαρίου, ο Σεβασμιώτατος μίλησε στις ενορίες της Αγίας Τριάδος Ορλάντο και Αγ. Αυγουστίνου αντίστοιχα, για το έργο της εξωτερικής ιεραποστολής.

Επισκέφθηκε, επίσης, το ιστορικό κέντρο των πρώτων Ελλήνων μεταναστών τον 18ο αιώνα στη Φλόριδα, με το προσκύνημα του Αγίου Φωτίου και το πρώτο Ελληνικό Σχολείο του Γιαννόπουλου.

 

Περισσότερα...  http://www.romfea.gr/patriarxeia/patriarxeia/patriarxeio-alexandreias/30349-2015-02-26-21-19-03

Εμπειρίες και βιώματα από το Νότιο Σουδάν

Ι. Μητρόπολη Νουβίας
   
Με την χάρη του Θεού και την ευλογία του Μακαριωτάτου πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ ξεκίνησα στις αρχές του χρόνου μια περιοδεία στην απροσπέλαστη περιοχή του νοτίου Σουδάν.
Για δεκαετίες μαινόταν άγριος εμφύλιος πόλεμος που συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση, γεγονός που δημιουργούσε συνεχή απογοήτευση και απελπισία στους γηγενείς.
Ξεκίνησα χωρίς να ξέρω που πηγαίνω, ο προορισμός μου ηταν ακαθόριστος καθώς όλες οι πληροφορίες και οδηγίες ήταν συγκεχυμένες και πιο πολύ με μπέρδευαν παρά μου ξεκαθάριζαν το ούτως ή άλλως θολό τοπίο. Οπωσδήποτε η μόνιμη σύσταση ήταν «να προσέχεις».
Αυτές τις στιγμές θυμήθηκα αυτό που είχα διαβάσει στην Αγία Γραφή και δεν το αντιλαμβανόμουν πλήρως. Στην προς Εβραίους επιστολή στο 11ο κεφάλαιο: Ἁβραάμ ὑπήκουσεν ἐξελθεῖν εἰς τόν τόπον ὅν ἔμελλε λαμβάνειν εἰς κληρονομίαν, καί ἐξῆλθε μή ἐπιστάμενος ποῦ ἔρχεται. Η προσωπική εμπειρία της πρόσβασης στον άγνωστο τόπο μού έδειξε πόσο δύσκολο είναι ανθρωπίνως να ξεκινήσεις για κάπου και να μην ξέρεις πού πας. Και εν προκειμένω ακόμη και η καλύτερη πληροφορία για το Νότο ήταν αποκαρδιωτική.

Τελετή θεμελίωσης του πρώτου ιεραποστολικού κέντρου στο

Νότιο Σουδάν

Ωστόσο, εκεί συντελέστηκε το θαύμα της πίστεως και πήγαν όλα πολύ καλά, ανοίξαμε τους ναούς που ήταν κλειστοί για πολλά χρόνια, ακούστηκε για πολλούς για πρώτη φορά και για άλλους νοσταλγικά το «ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγ. Πνεύματος», κοινώνησαν όλοι όσοι σαν ήρωες παρέμειναν στην περιοχή της πρωτεύουσας του νότιου Σουδάν κυριολεκτικά με κίνδυνο της ζωής τους κρατούντες το φως του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Την επομένη κόψαμε την Αγιοβασιλόπιτα για το νέο έτος και μετά καθίσαμε στην αυλή της εκκλησιάς με ζωγραφισμένη την ανακούφιση και την ψυχική τόνωση στα πρόσωπα των συμμετεχόντων.
Θεμελιώσαμε το νέο ιεραποστολικό κέντρο του Αγίου Μάρκου στην περιοχή Mogala στο ανατολικό άκρο της πρωτεύουσας Juba. Εκεί, για την τέλεση του αγιασμού δεν είχαμε λιβανιστήρι για να θυμιάσουμε στην ώρα της τελετής και έτσι ψάχνοντας για να δώσω μια πρόχειρη λύση της στιγμής, το μόνο που μπόρεσα να βρω ήταν ένας γεμιστήρας για σφαίρες από όπλο καλάσνικoφ. Άναψα τα καρβουνάκια στην άκρη του γεμιστήρα, έβαλα το λιβάνι και κράτησα το γεμιστήρα από την άλλη του άκρη και θύμιασα τους ανθρώπους που με συνόδευαν και αναλογιζόμουν μέσα μου ότι με αυτόν τον γεμιστήρα του καλάσνικοφ που σκόρπισε το θάνατο έμελλε να λιβανίσω στον αγιασμό για το θεμέλιο λίθο του πρώτου ιεραποστολικού κέντρου του Αγίου Μάρκου και μέσα μου προσευχόμουν αυτά τα εργαλεία του πολέμου και της καταστροφής να μεταμορφωθούν σε σκεύη λατρείας του Θεού. Μόνο τότε θα βασιλέψει η ειρήνη και η ενότητα του λαού σε αυτή την χώρα.
Το δεύτερο ταξίδι την μεθεπομένη ήταν η μετακίνηση μου στο δυτικό τροπικό στην πόλη Wau του Νοτίου Σουδάν. Ήταν μια πραγματική αποκάλυψη το ότι εκεί βρήκα ανθρώπους ατόφιους, ανυπόκριτους, γνήσιους, και δυστυχώς απόλυτα φτωχούς χωρίς ρεύμα και νερό. Και όταν λέμε χωρίς ρεύμα, φαντάζεστε πόσα πράγματα είναι ανύπαρκτα, ενώ σ” εμάς στον δυτικό κόσμο είναι σκανδαλωδώς δεδομένα. Μια ευχάριστη ωστόσο ανακάλυψη αποτέλεσε το γεγονός ότι πάρ” αυτα η έλλειψη του ρεύματος έχει ένα καλό… Μπορείς να δεις τα άστρα το βράδυ και να αισθάνεσαι ευρύχωρα.

Χαμόγελα

Με τη χάρη του Θεού, βαφτίσαμε δέκα παιδιά και λειτουργήσαμε την εκκλησία του Προφήτη Ηλία που είχαν χτίσει οι Έλληνες, κοντά στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Χτύπησε η καμπάνα ξανά, μετά από πολλές δεκαετίες, τους διάβασα την συγχωρητική ευχή και κοινώνησαν όλοι.
Εκεί ένα βράδυ, στο φτωχικό δείπνο που με αρχοντιά μού πρόσφεραν, όπου όλοι τρώγαμε με τα χέρια από το ίδιο μεγάλο πιάτο στο τραπέζι, μου διηγήθηκαν γύρω από το μαγκάλι με τη φωτιά, ιστορίες για το πως ζούσαν στις μέρες του εμφυλίου… Ξήλωναν τον τσίγκο από τις σκέπες των σπιτοκάλυβων, για να μαγειρέψουν επάνω τους να φάνε κάτι, ενώ ελάχιστη ήταν η τροφή τους και οι αρρώστιες αντιμετωπίζονταν χωρίς τα στοιχειώδη, ούτε φάρμακα ούτε γιατρούς.
Εν τω μεταξύ, η ελονοσία έχει θερίσει το μισό πληθυσμό. Δεν υπάρχει κάποιος που να μη νοσεί από ελονοσία. Οι πιο δυνατοί οργανισμοί αντέχουν, οι πιο αδύνατοι καταλήγουν και κυρίως τα παιδιά. Η ζωή όλων είναι στην κόψη του ξυραφιού και ανά πάσα στιγμή μπορεί να πεθάνουν. Η ζωη δεν είναι σίγουρη, ο θάνατος είναι καθημερινότητα είτε προέρχεται από χολέρα είτε από ελονοσία είτε έμπολα και, αν γλυτώσεις από όλα αυτά, ο εμφύλιος σε περιμένει στην άλλη γωνία. Όποιος επιζήσει εκεί είναι πρωταθλητής της ζωής.
Η ελληνική κοινότητα μας στο Wau είναι απόγονοι Ελλήνων που έφτασαν εκεί στις αρχές του 1910. Ήταν μεγάλη συγκίνηση για μένα, όταν έφτασα εκεί και δεν είχα ακόμη προλάβω να τακτοποιήσω τα πράγματα μου. Το πρώτο τους μέλημα ήταν να με πάνε να διαβάσω ένα τρισάγιο στους Έλληνες πατεράδες τους και προγόνους τους στο ελληνικό κοιμητήριο. Φόρεσα τα άμφια μου, άναψα το λιβανιστήρι και, ενώ έψελνα την ακολουθία, μέσα μου αναλογιζόμουν τη γενναιότητα αυτών των ανθρώπων να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, τα ελληνικά νησιά Μυτιλήνη, Λήμνο και άλλα, να έρθουν εδώ στην άκρη του κόσμου, να ζήσουν, να δημιουργήσουν οικογένειες, να δουλέψουν κάτω από δυσμενείς συνθήκες ζωής, εκτός πολιτισμού και ανέσεων. Με μια πρόχειρη εκτίμηση θα λέγαμε ότι αυτή η περιοχή του πλανήτη ήταν πάντα 100 χρόνια πίσω. Γι” αυτό ήταν σπουδαίο επίτευγμα τότε, το 1910 που δημιούργησαν κοινότητα, ελληνική λέσχη, σχολειό, έχτισαν εκκλησία, με άλλα λόγια δημιούργησαν μια μικρή Ελλάδα εκτός Ελλάδας να ζήσουν μέσα της και να ζήσει αυτή μέσα τους. Παρατήρησα: πάνω στα μνήματα τους είχαν χαράξει περίτεχνα στο μάρμαρο λόγια νοσταλγίας για την πατρίδα, που διαβάζοντάς τα και από πέτρα αν είσαι φτιαγμένος θα δάκρυζες. Ήταν πραγματικοί άνδρες που υποκλινόσουν μπροστά τους. Ας είναι αιωνία η μνήμη του παραδείγματος τους.

Το πρώτο εκκλησίασμα

Τέλος ήρθε η μέρα της επιστροφής στην πρωτεύουσα Juba, καθ” ότι υπήρξε προγραμματισμένη συνάντηση με τον Υπουργό Εξωτερικών της χώρας. Στο αεροδρόμιο ένιωσα ότι δεν ήθελα να φύγω και όταν έπρεπε να αποχαιρετήσω τους ανθρώπους και να κατευθυνθώ προς το αεροπλάνο αισθάνθηκα την καρδιά μου να ματώνει και να μη θέλει να τους αποχωριστεί. Όμως παρηγορήθηκα καθώς αυτός ο μικρός θάνατος, ο αποχωρισμός, θα φέρει την ανάσταση του, καθώς η επιστροφή μου εκεί είναι δεδομένη.
Αγαπητοί φίλοι της Ιεραποστολής, επειδή η λύπη, όταν μοιράζεται, ελαττώνεται και η χαρά, όταν μοιράζεται, πολλαπλασιάζεται, γι” αυτό έχω τη χαρά να επικοινωνήσω μαζί σας και να σας κάνω κοινωνούς των ιεραποστολικών προσπαθειών μας στην Αφρική. Εμείς σπέρνουμε, εσείς ποτίζετε, ο Θεός αυξάνει και εύχομαι αυτές οι κοινές προσπάθειές μας να βρουν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, ώστε να δοξάζεται το άγιο όνομα του Θεού εν παντί καιρώ και τόπω.
Καλή δύναμη
Ο Νουβίας Νάρκισσος (Gammoh)

http://ierapostoles.gr/2015/02/%ce%b5%ce%bc%cf%80%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%af%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b2%ce%b9%cf%8e%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%bd%cf%8c%cf%84%ce%b9%ce%bf-%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%b4%ce%ac%ce%bd/

Παρουσίαση της 3ης Αποστολής στην Ουγκάντα του Ιεραποστολικού κλιμακίου της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής

Εκδόσεις ''Χρυσοπηγή''

 

Ο Χριστός σταμάτησε στο Λουγκουζί!!

 

 

Την Κυριακή 1 Μαρτίου  στις 7.30μ.μ. μετά το πέρας του κατανυκτικού εσπερινού στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Μπραχαμίου  ,θα πραγματοποιηθεί η παρουσίαση της 3ης Αποστολής στην Ουγκάντα του Ιεραποστολικού κλιμακίου της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής.Κατά τη διάρκεια της εκδηλώσεως θα παρουσιασθεί φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό ενώ στο τέλος της εκδηλώσεως  θα διατεθούν είδη που η αγορά τους συμβάλλει στην ενίσχυση της Ιεραποστολής.Σας περιμένουμε όλους

 

http://ekdoseisxrysopigi.blogspot.gr/

Experiences from South Sudan

Diocese of Nubia
   
By God’s grace and the blessing of His Beatitude Theodoros II, Pope and Patriarch of Alexandria and All Africa, we set out earlier this year on a tour of the inaccessible region of South Sudan.
For decades a fierce civil war had been raging and was still continuing unabated, which created continuous frustration and despair on the indigenous people.
I started without knowing where I was going, my destination was undetermined as all information and instructions were confusing and instead of clarifying things for me, in fact they confused me even more. Certainly the invariable advice was “be careful”.
Those moments I remembered what I had read in the Bible and had not fully understood. In Apostle Paul’s epistle to the Hebrews, chapter 11: by faith, Abraham, when he was called, obeyed to go out to the place which he was to receive for an inheritance. He went out, not knowing where he went. The personal experience of access to an unknown place, showed me how difficult it is humanly to set out for someplace without  knowing where you are going. And here even the best information for the South was disheartening.

Laying the stone for the first missionary center in South Sudan

However, there occurred the miracle of faith and everything went on very well: the churches that had been closed for many years were reopened; the Divine Liturgy was served again, filling the congregation with pious emotion and unspeakable joy. All those that remained in the region of the capital of South Sudan like real heroes —literally risking their lives  keeping alight the flame of Orthodoxy— received holy communion. The next day we blessed and shared out the Vasilopita and then we sat in the church yard, with relief and spiritual invigoration written over the faces of all the participants.
We also laid the foundation stone of the St. Mark new missionary center in Mogala region in the eastern end of the capital city Juba. There, for the blessing of water service we had no censer available, so looking for one around to give a rough and ready solution, the only thing I could find handy was a magazine of bullets from a kalashnikov. I lit the charcoal briquettes at the one end of the magazine, placed the incense on top of them, held the magazine from the other end and censed the people accompanying me. I could not help thinking that with that magazine of the kalashnikov which had scattered death, I was meant to cense at the sacred service for the laying of the foundation stone of Saint Mark’s first missionary center. Within me, I was praying that those tools of war and destruction would be transformed into God-worship utensils. Only then could peace and unity of the people reign in this country.
The second trip two days later involved my moving to the western tropical city of Wau in South Sudan. It was a revelation to me to find there people who are pure, sincere, genuine, and unfortunately absolutely poor without electricity or water. Imagine how many essential things are lacking there, while for us in the western world they are unquestionably taken for granted. A pleasant discovery, however, was the fact that lack of electrical power could turn into something good… One can see the stars at night and feel like they are in a spacious place.



By the grace of God we baptized ten children and reopened Prophet Elijah church, which had been built by Greeks around the beginning of the previous century; the church bell rang again after many decades. I also read them the forgiveness prayer and they all received Holy Communion.
There, one night in the humble dinner which they so nobly prepared for me, where everyone ate with their hands from the same big plate on the table, they told me around the brazier with the lit fire stories about how they lived in the days of the civil war… They tore off the tin from the roofs of their huts to cook on it in order to eat something, while at the same time food was scarce and disease was treated without even the basics, such as medicines or doctors.
Meanwhile, malaria has ravaged half the population. There is not a single person who has not got sick with malaria. The stronger organisms withstand, whereas the weaker die out, especially children. Everyone’s life is on the razor’s edge and anyone may die at any time. Life is uncertain, death is a daily routine, whether it comes from cholera or malaria or Ebola; and if one manages to escape all these, the civil war awaits around the corner, which is why whoever survives there, is a champion of life.
Our Greek community in Wau consists of descendants of Greeks who got there at the beginning of the twentieth century, circa 1910. It was a great thrill for me to get there and find out that their first concern was to call me to go and conduct a Trisagion memorial service over their Greek fathers and ancestors that are buried in the Greek cemetery, which happened before I even had time to arrange my things. I put on my vestments, lit the censer and while chanting during the service , I was thinking about the bravery of those people to be forced to leave their homeland, i.e., the Greek islands of Lesbos, Lemnos and others to come here at the edge of the world to make families and work under unfavorable living conditions, outside of civilization and amenities. A rough estimate would say that this region of the world has always been 100 years behind. So it was a great feat then in 1910 that they created the community, a Greek club, a school, they built a church, in other words, they created a small Greece out of Greece to live in and keep it alive inside of them. I noticed that on their graves they had elaborately carved the marble with nostalgic words for the homeland, which could make even a stone-hearted man shed tears. They were really admirable people.



Finally the day of return to the capital city Juba came due to an earlier meeting arrangement with the country’s Foreign Minister. At the airport I felt that I did not want to leave, so when I had to say goodbye to the people and head to the plane, I felt my heart bleed, as if it did not want to be separated from them. However, I was comforted as this little death, separation, will bring resurrection one day, since my return there is a given.
Dear members of the Orthodox Missionary Fraternity, as sadness when shared decreases and joy is multiplied, I have the pleasure of contacting you and making you partakers of our missionary efforts in Africa. We plant the seed, you water it and God  makes it grow; therefore, I pray feverishly for the success of our joint efforts so that  the holy name of God is praised in every place now and forever.
May His Grace keep you strong.
Narcissus (Gammoh) of Nubia

http://orthodoxmission.org.gr/2015/02/experiences-south-sudan/

How 2 Donate & Help – Paradise 4 Kids

Dear Friends of the Mission in Sierra Leone, thank you for your kind, yet unworthy comments on my post.
As a Priest I will never ask for funds, No missionary priest should ever solicit funds on the internet and none of you should send any funds direct.
All funds should go through a archdiocese or through a charity/ philanthropic organisations where accountancy and transparency are paramount.
...

Paradise 4 Kids is such an organisation that supports us here and they boast 97% of all funds received reach the Church in Sierra Leone.
Please consider donating here http://paradise4kids.org/how-to-donate/
The blessings of Christ be with you all.
 

 

How 2 Donate & Help – Paradise 4 Kids

Home > How 2 Donate & Help How 2 Donate & Help Tweet Click on your Flag to Donate. The EU Flag can be used as Worldwide. Click the “Donate” button below your currency for PayPal. Paypal gifts are only Tax deductible to USA citizens...

paradise4kids.org

 

https://www.facebook.com/rev.themi?fref=nf

5ο ΓΕ.Λ. Αχαρνών: «Τι είναι αυγό, τι είναι παπούτσια, τι είναι χαρτί και μαρκαδόρος;»...σύντομη περιδιάβαση σε τόπους μακρινούς...

Συμβολή Στην Εκπαίδευση Παιδιών Της Αφρικής

Πρόσκληση
Ο Σύλλογος Διδασκόντων, ο Σύλλογος Γονέων και οι Μαθητές του
5ου ΓΕ.Λ. Αχαρνών «Αγία Άννα» σας προσκαλούν στο σχολείο τους
...

την Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου και ώρα 12:00
σε εκδήλωση με θέμα:
«Τι είναι αυγό, τι είναι παπούτσια,
τι είναι χαρτί και μαρκαδόρος;»
(σύντομη περιδιάβαση σε τόπους μακρινούς,
εκεί που… δεν υπάρχουν αυτονόητα).
Με την ευχή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Αθηναγόρα, την εκδήλωση θα τιμήσει με την παρουσία του ο θεοφιλέστατος επίσκοπος Μπουρούντι και Ρουάντας κ. Ιννοκέντιος του Ορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.
Θα γίνει προβολή βίντεο και συζήτηση για το θέμα της εκπαίδευσης και της διαβίωσης των παιδιών της Αφρικής. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο θεολόγος του σχολείου μας πατήρ Δημήτριος Παπαχαντζής.
Για το 5° ΓΕ.Λ. Αχαρνών «Αγία Άννα»
Ο Διευθυντής
Ελευθεράκης Αντώνιος
 

 

https://www.facebook.com/simvolistinafriki

Η Ι. Μητρόπολη Ιλίου σε συνεργασία με τον Iεραποστολικό σύλλογο «ΣΥΜΒΟΛΗ στην Εκπαίδευση Παιδιών της Αφρικής» διοργανώνει εκδήλωση στα πλαίσια της εβδομάδας Εξωτερικής Ιεραποστολής

Συμβολή Στην Εκπαίδευση Παιδιών Της Αφρικής

Η Ιερά Μητρόπολη Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως σε συνεργασία με τον Iεραποστολικό σύλλογο
«ΣΥΜΒΟΛΗ στην Εκπαίδευση Παιδιών της Αφρικής»
διοργανώνει εκδήλωση στα πλαίσια της εβδομάδας Εξωτερικής Ιεραποστολής
...

το Σάββατο 28 Φεβρουαρίου και ώρα 18:00
στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αχαρνών
(Λιοσίων 21, Αχαρνές. Τηλ.: 210-2461213)
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εκδήλωση παρακαλούμε καλέστε στο 210-2441014
---------------------------------------------------
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
18:00 μ.μ
Εσπερινός της Ορθοδοξίας, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αχαρνών, κατά τον οποίο θα χοροστατήσει ο θεοφιλέστατος επίσκοπος Μπουρούντι και Ρουάντας κ. Ιννοκέντιος.
19:00 μ.μ
Στην αίθουσα εκδηλώσεων της ενορίας:
Χαιρετισμός υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Αθηναγόρα.
Ομιλία με θέμα: «Ιεραποστολικά βήματα στην Αφρική σήμερα» με ομιλητή τον
θεοφιλέστατο επίσκοπο Μπουρούντι και Ρουάντας κ. Ιννοκέντιο.
Εν συνεχεία θα πραγματοποιηθεί προβολή βίντεο και παρουσίαση του έργου του ιεραποστολικού συλλόγου «Συμβολή στην Εκπαίδευση Παιδιών της Αφρικής» από μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου.
Θα ακολουθήσει συζήτηση.

Σημείωση: Στο χώρο της εκδήλωσης θα λειτουργήσει δωροέκθεση με χειροποίητα αντικείμενα προερχόμενα από χώρες της Αφρικής.
 

 

https://www.facebook.com/simvolistinafriki?fref=nf

Πρώτη ετήσια Γενική Συνέλευση του Ιεραποστολικού Συνδέσμου "Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Την Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015 πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Ι. Συνδέσμου στη Σταυρούπολη η πρώτη καθιερωμένη ετήσια Γενική Συνέλευση των μελών του. Κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης ο Πρόεδρος του Δ.Σ. κ. Δημήτριος Ασλανίδης προέβη σε λεπτομερή απολογισμό πεπραγμένων του παρελθόντος έτους 2014. Παράλληλα με την εισήγησή του, μέσω βιντεοπροβολέα, τα μέλη παρακολούθησαν και σχετικό φωτογραφικό υλικό των έργων και των δράσεων του Σωματείου.

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. αναφέρθηκε διεξοδικά:

α) στα εν εξελίξει έργα που χρηματοδοτεί ο Ι. Σύνδεσμος στις ανά την υφήλιο Ιεραποστολές (ανεγέρσεις Ι. Ναών, Σχολείων και Ιατρικών Κέντρων, κατασκευή δεξαμενών και πηγαδιών, τεχνικά έργα),   

β) στις οικονομικές βοήθειες που δόθηκαν το 2014 σε δεκαεννέα Ιεραποστολικά Κλιμάκια ανά τον κόσμο για το εν γένει πνευματικό και φιλανθρωπικό έργο,

γ) στο έργο της Εσωτερικής Ιεραποστολής, δηλαδή τη φιλανθρωπία σε 627 ενδεείς, άπορες και πολύτεκνες οικογένειες (περίπου 1.900 άτομα) στην πόλη της Θεσσαλονίκης με τη διανομή τροφίμων, φαρμάκων, ρούχων και καυσόξυλων,

δ) στη λειτουργία του Κοινωνικού Φροντιστηρίου "Αγία Αικατερίνη η Πάνσοφος", που παρέχει σε 140 περίπου μαθητές δωρεάν φροντιστηριακή υποστήριξη σε αυξημένης δυσκολίας μαθήματα Γυμνασίου και Λυκείου και σε μαθήματα αγγλικής γλώσσας επιπέδου Lower και Proficiency, 

ε) στις γενικότερες εκδηλώσεις και δραστηριότητες του Συνδέσμου (τέλεση μνημοσύνων Ιεραποστόλων, πνευματικές συνάξεις, επισκέψεις μαθητών από Δημοτικά Σχολεία της πόλης μας, προσκυνηματικές εξορμήσεις σε Ιερές Μονές).

Ακολούθησε η ανάγνωση της Έκθεσης της Εξελεγκτικής Επιτροπής έτους 2014 από το μέλος κ. Γεώργιο Ασλανίδη, ο οποίος πρότεινε ανεπιφύλακτα στη Γενική Συνέλευση την έγκριση των πεπραγμένων και την πλήρη απαλλαγή του Διοικητικού Συμβουλίου από όλες τις οικονομικές ευθύνες που αφορούν τη διαχειριστική περίοδο από 1-1-2014 έως 31-12-2014.

Έπειτα ο Ταμίας του Δ.Σ. κ. Δημήτριος Κωνσταντινίδης παρουσίασε τον Προϋπολογισμό έτους 2015, ο οποίος εγκρίθηκε ομόφωνα από το Σώμα της Γενικής Συνέλευσης.

Κλείνοντας, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. κ. Δημήτριος Ασλανίδης εξέθεσε σκέψεις για το πρόγραμμα δραστηριοτήτων του Ι. Συνδέσμου:

α) τη συνέχιση στήριξης Ι. Κλιμακίων και Μητροπόλεων που στηρίχθηκαν το 2014,

β) την ανεύρεση νέων Ι. Κλιμακίων και προσπαθειών που χρήζουν ενίσχυσης,

γ) την ολοκλήρωση ανέγερσης Ι. Ναών,

δ) την έναρξη ανέγερσης νέου Ι. Ναού στη Μαδαγασκάρη,

ε) τη συνέχιση του έργου της Εσωτερικής Ιεραποστολής με διανομή τροφίμων, φαρμάκων και καυσοξύλων,

στ) τη συνέχιση λειτουργίας του Κοινωνικού Φροντιστηρίου «Αγία Αικατερίνη η Πάνσοφος»,

ζ) την αναζήτηση για ένταξη σε ευρωπαϊκά προγράμματα στήριξης απόρων και ενδεών,

η) την ένταξη σε προγράμματα απασχόλησης που δεν επιβαρύνουν οικονομικά το Σωματείο.  

Όλα τα παριστάμενα μέλη εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το μέχρι σήμερα επιτελεσθέν έργο και συγκατατέθηκαν για τις μελλοντικές δραστηριότητες του Ι. Συνδέσμου.

 

Δείτε παρακάτω στιγμιότυπα από την Γενική Συνέλευση

http://www.ierapostolos.gr/news_article.php?ID=85

Εκδόσεις ''Χρυσοπηγή'': Εβδομάδα Εξωτερικής Ιεραποστολής -Μία γνωριμία με την προσπάθειά μας στο χωριό Λουγκουζί της Ουγκάντα

Με την ευκαιρία της εβδομάδος της εξωτερικής ιεραποστολής 2015 ξεκινάμε την παρουσίαση με εικόνα και ήχο της ιεραποστολικής προσπάθειας της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής στο χωριό Λουγκουζί της Ουγκάντας.Με τ Χάρη του Θεού ,την  προσευχή και τη βοήθειά σας συνεχίζουμε.Εθνική τράπεζα : 656/201115-86 στο όνομα του ιερέως της ιεραποστολής: George Nyombi.Δείτε το βιντεάκι μας https://www.facebook.com/video.php?v=1382598112056290

 

http://ekdoseisxrysopigi.blogspot.gr/

Εισαγωγή στην Ορθόδοξη πίστη στο Μπουρούντι... Introduction to the Orthodox faith in Burundi

Αδελφότητα Εξωτερικής Ιεραποστολής

Orthodox Missionary Fraternity

 

 

Εισαγωγή στην Ορθόδοξη πίστη στο Μπουρούντι
(C) Συμβολή Στην Εκπαίδευση Παιδιών Της Αφρικής



https://www.facebook.com/ierapostoli?fref=nf

Κραυγή αγωνίας από τον Μητροπολίτη Τριπόλεως Θεοφύλακτο: «Οι ισλαμιστές άρπαξαν τα πάντα στη Λιβύη…»

Γράφει ο Σταύρος Τζίμας

Ο Μητροπολίτης Τριπόλεως κ. Θεοφύλακτος δηλώνει «εξόριστος» στην Ελλάδα. Επί 22 έτη, ήταν ο πνευματικός ποιμένας των ορθοδόξων χριστιανών στη Λιβύη και «έδωσε ο Θεός», ή το έφερε η μοίρα, να βιώσει την εκδίωξή τους από τους ισλαμιστές μετά την «επανάσταση» και την αιματηρή ανατροπή του Καντάφι.

Ήταν, μάλιστα, ο τελευταίος χριστιανός που εγκατέλειψε –«αναγκαστικά, κατόπιν εντολής του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών»– τη σπαρασσόμενη από τις συγκρούσεις και την επέλαση των ακραίων ισλαμιστών χώρα, κλείνοντας πίσω του την «πόρτα» στην προαιώνια χριστιανική παρουσία στη Λιβύη.

Φεύγοντας, με την ελπίδα (;) ότι κάποια μέρα θα επιστρέψει, άφησε τα κλειδιά του λεηλατημένου καθεδρικού ναού του Αγίου Γεωργίου στην Τρίπολη, όπου ιερουργούσε, σε μια παντρεμένη με Λίβυο Ελληνίδα, που όμως για να φροντίζει τον ναό κάπου-κάπου, ξεμυτίζει από το σπίτι με κίνδυνο της ζωής της κι έχοντας καλυμμένο με μαντίλα το πρόσωπο εξαιτίας του φόβου των ισλαμιστών.

«Είμαστε συγκλονισμένοι από αυτό που έγινε, ήταν φοβερό. Φαινόταν ότι θα υπήρχαν ακρότητες από τους φανατικούς αλλά δεν περιμέναμε τέτοιες φρικαλεότητες» λέει ο τολμηρός ιεράρχης, σχολιάζοντας τον δημόσιο αποκεφαλισμό είκοσι ενός Αιγύπτιων χριστιανών Κοπτών από τζιχαντιστές, και περιγράφει τον εξαναγκασμό σε φυγή του χριστιανικού στοιχείου της Λιβύης.

«Η έδρα μου ήταν στην Τρίπολη, όπου μαζί με τη Βεγγάζη είχαμε δύο ναούς για τις θρησκευτικές ανάγκες των ορθοδόξων. Στη Λιβύη δεν υπήρχαν ντόπιοι χριστιανοί παρά μόνο μουσουλμάνοι. Οι χριστιανοί ήταν χιλιάδες Ελληνες, Ρώσοι, Ουκρανοί, Κύπριοι, αλλά και Λιβανέζοι και Σύροι που εργάζονταν σε μεγάλες κατασκευαστικές και πετρελαϊκές εταιρείες και αρκετοί είχαν και τις οικογένειές τους, ενώ άλλοι είχαν παντρευτεί ντόπιες…».

Όπως λέει ο κ. Θεοφύλακτος, μέχρι και τις αρχές του 2011, οπότε ξεκίνησε η εξέγερση με την ενεργό αεροπορική υποστήριξη των Δυτικών εναντίον του Καντάφι, συμβίωναν αρμονικά με τους μουσουλμάνους, ασκώντας ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.

«Τον Επιτάφιο τον περιφέραμε κάθε Πάσχα χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα στην κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας Τρίπολης».

Η κατάληψη της Βεγγάζης

Οι πύλες της κολάσεως για τους χριστιανούς άνοιξαν από τον Φεβρουάριο του 2011, όταν τη Βεγγάζη κατέλαβαν εξεγερμένοι, ελεγχόμενοι από την Αλ Κάιντα.

«Έδιωξαν τους ιερείς, έφυγαν και οι χριστιανοί, λεηλάτησαν τον ναό μας, διακόπηκε κάθε επικοινωνία με την πόλη. Καθώς η “επανάσταση» εξαπλωνόταν και χανόταν κάθε έλεγχος, ο φόβος μας μεγάλωνε. Οι πρεσβείες έκλεισαν και οι διπλωμάτες έφυγαν, το ίδιο και οι ξένες εταιρείες με τους εργαζόμενους, κι έμεινα μόνος με τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας. Οι συνθήκες ήταν τρομακτικά δύσκολες. Πηγαίναμε με τρόμο στην εκκλησία. Το Πάσχα του 2011, το γιορτάσαμε μέρα μεσημέρι φοβούμενοι τις συμμορίες και τους ισλαμιστές τη νύχτα. Μια μέρα μπήκαν στον ναό, άρπαξαν τα πάντα. Από εικόνες, ευαγγέλια, εκκλησιαστικά σκεύη μέχρι και τη μίτρα και τα άμφιά μου πήραν» λέει ο κ. Θεοφύλακτος.

«Οι ισλαμιστές έχουν φτιάξει χαλιφάτο στον νότο και στη Σύρτη και από εκεί εξορμούν για να καταλάβουν και την υπόλοιπη χώρα. Η κατάσταση είναι χαώδης, υπάρχουν δυο-τρεις κυβερνήσεις, συμμορίες ελέγχουν τις νύχτες τις πόλεις και τους δρόμους, τζιχαντιστές επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους…».

Σε μια τέτοια κατάσταση, το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε, τον Αύγουστο του 2011, τον Μητροπολίτη να εγκαταλείψει τη Λιβύη, αφήνοντας στο έλεος των φανατικών ισλαμιστών τη χριστιανική παρουσία, που έχει τις ρίζες της στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

«Πηγαινοερχόμουν για ένα διάστημα, για να ενθαρρύνω τους ελάχιστους που δεν μπόρεσαν να φύγουν, αλλά τώρα είναι πλέον αδύνατο να μπω στη Λιβύη», προσθέτει, εκφράζοντας παράπονο ότι ενώ τις πρώτες μέρες της εξέγερσης «ήμουν στα τηλέφωνα από το πρωί έως το βράδυ για να μιλάω στα ΜΜΕ για την τύχη των χριστιανών, τώρα πλέον μάς ξέχασαν, δεν ενδιαφέρεται κανένας…».

Έτσι είναι. Οι προβολείς της δημοσιότητας έχουν πάψει από καιρό να «φωτίζουν» το συνεχιζόμενο δράμα των χριστιανών όχι μόνο στη Λιβύη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Χρειάστηκε η χριστιανοσύνη να δεχθεί άλλο ένα αιματηρό χτύπημα με την πρόσφατη απάνθρωπη σφαγή των χριστιανών Κοπτών στη Λιβύη από το «Ισλαμικό Κράτος», για να συνειδητοποιήσει ότι οι τζιχαντιστικές ταξιαρχίες συνεχώς εξαπλώνονται.

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
http://pyramisnews.gr/theofylaktos-tripoleos-oi-islamistes-arpaxan-ta-panta-sti-libya/

"Ένα παιδί που το έλεγαν Σπάρτα-το ξεκίνημα της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στην Ουγκάντα"

Εκδόσεις ''Χρυσοπηγή''

"Ένα παιδί που το έλεγαν Σπάρτα" Καινούργια παράσταση κουκλοθέατρου !!

Η ομάδα κουκλοθέατρου των Κατηχητικών σχολείων της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής,παρουσιάζει στο πλαίσιο της εβδομάδος της εξωτερικής Ιεραποστολής, την πανέμορφη ιστορία: "Ένα παιδί που το έλεγαν Σπάρτα-το ξεκίνημα της  Ορθόδοξης Ιεραποστολής στην Ουγκάντα".Η παράστασή μας που  σκοπό έχει  να ευαισθητοποιήσει μικρούς και μεγάλους πάνω στο θέμα της Ορθόδοξης Ιεραποστολής ,θα δοθεί την Κυριακή 8 Μαρτίου στο πνευματικό κέντρο της Μονής στις 10.15μ.μ. μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας.Κατά τη διάρκεια της εκδηλώσεως θα πραγματοποιηθεί λαχειοφόρος μικρών παιχνιδιών αλλά και  θα λειτουργεί Αφρικάνικο μικρό παζάρι με σκοπό να ενισχυθεί η προσπάθεια της Μονής μας στο χωριό Λουγκουζί της  Ουγκάντας που εδώ και τρία χρόνια δραστηριοποιείται η Μονή μας.Σας περιμένουμε όλους .Γονείς αλλά και παιδιά!!

 

http://ekdoseisxrysopigi.blogspot.gr/

Orthodox Christian Network: Working as a Missionary...

Orthodox Christian Network

Are you looking for more from your church? Are you tired of being a spectator? You may be perfect for this.
 

 

Working as a Missionary

Andy has sent out hundreds of teams out to the mission fields and shares the goals of short-term mission teams.

 

myocn.net

https://www.facebook.com/MyOCN?fref=nf

ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΡΟΙΚΙΑΣ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

 

ekalexandria.com

 

Η ίδρυση αδελφοτήτων στην Αλεξάνδρεια άρχισε αμέσως μετά την ίδρυση και την οργάνωση της Κοινότητας. Η πληθώρα των αδελφοτήτων αυτών, καθώς και η καταγωγή τους, αποδεικνύουν στην πράξη το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα Ελλήνων προς την Αλεξάνδρεια.  Από αυτές σήμερα στην Αλεξάνδρεια συνεχίζουν τη λειτουργία τους η Κυπριακή Αδελφότητα και ο Ελληνικός Μικρασιατικός Σύλλογος, αφού όλες οι υπόλοιπες άρχισαν να διακόπτουν σταδιακά τη λειτουργία τους όταν άρχισε η συρρίκνωση του Ελληνισμού στην Αίγυπτο.

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Η παλαιότερη αδελφότητα της ελληνικής παροικίας είναι η Κυπριακή, η οποία ιδρύεται το 1873. Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο της Κυπριακής Αδελφότητας αποτέλεσαν οι Συμεών Κακαθύμης (Πρόεδρος), Αναστάσιος Οράτης (Αντιπρόεδρος), Νικόλαος Γεωργιάδης (Γενικός Γραμματέας), Γεώργιος Κηπιάδης (Ειδικός Γραμματέας), Χαράλαμπος Μαυροσκούφης (Ταμίας), Ευθύμιος Οράτης, Νεοκλής Μιχαηλίδης, Μιλτιάδης Βίκης, Δημοσθένης Μιτζής, Λάμπρος Γρούτας, Λεωνίδας Μαυροϊδής και Λοΐζος Μιχαηλίδης (Σύμβουλοι). Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί στην Αλεξάνδρεια και ο πρώτος Κανονισμός της Αδελφότητας. Η ενασχόληση των κυπρίων με τις δραστηριότητες της αδελφότητας υπήρξε σημαντική, με αποτέλεσμα το 1902 η Κυπριακή Αδελφότητα να έχει περιουσία 12.000Λ.Αιγ. και το 1904 να αποκτά τριώροφη πολυκατοικία, προσθέτοντας στην ακίνητη περιουσία της το 1906 μία ακόμη πολυκατοικά δίπλα ακριβώς στην πρώτη. Τα έσοδα από τα δύο αυτά ακίνητα βοήθησαν την αδελφότητα να αναπτύξει τα οικονομικά της σε σημαντικό βαθμό, καθιστώντας την σε ένα από τα ευπορότερα σωματεία της πόλης και της παροικίας, και ταυτόχρονοα έδωσε τη δυνατότητα για πολλαπή βοήθεια στον απελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου. Στην προεδρεία της Αδελφότητας ανήλθαν σημαντικές προσωπικότητες, όπως οι: Νικολής Γρόλλος, Φραγκούλης Γρόλλος, Νικόλαος Μιχαηλίδης, Αναστάσιος Οράτης, Λαμπριανός Γρούτας, Δημοσθένης Μιτζής, Σωτήρης Βιολαράς, Νικόλαος Πηλαβάκης, Αντώνιος Κουμίδης, Γεώργιος Ιακωβίδης, Κλεάνθης Παπαέλληνας κ.α. Με τη αρχή της αποχώρησης των μελών της παροικίας από την πόλη και την εν γένει συρρίκνωση του ελληνισμού στην Αίγυπτο, η Αδελφότητα μετονομάστηκε σε Ελληνική Αδελφότητα των εν Αιγύπτω Κυπρίων, για να τονίσει τον εθνικό χαρακτήρα της και να συμπεριλάβει τους Κυπρίους όλης της χώρας.

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΚΥΘΗΡΙΩΝ

Το 1876 ιδρύεται η Αδελφότητα Κυθηρίων, η οποία είχε ως στόχο την ενίσχυση των οικονομικά ασθενών συμπατριωτών τους. Η πορεία της αδελφότητας δεν ήταν σταθερή, αφού έφτασε στο σημείο να αναστείλει τη λειτουργία της και ξανασυστάθηκε το 1900, ενώ η συστηματική της λειτουργία άρχισε το 1922. Το σημαντικότερο Δ.Σ. της Αδελφότητας ήταν αυτό της δεκαετίας του 1920, το οποίο και αποτελούσαν οι: Κώστας Κασιμάτης (Πρόεδρος), Βασίλης Πρινέας (Αντιπρόεδρος), Γιάννης Αλιφέρης (Γενικός Γραμματέας), Θεόδωρος Κασιμάτης (Ταμίας), Πέτρος Ραΐσης (Ειδικός Γραμματέας), Δημήτρης Βλαντής, Χρίστος Κυπριάδης, Βασίλης Βρεττός και Παναγιώτης Σουρής (Σύμβουλοι).

 

 

ΚΡΗΤΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Το 1888 ιδρύεται η Κρητική Αδελφότητα, η οποία έχει καθαρά εθνικούς σκοπούς, αφού την περίοδο αυτή το Κρητικό ζήτημα απασχολούσε όλον τον ελληνισμό. Ειδικά την περίοδο 1897-1898 η αδελφότητα ενισχύει σημαντικά τον Κρητικό αγώνα για ελευθερία. Πρώτος πρόεδρος της αδελφότητας ήταν ο Λουδοβίκος Λυμπρίτης, ενώ μετά από αυτόν ακολούθησαν ο Κωνσταντίνος Μαυράκης, ο Πέτρος Μανταδάκης, ο Αντρέας Συγγελάκης και ο Κωνσταντίνος Νταφώτης, ο οποίος γίνεται πρόεδρος το 1923, έτος όπου αρχίζει και η κανονική λειτουργία της αδελφότητας.

ΛΗΜΝΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Το 1905 ιδρύθηκε η Λημνιακή Αδελφότητα, η οποία ήταν από τις μεγαλύτερες σε αριθμό μελών. Ο ετήσιος χορός της ήταν ένα από τα πλέον σημαντικά γεγονότα που συνέβαιναν στην πόλη. Η Λημνιακή Αδελφότητα ανέπτυξε σπουδαία φιλανθρωπική δράση, όχι μόνο στο περιβάλλον των Λημνίων της Αλεξάνδρειας, αλλά και στα πλαίσια των διαφόρων σωματείων της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας, ενισχύοντας οικονομικά τη Φιλόπτωχο, το Μπενάκειο και το Κανισκέρειο. Από τους πρώτους Προέδρους της αδελφότητας είναι οι: ο Νικόλαος Ντάλλης, ο Γεώργιος Σαρρής και ο Βασίλειος Σαράντης. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920 τη διοίκηση αποτελούν οι: Βασίλειος Σαράντης (Πρόεδρος), Γεώργιος Μαυρέλης και Κυριάκος Χωραφάς (Αντιπρόεδροι), Νικόλαος Κοκκιναράς (Γενικός Γραμματέας), Αντώνιος Μαραγκόπουλος (Ειδικός Γραμματέας), Δημήτριος Βασιλειάδης (Ταμίας), Τριαντάφυλλος Αποστολέρης, Χαράλαμπος Πανταράς, Αθανάσιος Σκαμάγκης, Αθανάσιος Ψαριανός, Στέφανος Ταμβάκης, Αθανάσιος Παστρούδης, Ιωάννης Κατακουζηνός, Παναγιώτης Χρυσοχόος και Στέφανος Στράφης (Σύμβουλοι).

ΙΜΒΡΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Ο 1905 ιδρύθηκε η Ιμβριακή Αδελφότητα, η οποία έχει σημαντική παρουσία τη δεκαετία του 1920, αναπτύσσοντας εθνική και φιλανθρωπική δράση. Η αδελφότητα θέτει υπό την προστασία της τα ελληνικά σχολεία της Ίμβρου. Τη Διοίκηση της αυτή την περίοδο αποτελούν οι: Εμμανουήλ Στέκας (Πρόεδρος), Αντώνιος Γραμματικίδης (Αντιπρόεδρος), Αντώνιος Καλλιπολίτης (Γενικός Γραμματέας), Στέλιος Μαμάζης (Ταμίας), Δημήτριος Καγιάς, Κλέαρχος Τριγώνης, Γεώργιος Χριστοδούλου, Ιωάννης Μπούχρης και Ελευθέριος Δημητριάδης (Σύμβουλοι).

 

 

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Την 5^η Φεβρουαρίου 1906 ιδρύθηκε ο Ελληνικός Μικρασιατικός Σύλλογος, ο οποίος συνεχίζει μέχρι σήμερα αδιάκοπα τη λειτουργία του.

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΛΙΤΩΝ

Η Αδελφότητα των Κωνσταντινοπολιτών ιδρύθηκε το 1907, ενώ η ομαλή λειτουργία της άρχισε το 1927. Το καταστατικό της Αδελφότητας συντάχθηκε το 1936, οπότε και η αδελφότητα παίρνει την ονομασία Σύνδεσμος των εν Αιγύπτω Κωνσταντινοπολιτών.  Το 1927 το Δ.Σ. της Αδελφότητας αποτελούν οι: Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης (Πρόεδρος), Ιωάννης Κουμάκης (Αντιπρόεδρος), Γεώργιος Θεοδοσιάδης (Γενικός Γραμματέας), Γεώργιος Χαραλαμπίδης (Ειδικός Γραμματέας), Ιωάννης Καράς (Ταμίας), Ρωμανός Καβούρ, Εμμανουήλ Μαργαρίτης, Μιχαήλ Μίλλοβιτς, Εμμανουήλ Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Δερτούζος και Χαρίλαος Σμιθ (Σύμβουλοι).

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Η δραστηριότητα της Πελοποννησιακής Αδελφότητας «Ο Κολοκοτρώνης» άρχισε το 1908. Το πρώτο Δ.Σ. της αδελφότητας αποτελούν οι: Αντώνιος Εμμανουήλ Μπενάκης (Πρόεδρος), Κυριακούλης Πιερράκος Μαυρομιχάλης (Αντιπρόεδρος), Ιωάννης Παπαζούρης (Γενικός Γραμματέας), Κωνσταντίνος Μεντζελόπουλος (Ταμίας), Παναγιώτης Σουσαμιάς, Σπυρίδων Τρακαδάς, Ηλίας Πρωτόπαπας, Σοφοκλής Σοφιανόπουλος, Βασίλειος Σταματόπουλος, Ηλίας Κεσές, Παναγιώτης Ανδρικόπουλος και Ιωάννης Καπερνάρος (Σύμβουλοι). Την προεδρεία της Αδελφότητας ανέλαβαν σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο: Παναγιώτης Σουσαμιάς, Δημήτριος Ταμβακόπουλος, Δημήτριος Δημόπουλος, Γεώργιος Αθανασόπουλος, Νικόλαος Αναγνωστόπουλος.

Η αδελφότητα ανέπτυξε σπουδαία κοινωνική, φιλανθρωπική και πατριωτική δράση, ενισχύοντας οικονομικά τον εθνικό στόλο και την αεροπορική άμυνα της Ελλάδας. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της αγοράς του πολεμικού πλοίου που αντικατέστησε την «Έλλη», η οποία είχε τορπιλιστεί από τους Ιταλούς στο λιμάνι της Τήνου στις 15 Αυγούστου 1940.

ΘΡΑΚΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Το 1908 ιδρύθηκε η Θρακική Αδελφότητα, της οποίας η ζωή υπήρξε μικρή. Το πρώτο Δ.Σ. της Αδελφότητας αποτελούσαν οι: Παλαιολόγος Γεωργίου (Πρόεδρος), Αναστάσιος Προεστόπουλος (Αντιπρόεδρος), Μιχαήλ Μητσός (Ταμίας), Κυριάκος Παπαδόπουλος (Γενικός Γραμματέας), Δημήτριος Ζερμπίνης, Παναγιώτης Παπασυμεών, Θεόδωρος Τσότσος (Σύμβουλοι).

 

 

ΧΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Το 1909 ιδρύθηκε η Χιακή Αδελφότητα, η οποία έως το 1921 ονομαζόταν «Αγία Μαρκέλλα». Πρόεδροι της Αδελφότητας διετέλεσαν οι: Κωνσταντίνος Μάγκος, Μιλτιάδης Βιτιάδης, Ανδρέας Χωρέμης, ο Αυγούστος Συναδινός. Η Χιακή Αδελφότητα παρουσίασε αξιόλογο φιλανθρωπικό έργο.

ΣΑΜΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Το 1909 ιδρύθηκε η Σαμιακή Αδελφότητα με πρώτο πρόεδρο τον μετέπειτα Μητροπολίτη Πτολεμαΐδος Παρθένιο. Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η δραστηριότητα της Αδελφότητας ατονεί, αλλά το 1925 με πρόεδρο τον Αναστάσιο Αθανασίου αρχίζει και πάλι τη δράση της. Το ενδιαφέρον της Αδελφότητας για τις νεαρές κοπέλες που έφταναν στην Αλεξάνδρεια από τη Σάμο, ήταν έντονο, ενώ στο έργο της Αδελφότητας περιλαμβάνεται και η οικονομική στήριξη των φιλανθρωπικών σωματείων της πόλης, καθώς και του Πατριαρχικού Ορφανοτροφείου.

ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Η Κερκυραϊκή Αδελφότητα ιδρύθηκε το 1910 με πολύ μικρή διάρκεια.

ΣΥΜΑΪΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Η Συμαϊκή Αδελφότητα (1910) υπήρξε ένα από τα πιο δραστήρια και μακρόβια πατριωτικά σωματεία, κλείνοντας τον κύκλο της αναγκαστικά με τη συρρίκνωση. Σε διάστημα μισού αιώνα περίπου παρουσίασε πολλές δραστηριότητες εθνικού χαρακτήρα στο πλαίσιο του Δωδεκανησιακού Αγώνα για την απελευθέρωση των νησιών και την ένωση τους με τη μητέρα πατρίδα, αλλά και ενισχύοντας οικονομικά τη Σύμη, φιλανθρωπικού χαρακτήρα, βοηθώντας και περιθάλποντας τους απόρους Συμαίους της πόλης και κοινωνικού χαρακτήρα με τη διοργάνωση ετήσιας χοροεσπερίδας με τοπικούς χορούς και της εορτής του προστάτη του νησιού Ταξιάρχη του Πανορμίτη. Πρώτος πρόεδρος της Αδελφότητας ήταν ο Νικόλαος Μίγκλης, τον οποίο διαδέχθηκαν ο Δημήτριος Μαυρίκιος, ο Κωνσταντίνος Φαρμακίδης, ο Ιωάννης Μανδραγός, ο Αντώνιος Χωριατόπουλος, ο Ιωάννης Κλαδάκης, ο Γεώργιος Κλήμης.

ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Το 1910 είναι το έτος ίδρυσης της Καστελλοριζιακής Αδελφότητας. Πρόεδροι της Αδελφότητας διετέλεσαν οι: Ευάγγελος Βαρδαμίδης, Γεώργιος Πουλιός, Βασίλειος Χατζηγιαννάκης, Βασίλειος Τσανακλής. Η Αδελφότητα διατηρούσε μεγάλο εντευκτήριο με κήπο στην Ιμπραημία απέναντι από την Ελληνική Κοινότητα Ιμπραημίας, στο οποίο γίνοταν πολλές εκδηλώσεις. Η Αδελφότητα συμπαραστάθηκε στο ακριτικό Καστελλόριζο και τους αγώνες του για απελευθέρωση και ένωση με την Ελλάδα.

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΑΜΟΡΓΙΝΩΝ

Η Αδελφότητα Αμοργινών ιδρύθηκε το 1911 με πρώτο πρόεδρο τον Μάρκο Μανωλακάκη. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο πρόεδρος αναλαμβάνει ο Λουκάς Μανωλακάκης. Ανάμεσα στις δραστηριότητες που ανέπτυξε η αδελφότητα ήταν η οικονομική ενίσχυση των απόρων Αμοργινών στην Αλεξάνδρεια, των Μικρασιατών προσφύγων, των φιλανθρωπικών σωματείων της πόλης, αλλά και της Αμοργού.

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΚΡΗΝΑΙΩΝ

Το 1914 ιδρύθηκε η Αδελφότητα Κρηναίων, με πρώτο πρόεδρο το Στράτο Βαλλινάκη. Η Αδελφότητα Κρηναίων λειτούργησε έως και το 1922.

ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Η Κεφαλληνιακή Αδελφότητα ιδρύθηκε το 1915 με διάρκεια ζωής 4 χρόνια.

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΑΡΥΣΤΙΩΝ

Η Αδελφότητα των Καρυστίων ιδρύθηκε το 1919 με σκοπούς φιλανθρωπικούς, αλλά και την ενίσχυση των εκπαιδευτικών και άλλων ιδρυμάτων στην Κάρυστο.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΖΑΓΟΡΑΣ

Το 1927 ιδρύθηκε ο Σύλλογος Ζαγοράς, ο οποίος αρχικά είχε σκοπό τον εξωραϊσμό της Ζαγοράς, αργότερα όμως επεκτάθηκε και σε κοινωνικούς και φιλανθρωπικούς σκοπούς.

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΚΑΣΙΩΝ

Η Αδελφότητα Κασίων ιδρύθηκε το 1927 και επικεντρώθηκε σε πατριωτικά θέματα.

ΛΕΡΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Η Λεριακή Αδελφότητα Αλεξανδρείας ιδρύθηκε το 1946 έχοντας πλούσιο φιλανθρωπικό έργο.

ΡΟΔΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Η Ροδιακή Αδελφότητα ιδρύθηκε το 1946 αρχικά ως φιλανθρωπικό σωματείο, αλλά στη συνέχεια εξελίχθηκε σε πατριωτικό, με κύριο σκοπό την απελευθέρωση της Δωδεκανήσου.

ΝΙΣΥΡΙΑΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ

Η Νισυριακή Αδελφότητα ιδρύθηκε το 1941 με πρωτοβουλία του Γεώργιο Παρθενιάδη, που ανέλαβε και την προεδρία της. Εκτός από τις κοινωνικές δραστηριότητες της, μαζί με τα άλλα δωδεκανησιακά σωματεία αγωνίσθηκε μετέχοντας στην Κεντρική Επιτροπή Δωδεκανησίων Αιγύπτου.

(Πηγές: Κώττης, Σ. Η Αίγυπτος που αγαπήσαμε, Αθήνα, 2004.

Σουλογιάννης, Ε. Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας 1843-1993, Αθήνα, 1994.

Χατζηφώτης, Ι.Μ. Αλεξάνδρεια, Οι δύο αιώνες του νεότερου Ελληνισμού, Αθήνα, 1999.

 

http://ekalexandria.com/?p=2894

Έκκληση από την Κένυα: Σώστε τα παιδιά

Ι. Μητρόπολη Κένυας
   
Καθημερινά ζούμε το μεγάλο δράμα των μικρών παιδιών. Στις δικές μας τις κοινωνίες ορισμένα πράγματα είναι δεδομένα. Το παιδί το δικό μας μεγαλώνει μέσα στο περιβάλλον του και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες πρέπει να του προσφερθεί η απαραίτητη τροφή, από το πρωί μέχρι που θα έλθει η ώρα να κοιμηθεί. Φυσιολογικά πράγματα! Δεν μπορεί να ζήσει, αν δεν του δοθεί η τροφή αυτή. Εδώ, όμως, στην Αφρική, τα πράγματα διαφέρουν. Τα παιδιά ξυπνούν το πρωί και πηγαίνουν το βράδυ να κοιμηθούν νηστικά, κανείς δεν τους εγγυάται ότι θα έχουν την απαιτούμενη τροφή. Είναι μια κατάσταση συνηθισμένη και έτσι γεννιούνται και μεγαλώνουν μέσα σ’ αυτό το κλίμα, είτε το θέλουν είτε όχι.
Η Ιερά Μητρόπολη Κένυας, ανάμεσα στα διάφορα προγράμματά της, εφάρμοσε ένα ειδικό πρόγραμμα επισιτισμού των παιδιών και όχι μόνο: ανέλαβε μια σταυροφορία διάσωσης των μικρών παιδιών, όχι μόνο για καθημερινό φαγητό, δηλ. πρωινό και γεύμα, αλλά και ευκαιρίες μόρφωσης των μικρών με την καταβολή €20 το μήνα. Η προσπάθεια αυτή βρήκε ανταπόκριση και σήμερα το πρόγραμμα αυτό έχει επεκταθεί σε όλη την επικράτεια της χώρας. Οι Έλληνες – παρ’ όλο που και οι ίδιοι αντιμετωπίζουν μια οικονομική κρίση – έκαναν τις πιο δυνατές προσπάθειες και στάθηκαν δίπλα μας, για να σώσουμε όσες περισσότερες ψυχές γίνεται και να ανακουφίσουμε τα παιδιά μας, που ζουν κάτω από δύσκολες και ακατανόητες για μας συνθήκες. Δεν υπάρχουν συνθήκες κατάλληλες για τα παιδιά. Γι’ αυτό με το πρόγραμμα αυτό, η Ιερά Μητρόπολη Κένυας προσπάθησε να δώσει ένα μήνυμα ελπίδας και βεβαιότητας ότι θα έχουν το δικαίωμα να ζήσουν και να μορφωθούν.



Κάθε χρόνο, διοργανώνονται πέρα από τα καθημερινά γεύματα και έκτακτα σε διάφορες ευκαιρίες. Έτσι, φέτος, τα Χριστούγεννα, μαζεύτηκαν στην αυλή της Μητρόπολης, εκτός από τα παιδιά του νηπιαγωγείου και του δημοτικού, και τα παιδιά της φτωχογειτονιάς μας, για ένα πλούσιο χριστουγεννιάτικο φαγητό και όχι μόνο. Προσφέρθηκαν αναψυκτικά και το κάθε παιδάκι πήρε και ένα μικρό χριστουγεννιάτικο δώρο και γραφική ύλη, τετράδια, μολύβια κ.τ.λ.
Μια μητέρα με δύο ανήλικα παιδάκια πλησίασε τον Επίσκοπο και του εξομολογήθηκε ότι το φαγητό που τους προσφέρθηκε τη μέρα των Χριστουγέννων ήταν το μοναδικό που είχαν τη δυνατότητα να φάνε. Διαφορετικά, ανήμερα των Χριστουγέννων, θα έμεναν νηστικά.
Οι προσπάθειες και τα προγράμματα της Ιεράς Μητροπόλεως Κένυας θα συνεχισθούν κάτω από τις σημερινές δύσκολες οικονομικές κρίσεις. Δεν πρέπει να αφήσουμε τα παιδιά να υποφέρουν και να δυστυχούν. Πρέπει με κάθε τρόπο να καταβάλουμε προσπάθειες να βεβαιωθούμε ότι τα παιδιά δε θα κοιμούνται νηστικά.
Όσοι επιθυμούν να προσφέρουν το ελάχιστο, μπορούν να το κάνουν μέσω της Αδελφότητας με την ένδειξη «Κένυα». Έτσι με τον τρόπο αυτό θα μπορέσουμε να στηρίξουμε, να ενθαρρύνουμε και να δώσουμε ελπίδα στα απροστάτευτα αυτά παιδάκια, που ζουν κάτω από αντίξοες συνθήκες και περιμένουν χέρι βοήθειας, για να συνεχίσουν κι αυτά τον ωραίο τους προορισμό πάνω στον πλανήτη μας.
Ο Κένυας Μακάριος

http://ierapostoles.gr/2015/02/%ce%ad%ce%ba%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%ad%ce%bd%cf%85%ce%b1-%cf%83%cf%8e%cf%83%cf%84%ce%b5-%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%ac/

School rations by the Mission of Kenya

Orthodox Missionary Fraternity
 

 

 

https://www.facebook.com/orthodox.missionary.fraternity?fref=nf