Ιεραποστολή στην Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης
"Η αγκάλη.
Μεγάλη η αναμονή. Μήνες μέχρι τα κοντέινερ να φτάσουν στην όντως μακρινή Νότιο Μαδαγασκάρη. Κούτες με τρόφιμα, ρούχα, είδη πρώτης ανάγκης, πριν προλάβουν να ανοιχθούν ήδη μοιράστηκαν σε όλους. Η ανάγκη τεράστια, η χαρά μεγαλύτερη, το ευχαριστώ σε γλώσσα αλλόκοσμη. Κάπου εκεί, ο μικρός μου γείτονας, το παιδί που μένει δίπλα στο αυτοσχέδιο επισκοπείο μας, έκανε γενναία βουτιά στο βουνό των παιχνιδιών. Με αγωνία. Δεν τον ένοιαζε η τροφή, τα φάρμακα, τα ρούχα παρά το γεγονός ότι ήθελε να διασώσει την παιδικότητά του. Και τα κατάφερε. Πήρε ότι πιο μεγάλο, ένα γιγάντιο λαγό, τον οποίο κάποιο ελληνόπουλο βαρέθηκε. Τον αγκάλιασε, τον φίλησε, του μιλάει συνεχώς. Μου είπε ότι θα το προσέχει. Οξύμωρο. Μάλλον το υπερμεγέθες παιχνίδι θα προσέχει τον πολύ μικρό νέο φίλο του και σας ευχαριστώ γι' αυτό!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου